Daar kwam een maand geleden een einde aan toen het parlement de strengste anti-LGBTQ-wetgeving ter wereld aannam, die het "promoten" van homoseksualiteit strafbaar stelt en de doodstraf oplegt voor bepaalde misdaden waarbij homoseksuele seks betrokken is.

President Yoweri Museveni zei donderdag dat hij de wetgeving steunt, maar dat hij het parlement om enkele wijzigingen heeft gevraagd, waaronder bepalingen om homoseksuelen te "rehabiliteren", voordat hij de wetgeving ondertekent.

Het personeel van de opvang, een onopvallend gebouw in een druk deel van de stad, instrueert de bewoners nu om discreet te zijn en op te gaan in hun omgeving, zelfs als dat betekent dat ze hun gedrag of uiterlijk moeten veranderen.

"Je zult geen mensen meer zien die hun broek afzakken en rondlopen in het opvangcentrum of ... die hun vriendinnetjes meenemen naar het opvangcentrum en dan zoenen bij de poort," zegt Joan Amek, die de stichting leidt die het centrum beheert.

"Dat is allemaal op de een of andere manier aan banden gelegd."

LGBTQ zijn in Oeganda was vroeger niet gemakkelijk. Een wet uit het Britse koloniale tijdperk verbiedt homoseksuele seks, en leden van de gemeenschap zijn vaak het slachtoffer van geweld en discriminatie.

Maar LGBTQ Oegandezen zeggen dat niets hen had kunnen voorbereiden op de afgelopen weken, toen de goedkeuring van de wet homofoob misbruik in een stroomversnelling bracht en een golf van arrestaties, uitzettingen, aanklachten door familieleden en aanvallen van de menigte ontketende.

Een inwoner vergeleek de huidige sfeer met 2013, toen het parlement een wet aannam die de straffen voor relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht verzwaarde. De resulterende wet werd enkele maanden later op procedurele gronden verworpen door een binnenlandse rechtbank.

"Toen het (2013) wetsvoorstel kwam, hadden we het recht om op te staan en te spreken," zei de bewoner, die anoniem wilde blijven. "In 2023 boezemt het wetsvoorstel angst in. Je kunt niet eens opstaan en zeggen: 'Ik ben een mens. Doe me dit niet aan.'"

Nadat het parlement het wetsvoorstel had aangenomen, verwijderde ze haar Facebook-, WhatsApp- en Twitteraccounts. Toen een vriendin haar vertelde dat mensen in de buurt over haar seksualiteit spraken, verliet ze haar huis uit angst om naar de gevangenis gestuurd te worden, waar ze het doelwit van seksueel geweld zou worden.

In tegenstelling tot de meeste anti-LGBTQ wetgeving in Afrika, criminaliseert het meest recente wetsvoorstel in Oeganda niet alleen handelingen van hetzelfde geslacht, maar probeert het openlijk een gemeenschap het zwijgen op te leggen waarvan de wetgevers zonder bewijs beweren dat ze samenspant om kinderen te ronselen en traditionele familie- en religieuze waarden te verzwakken.

De wet zou de doodstraf opleggen voor gevallen van zogenaamde verzwarende homoseksualiteit, waaronder het hebben van homoseksuele seks als men seropositief is.

Andere LGBTQ Oegandezen zeiden dat ze veiligheidsmaatregelen namen, zoals het veranderen van de routes die ze gebruiken om van huis naar werk te reizen en het bij zich dragen van pepperspray.

"Ik heb het gevoel dat het een heel andere omgeving gaat worden," zei een andere bewoner van het opvanghuis, die ook op voorwaarde van anonimiteit sprak. "Het zou wel eens zo bruut kunnen worden."

Anderen willen Oeganda helemaal verlaten. Amek zei dat haar organisatie door minstens 14 mensen is benaderd met de vraag om hulp bij het zoeken naar asiel in Westerse landen.

Voor LGBTQ Oegandezen die in het buitenland wonen, vertroebelt de nieuwe realiteit ook hun vooruitzichten om naar huis te komen.

"Er zijn veel verhalen die ik daar wilde vertellen, dus het doet me echt pijn dat ik niet terug kan," zegt DeLovie Kwagala (Papa De), een homoseksuele Oegandese fotograaf en activist die in Zuid-Afrika woont.

Amek loopt als directeur van de stichting enorme risico's door een bepaling in het wetsvoorstel die het promoten van homoseksualiteit bestraft met maximaal 20 jaar gevangenisstraf.

"Ik maak me zorgen over alles, over hoe ik zal leven, hoe ik aan onderdak zal komen, hoe ik aan eten zal komen, hoe ik aan werk zal komen," zei ze.