Spot 62% ijzererts voor levering aan Noord-China, zoals geraamd door het grondstoffenprijsbureau Argus, eindigde op 24 juni op $116,05 per ton, 4,8% lager dan de week ervoor.

De referentieprijs is met 27,6% gedaald ten opzichte van het hoogtepunt van 2022 van $160,30 per ton op 8 maart.

Die piek werd aangedreven door de vrees voor een onderbreking van het aanbod na de Russische inval in Oekraïne, dat de vijfde grootste exporteur van ijzererts was na Australië, Brazilië, Zuid-Afrika en Canada.

Hoewel de oorlogsrally in Oekraïne van korte duur was, reageerde ijzererts wel positief op tekenen dat China de economische activiteit zou aanzwengelen na een reeks lockdowns van grote steden, opgelegd als onderdeel van zijn strenge zero-COVID beleid.

Maar dat optimisme is weggeëbd door tekenen dat de belangrijke bouwsector, de belangrijkste verbruiker van staal, moeite heeft om weer op gang te komen, met prijzen van nieuwe woningen die in mei voor de tweede maand zijn gedaald, en een verkoop van onroerend goed per vloeroppervlak die in de eerste vijf maanden van 2022 met 16,8% is gekrompen ten opzichte van dezelfde periode een jaar eerder.

De verwerkende industrie heeft zich weliswaar enigszins hersteld, maar de ijzererts- en staalsector zullen zich veel meer richten op de uitgaven voor onroerend goed en infrastructuur als motor van de vraag.

IJzererts kreeg een kleine opleving op 23 juni, toen het opveerde van het laagste punt in zeven maanden van $109 per ton op 22 juni om te eindigen op $116, nadat de Chinese president Xi Jinping had gezegd dat zijn regering de beleidsaanpassingen zou opvoeren en meer effectieve maatregelen zou nemen om de economische groei te ondersteunen.

Die opleving was niet genoeg om er een winnende week voor ijzererts van te maken, maar beperkte eerder het verlies, wat misschien een teken is dat de markt nu wil zien welke stappen er precies genomen worden, alvorens een aanhoudende prijsrally te steunen.

Er zijn wat vragen over de toestand van de staalproductie in China, die in mei met 4,1% is gestegen ten opzichte van april, waarbij de dagproductie van 3,12 miljoen ton de hoogste was sinds juni 2021.

Maar de cijfers van mei zijn grotendeels een geschiedenisles, en de verwachtingen zijn dat de zachte vraag naar staal en de dalende winstmarges van de staalfabrieken zullen zorgen voor een zwakkere productie in juni en juli.

China, dat ongeveer 55% van het staal in de wereld produceert, ziet ook de voorraden stijgen, waarbij Argus meldt dat de voorraden bij de grote staalfabrieken in de periode 11-20 juni tot 20,5 miljoen ton zijn gestegen, 10,7% meer dan in de periode 1-10 juni en zo'n 30,8% meer dan in dezelfde 10 dagen van 2021.

INVOER VAN IJZERERTS

De groei van de voorraden en de geringere vraag naar staal omdat de staalfabrieken hun onderhoud vervroegen of hun productie verminderen, zullen in de komende maanden waarschijnlijk leiden tot een vertraging van de invoer van ijzererts.

Er zijn echter nog maar weinig tekenen dat dit gebeurt, want verwacht wordt dat de invoer in juni min of meer in de lijn van die in mei zal liggen.

China, dat bijna 70% van het mondiale overzeese ijzererts koopt, zal naar verwachting ongeveer 93,7 miljoen ton invoeren, volgens grondstoffenanalisten Kpler, terwijl Refinitiv de aanvoer op een iets hogere 96,2 miljoen ton tipt.

Beide prognoses zijn iets hoger dan het officiële douanecijfer van 92,52 miljoen ton in mei, wat betekent dat een kleine stijging van de maandelijkse invoer in het verschiet ligt.

Er zij echter op gewezen dat de invoer in de eerste vijf maanden van 2022 447 miljoen ton bedroeg, wat 5,1% minder is dan in dezelfde periode van 2021, een weerspiegeling van het feit dat de staalindustrie worstelt om weer op te veren na de COVID-19-sluitingen.

Over het geheel genomen lijkt het erop dat de ijzererts- en staalmarkten gehandeld hebben op basis van de verwachting dat Peking snelle en doeltreffende stimuleringsmaatregelen zou nemen, vooral in de tweede helft van 2022.

Hoewel dit nog steeds kan gebeuren, lijkt het erop dat de marktdeelnemers de werkelijke vraag willen zien toenemen, in plaats van dat ambtenaren erover praten.