Solis Minerals Ltd. kondigt de voltooiing aan van de IP-studie (Induced Polarisation) op zijn Ilo Este-project in Peru. Solis heeft de exploratie van het Ilo Este-project in Peru voortgezet. Op basis van Worldview-3 satellietbeelden die eind 2022 zijn verkregen, heeft de exploratie zich gericht op veranderde gebieden waar nog niet is geboord. Gedetailleerde geologische kartering in deze zone in combinatie met geochemisch onderzoek van gesteente1 identificeerde een gebied met sterke kaliumveranderingen in porfierische microdiorieten met vaak geassocieerd malachiet. In augustus 20232 werd een Magnetic Vector Inversion (MVI) van de gegevens van het grondmagnetometrieonderzoek uit 2014 uitgevoerd2. De MVI, uitgevoerd door Fathom Geophysics, maakte gebruik van moderne software en filters die een magnetische susceptibiliteitsanomalie in het zuiden van het gebied aangaven, de Southern Magnetic Anomaly. Andere magnetische susceptibiliteitsanomalieën in de vergunningen, met name de noordelijke magnetische anomalie, zijn door eerdere onderzoekers onderzocht en bleken magnetietrijke gebieden te zijn die in verband worden gebracht met porfierische koperachtige mineralisatie en alteratie. Na de MVI-resultaten werd de
zuidelijke magnetische anomalie een IP-onderzoek (Induced Polarisation) uitgevoerd in september 2023. Het IP-onderzoek met een totale lijnlengte van 10,5 km werd in september 2023 uitgevoerd door Real Eagle Explorations EIRL uit Lima. De anomalie met hoge oplaadbaarheid (>20mV/V) heeft afmetingen van 1.250m lengte en 200-400m breedte. Het is detecteerbaar van ongeveer 100 m onder de oppervlakte tot 500 m onder de oppervlakte. De magnetische en IP-anomalieën zijn nog niet eerder onderzocht. Een diamantboring aan de noordelijke rand van de IP-anomalie (IE-DDH005-15) leverde 291 m @0,21g/t Au3 op in veranderd vulkanisch gesteente en porfierische kwarts-microdiorieten. Eén RC boring uit 2002 (YAR RC boring) werd naar de IP anomalie geboord tot een diepte van 198m. De identiteit van deze boring is onzeker in oude databases, maar in de relevante analysebestanden werd weinig hoogwaardige mineralisatie waargenomen. Inspectie van het boorplatform tijdens
het IP-onderzoek bleek dat het boorgat was aangebracht in en subparallel was geboord aan een grote (tot 40 m brede) kale postminerale dijk. De bron van de noordelijke magnetische anomalie wordt op basis van kartering en mineralogie geïnterpreteerd als een diep geërodeerd porfiersysteem, en dit wordt ondersteund door de nabijheid van de batholithische gesteenten in het gebied. De zuidelijke magnetische anomalie daarentegen ligt verder weg van het Krijt-kustbadoliet en wordt geassocieerd met meer porfierische gesteenten van vermoedelijk Krijt-leeftijd, die oudere gesteenten zoals de Jura Chocolade Formatie intruderen, die potentiële gastheren voor mineralisatie zijn. Het gebied van de zuidelijke magnetische anomalie wordt beschouwd als een gebied met aanzienlijk meer potentieel voor het behoud van niet-geërodeerde mineralen in porfierstijl.