Elke herfst passeren de beren die langs de westelijke rand van de baai leven de toeristische stad Churchill, Manitoba, als ze terugkeren naar het zee-ijs. Dit heeft de populatie niet alleen tot de best bestudeerde groep ter wereld gemaakt, maar ook tot de beroemdste: de lokale economie voor het bekijken van beren wordt op 7,2 miljoen dollar (5,30 miljoen euro) per jaar geschat.

De regering van Nunavut komt echter tot de conclusie dat er in 2021 nog maar 618 beren over zijn - een daling van ongeveer 50% ten opzichte van de jaren tachtig.

"In sommige opzichten is het schokkend", aldus John Whiteman, hoofdonderzoeker van de non-profit organisatie Polar Bears International. "Wat echt ontnuchterend is, is dat dit soort dalingen het soort is dat, tenzij het verlies van zee-ijs wordt gestopt, naar verwachting uiteindelijk zal leiden tot ... uitsterven."

IJsberen zijn afhankelijk van het zee-ijs om te jagen, waarbij ze zich ophouden boven de ademgaten van zeehonden. Maar het noordpoolgebied warmt nu ongeveer vier keer sneller op dan de rest van de wereld. Rond de Hudsonbaai smelt het seizoensgebonden zee-ijs eerder in het voorjaar en vormt het zich later in het najaar, waardoor de beren langer zonder voedsel zitten.

De wetenschappers waarschuwden dat een direct verband tussen de afname van de populatie en het verlies aan zee-ijs in de Hudsonbaai nog niet duidelijk was, aangezien vier van de afgelopen vijf jaar gekenmerkt werden door matig goede ijsomstandigheden. Zij zeiden dat door het klimaat veroorzaakte veranderingen in de lokale zeehondenpopulatie de aantallen beren wellicht omlaag drijven.

En hoewel het mogelijk is dat sommige beren zijn verhuisd, "is het aantal volwassen mannelijke beren min of meer gelijk gebleven. De oorzaak van de daling is een verminderd aantal jonge beren en volwassen vrouwtjes", aldus Stephen Atkinson, een onafhankelijk wildbioloog die het onderzoek namens de regering leidde.

Deze demografische verandering strookt niet met het idee dat de beren het westen van de Hudsonbaai verlaten, voegde hij eraan toe.

"Er werd in 2021 een zeer laag aantal jongen geproduceerd," zei Andrew Derocher, die het Polar Bear Science Lab van de Universiteit van Alberta leidt. "We kijken naar een langzaam verouderende populatie en wanneer je slechte (ijs)jaren krijgt, zijn oudere beren veel kwetsbaarder voor verhoogde sterfte."

Ook zorgwekkend voor wetenschappers is dat het rapport suggereert dat de achteruitgang sneller is gegaan. Tussen 2011 en 2016 daalde de populatie slechts 11%.

Er zijn 19 populaties ijsberen verspreid over Rusland, Alaska, Noorwegen, Groenland en Canada. Maar de westelijke Hudsonbaai behoort tot de meest zuidelijke locaties, en wetenschappers voorspellen dat de beren hier waarschijnlijk als een van de eersten zullen verdwijnen.

Volgens een studie uit 2021 in het tijdschrift Nature Climate Change zullen de meeste ijsbeerpopulaties in de wereld tegen 2100 instorten als de uitstoot van broeikasgassen niet sterk wordt beperkt.

($1 = 1,3593 Canadese dollar)