Regeringen over de hele wereld hebben tijdens de COVID-19 pandemie hun schatkist opengetrokken om de economieën overeind te houden, maar die inspanningen hebben ertoe bijgedragen dat de inflatiepercentages het hoogste zijn in bijna een halve eeuw, waardoor het risico toeneemt dat de snelle prijsstijgingen zich zullen verankeren.
De centrale banken verhogen nu de rente, maar de nieuwe studie, die zaterdag op het Jackson Hole Economic Symposium van de Kansas City Federal Reserve werd gepresenteerd, betoogt dat de reputatie van een centrale bank op het gebied van inflatiebestrijding in zo'n scenario niet doorslaggevend is.
"Als de monetaire verkrapping niet wordt ondersteund door de verwachting van passende budgettaire aanpassingen, leidt de verslechtering van de budgettaire onevenwichtigheden tot een nog hogere inflatoire druk," aldus Francesco Bianchi van de Johns Hopkins University en Leonardo Melosi van de Chicago Fed.
"Daardoor zou een vicieuze cirkel van stijgende nominale rentevoeten, stijgende inflatie, economische stagnatie en stijgende schulden ontstaan," zo betoogde het document. "In deze pathologische situatie zou monetaire verstrakking in feite een hogere inflatie aanwakkeren en een verderfelijke budgettaire stagflatie teweegbrengen."
Het begrotingstekort van de Verenigde Staten, dat dit jaar iets meer dan 1 triljoen dollar zal bedragen, zal veel kleiner zijn dan eerder was geraamd, maar blijft met 3,9% van het BBP historisch hoog en zal volgend jaar naar verwachting slechts marginaal dalen.
De eurozone, die ook met een hoge inflatie te kampen heeft, zal waarschijnlijk een soortgelijke weg volgen, waarbij haar tekort dit jaar 3,8% zal bereiken en jarenlang hoog zal blijven, vooral omdat het blok waarschijnlijk vanaf het vierde kwartaal met een recessie te maken zal krijgen.
Volgens de studie is ongeveer de helft van de recente stijging van de inflatie in de VS te wijten aan het begrotingsbeleid en een afkalving van het geloof dat de regering een voorzichtig begrotingsbeleid zal voeren.
Sommige centrale banken zijn bekritiseerd omdat zij het inflatieprobleem te laat hebben onderkend, maar volgens de studie zouden zelfs vroegere renteverhogingen zinloos zijn geweest.
"Een meer havikachtig (Fed-)beleid zou de inflatie slechts met 1 procentpunt hebben doen dalen ten koste van een vermindering van de productie met ongeveer 3,4 procentpunten," aldus de auteurs. "Dit is een vrij grote opofferingsratio."
Om de inflatie onder controle te houden, moet het begrotingsbeleid samenwerken met het monetaire beleid en de mensen geruststellen dat de regering, in plaats van de schuld weg te blazen, de belastingen zou verhogen of de uitgaven zou verminderen.
