Sonnet BioTherapeutics Holdings, Inc. kondigde aan dat de farmacokinetische (PK) profiel simulatie van de SON-1010 dosering is voltooid in haar gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde Fase 1 klinische studie in gezonde vrijwilligers. In het verleden werd de therapeutische toepassing van cytokinen beperkt door relatief korte halfwaardetijden en off-target toxiciteiten die typisch geassocieerd worden met piekplasmaspiegels. SON-1010 is een gepatenteerde versie van recombinant humaan interleukine-12 (rhIL-12), geconfigureerd met behulp van Sonnet's Fully Human Albumin Binding (FHAB®) technologie, waarvan is aangetoond dat deze de PK verlengt en de piekniveaus van het geneesmiddel verlaagt om de farmacodynamische (PD) toxiciteit te verbeteren.

De FHAB-technologie is ontworpen om de tumormicro-omgeving (TME) te bevorderen, met name wanneer de niveaus van Secreted Protein Acidic and Rich in Cysteine (SPARC) in de TME verhoogd zijn. Studie SB102 is een single-ascending dose trial in gezonde vrijwilligers (NCT05408572) die werd gestart in juli 2022 om de veiligheid, PK, en PD van SON-1010 te onderzoeken bij proefpersonen zonder interferentie van voorafgaande chemotherapie. De Safety Review Committee heeft tot op heden geen significante veiligheidsproblemen gevonden en heeft de overgang naar elk hoger dosisniveau goedgekeurd.

Met SON-1010 werden typische dosisgerelateerde stijgingen gezien met behulp van een gevalideerde elektrochemiluminescentietest (Meso Scale Discovery®) na subcutane toediening. De geneesmiddelenniveaus bereikten een piek na ongeveer 11 uur met een geometrisch gemiddelde maximale concentratie (Cmax) van 29, 68 en 125 pg/mL voor respectievelijk de 50, 100 en 150 ng/kg dosisgroepen. De gemiddelde eliminatiehalfwaardetijd (T½) na een dosis van 150 ng/kg SON-1010 was 112 uur, vergeleken met 12 uur voor rhIL-12.

Waargenomen toenames in IFNg waren het meest uitgesproken en waren dosisgerelateerd, gecontroleerd en langdurig. SON-1010 induceerde IFNg in alle proefpersonen met actieve geneesmiddelen, dat een piek bereikte na 24 tot 48 uur en vervolgens na 2 weken terugkeerde naar de uitgangswaarde. De IFNg geomean Cmax was 398, 384, en 666 pg/mL na respectievelijk 50, 100, of 150 ng/kg SON-1010, terwijl de AUC over 48 uur 6050, 10200, en 14600 h*pg/mL was.

Lineaire regressie werd gebruikt om de IFNg Cmax te voorspellen bij hogere doses, die ruim binnen het veiligheidsbereik blijven. Lage hoeveelheden IL-10 werden op dosisafhankelijke wijze geïnduceerd, wat ook het gevolg zou kunnen zijn van de toename van IFNg. Er waren kleine tijdelijke verhogingen van IL-6, IL-8 en TNFa na toediening, maar er werd geen consistent patroon gezien met IL-1ß, IL-2 of IL-4 en er waren geen aanwijzingen voor het cytokinevrijgavesyndroom (CRS).

De veiligheid was consistent met wat eerder is gerapporteerd; bijwerkingen waren over het algemeen mild/matig, van voorbijgaande aard, en werden allemaal verdragen.