Slechts enkele uren voordat de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock zaterdag in Kiev aankwam, hesen de Oekraïense troepen de blauw-gele vlag van hun land boven op het stadhuis in Kupiansk. De stad ten oosten van Charkiv, waar zich het belangrijkste spoorwegknooppunt bevond dat de Russische troepen in het noordoosten van Oekraïne had bevoorraad, werd zonder slag of stoot veroverd nadat de Russische frontlinie was ingestort.

Tegen het vallen van de avond had Moskou aangekondigd dat het Izium, zijn voornaamste bolwerk in het gebied, zou opgeven, waarmee het in feite zijn ergste nederlaag in maanden zou erkennen. De Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Dmytro Kuleba had één boodschap voor zijn bezoekende Duitse ambtgenoot: Rusland kan verslagen worden, maar wij hebben nu meer hulp nodig.

Het is een argument dat nu moeilijker van tafel te vegen zal zijn.

"(Militaire steun) is gemakkelijker te verkopen als je aan de winnende hand bent," vertelde een Noord-Europese diplomaat aan Reuters op voorwaarde van anonimiteit. "Mijn voorgevoel zou zijn dat de winst van Oekraïne het inzicht versterkt dat deze leveringen gewerkt hebben en dat we misschien een kans hebben om de oorlog te beëindigen."

De grootste Europese voorstanders van Kiev, zoals de Baltische staten die al lang om meer militaire hulp voor Oekraïne vragen, zeggen dat de successen van de afgelopen week hebben aangetoond dat er nu meer steun nodig is.

"Degenen die twijfelden aan de kracht van Oekraïne moeten zich verontschuldigen. Oekraïne heeft ons allen verdedigd," twitterde de Litouwse minister van Buitenlandse Zaken Gabrielius Landsbergis op maandag. "Nu is het tijd voor ons om onze diepe dankbaarheid te tonen."

Landsbergis riep op om voorraden geavanceerde westerse bewapening, van tactische raketsystemen voor het leger tot tanks, op te sturen.

Sommigen bespeuren zelfs tekenen van beweging in Berlijn, dat Kyiv er lang van beschuldigd heeft te voorzichtig te zijn vanwege de afhankelijkheid van Duitsland van Russische energie om de komende winter door te komen. Oekraïne wil dat Duitsland moderne gevechtstanks stuurt.

Maandag wees de Duitse minister van Defensie Christine Lambrecht het "eenzijdig" sturen van tanks af. Sommigen zagen de opmerkingen als het openlaten van de mogelijkheid dat Berlijn dit zou kunnen doen als onderdeel van een pan-Europees consortium.

"Er zijn steeds meer aanwijzingen dat Washington een dergelijk initiatief zou steunen," zei Rafael Loss, van de denktank European Council for Foreign Relations.

Kiev heeft niet nagelaten op zijn punt aan te dringen.

"Teleurstellende signalen van Duitsland, terwijl Oekraïne nu Leopards en Marders nodig heeft -- om mensen te bevrijden en te redden van genocide," twitterde Kuleba op dinsdag. "Geen enkel rationeel argument over waarom deze wapens niet geleverd kunnen worden, alleen abstracte angsten en uitvluchten. Waar is Berlijn bang voor dat Kyiv niet is?"

WAARHEID

De winst van Oekraïne op het slagveld maakt het minder waarschijnlijk dat de Europese leiders gezien zullen willen worden als druk uitoefenend op Oekraïne om concessies te doen bij eventuele hypothetische onderhandelingen.

"Onder deze omstandigheden aandringen op een staakt-het-vuren zou als een zwakte worden gezien en door Moskou worden uitgebuit. (Het) zou betekenen dat het Westen zich niet aan zijn eigen principes houdt. Het zou er slecht uitzien," zei de Noord-Europese diplomaat.

De Franse president Emmanuel Macron, die eerder in de oorlog in Kiev werd gehekeld omdat hij had gezegd dat de Russische president Vladimir Poetin niet "vernederd" mocht worden, heeft de laatste tijd zijn taalgebruik verhard.

Oekraïne onder druk zetten om te onderhandelen zou "zeer gevaarlijk" zijn voor de Europese veiligheidsarchitectuur op lange termijn, zei een Franse diplomatieke bron, die eraan toevoegde dat men Moskou niet mocht toestaan de door militaire agressie verworven verworvenheden te formaliseren.

Justin Bronk, senior research fellow bij de Britse denktank RUSI, zei dat geen enkel Westers land de Russische bezetting van zijn grondgebied zou aanvaarden "als ze het konden tegenhouden".

Door te bewijzen dat het kan terugvechten, kan Kiev het Westen ervan overtuigen om aan dat principe vast te houden, zei hij.

"Ik denk dat het de bereidheid om wapens te leveren eerder zal aanmoedigen dan onderdrukken."