In Tsjaad is dat probleem aangepakt door leraar Leonard Gamaigue, nadat hij een groep nomadenkinderen onder de bomen had zien spelen tijdens de schooluren.
"Ik was ontroerd, want op deze tijden worden de kinderen geacht in de klaslokalen te zijn. Van daaruit besloot ik de ouders te komen ontmoeten, om met hen het idee te bespreken om deze school op te richten. Zij stemden toe en wij begonnen alles voor te bereiden, het bord, het schoonmaken van de plaats. Zo is het begonnen."
Dat was drie jaar geleden.
Vandaag komen 69 kinderen van verschillende leeftijden naar zijn mobiele klaslokaal voor de lessen.
Ongeveer 7% van de ruwweg 16 miljoen inwoners van Tsjaad zijn nomaden.
Zij trekken elk jaar vanuit het zuiden, wanneer de seizoensregens de halfdroge centrale streken groen kleuren met verse weiden.
Deze manier van leven is eeuwenoud.
Maar zij is ook onverenigbaar met het formele onderwijssysteem van het Centraalafrikaanse land.
Volgens de in Denemarken gevestigde Internationale Werkgroep voor Inheemse Zaken waren in 2018 minder dan 1% van de nomadenjongens en "vrijwel nul" nomadenmeisjes ingeschreven voor school.
"De kinderen maken veel vooruitgang. Ze zijn nog nooit naar school geweest, geen van allen. En vandaag te zien dat ze hun naam al correct kunnen schrijven, zich in het Frans kunnen uitdrukken, wiskunde-operaties kunnen uitvoeren. Dat is voor ons heel belangrijk en veelbetekenend."
Gamaigue zegt dat hij ook een opvoeding heeft gekregen in nomadische manieren, zoals leren water te besparen, te leven van een melkrijk dieet, en te wennen aan het inpakken van de school.
Hij doet dit ongeveer om de twee maanden, om de gemeenschap te volgen wanneer zij verder trekt.
Ousmane Brahim is een ouder en leider van het nomadenkamp.
Hij zegt dat een schoolopleiding de basis is voor de ontwikkeling van de gemeenschap en van het land, en dat zij verheugd zijn te zien hoe hun kinderen vooruitgaan.
