Nu de Fed de inflatie bestrijdt, zal "dovish" misschien niet de definitie zijn van Biden's nieuwste genomineerden

In de zomer van 2005 heeft Philip Jefferson een aantal weken van zijn collega professor Amy Vollmer van Swarthmore College geleerd hoe bacteriën genetisch gemanipuleerd kunnen worden om antibiotica te weerstaan, een ongewoon intermezzo voor een professor economie in vaste dienst.

Hij zegt dat zijn korte uitstapje in haar vakgebied hem frisse ideeën gaf voor het onderwijs in zijn eigen discipline; jaren later, zegt Vollmer, vertelde hij haar dat het een van de beste dingen was die hij ooit gedaan had.

Jefferson, nu decaan van de faculteit aan Davidson College in North Carolina, is klaar om opnieuw grenzen te verleggen nadat hij door de Amerikaanse president Joe Biden is uitgekozen om zitting te nemen in de Federal Reserve Board, die de centrale bank van 's werelds grootste economie bestuurt.

Hij en zijn medekandidaten, de econome Lisa Cook van de Michigan State University en de vroegere gouverneur van de Fed, Sarah Bloom Raskin, verschijnen donderdag voor de Bankcommissie van de Amerikaanse Senaat voor een bevestigingshoorzitting. Als Cook en Jefferson worden bevestigd, zou dat de eerste keer zijn dat twee zwarte gouverneurs tegelijk zitting hebben in de zeven leden tellende Raad van Bestuur van de Fed, en Cook zou de eerste niet-blanke vrouw zijn die deze functie ooit heeft bekleed.

Raskin, wier voordracht als vice-voorzitter van toezicht van de Fed haar de hoogste bankregulator van de Fed zou maken, zal vrijwel zeker het leeuwendeel van de vragen van de senatoren trekken.

Haar standpunten over klimaatrisico's en kapitaalvereisten voor banken - die door sommige Democraten worden toegejuicht als een teken van meer beperkingen voor Wall Street en door de Republikeinen om dezelfde reden worden afgekeurd - zullen bijzonder kritisch worden bekeken.

Maar beleggers willen ook graag precies weten wat de drie kandidaten - die geen van alle reageerden op verzoeken van Reuters om commentaar - vinden van het monetaire beleid, dat nu op een tweesprong staat nu de Fed zich opmaakt om de verschroeiend hete inflatie te bestrijden.

DUIVEN OF HAVIKEN?

Analisten van Wall Street verwachten dat de Fed volgende maand een strakker beleid zal gaan voeren, door de rente sneller te verhogen dan zij in decennia heeft gedaan en haar balans ook snel te verkleinen, terwijl zij de noodmaatregelen afbouwt die zij heeft ontketend om de economische schade van de COVID-19 pandemie te beperken.

Veel van diezelfde analisten hebben de drie voorgedragen Fed-voorzitters ook bestempeld als "dovish" - dat wil zeggen dat zij zich meer bezighouden met het ondersteunen van de volledige-werkgelegenheid-kant van het tweeledige mandaat van de Fed dan met het bestrijden van de inflatie, die vaak een tol eist van de economische groei en de werkgelegenheid.

Zij wijzen erop dat Raskin in 2013, toen zij in de Raad van Bestuur van de Fed zat, voorstander was van een langzamere aanpak van beleidsverkrapping. Jefferson's onderzoek naar armoede en Cook's onderzoek naar de invloed van ongelijkheid op de economische groei wijzen erop dat zij een hogere inflatie zouden tolereren als de prijs voor een sterkere arbeidsmarkt.

Het is echter verre van duidelijk hoe sterk een nieuwe beleidsmaker van de Fed zal aandringen op een soepel beleid, nu de inflatie haar hoogste peil sinds 1982 heeft bereikt, de loonstijgingen worden tenietgedaan en het voor Amerikanen - vooral voor gezinnen met lagere inkomens - moeilijker wordt om de eindjes aan elkaar te knopen.

Andy Levin van het Dartmouth College zegt dat de blik die de genomineerden op de gewone Amerikanen hebben gericht, het tegendeel doet vermoeden, althans voorlopig.

"Het is slecht voor de gewone mensen als de inflatie op 5% blijft of blijft stijgen," zei hij. "Ze zullen allemaal sterke voorstanders zijn van het dubbele mandaat, maar dat betekent niet dat ze zelfgenoegzaam moeten zijn over de inflatie."

Het is een thema dat ook gehoord werd door Michelle Holder, president bij Equitable Growth, een denktank die zich grotendeels richt op economische ongelijkheid.

"Gezien het gewicht, het pure belang dat inflatie bezit voor de meeste Amerikaanse gezinnen en individuen, moet de Fed gewoon primair werk maken van inflatiebeheersing," zei zij tegen Reuters. Hoewel dat niet betekent dat de Fed kan ophouden zich zorgen te maken over banen, "moet het beheersen van de inflatie nu waarschijnlijk voorrang krijgen."

En de Democraten, die zich opmaken voor wat donderdag een verhitte hoorzitting kan worden, willen dat graag benadrukken.

Woensdag publiceerde het bureau van Senaatsvoorzitter Sherrod Brown van de Bankcommissie een memo waarin Cook zegt "dat we de werknemers in onze economie op de eerste plaats moeten zetten door ons te concentreren op het mandaat van de Fed voor volledige werkgelegenheid en door de prijzen te verlagen, zodat de lonen meer opbrengen," en Jefferson zou "de economische uitdagingen aanpakken waarvoor alle Amerikanen staan die in onze economie zijn achtergebleven."

EEN "DIK MIDDEN" ALS ANKER

Bovendien, nu alle drie de genomineerden toetreden tot een Fed die opmerkelijk eensgezind is over de noodzaak om de beleidsaccommodatie op te heffen, is het onwaarschijnlijk dat zelfs sterk dovish gezinde opvattingen daar verandering in zouden brengen.

"Op een heel hoog niveau is het mandaat vrij duidelijk, dus dat 'dikke midden' zal niet veranderen en de perspectieven zullen niet veranderen afhankelijk van wie er in de stoelen zit," zei Raphael Bostic, voorzitter van de Atlanta Fed, in een interview in januari.

Senator Pat Toomey, de hoogste Republikein in de commissie voor het bankwezen, heeft gesuggereerd dat de genomineerden partijdig zijn, gedeeltelijk vanwege hun aandacht voor kwesties als raciale ongelijkheid en klimaatverandering.

Maar op een bepaald niveau verpersoonlijken de genomineerden het eigen verdiepende onderzoek van de Fed naar de economische implicaties van dergelijke kwesties.

Zodra de inflatie beter onder controle is, zei Bostic, "zult u zien dat velen van ons weer gaan leunen om te zeggen dat we begonnen zijn met 'lager voor langer,' we begonnen met 'geduldig zijn,' nu we de inflatie onder controle hebben gaan we weer terug naar dat soort aanpak."

Toch zeggen mensen die de genomineerden kennen dat het een vergissing zou zijn om al te veel veronderstellingen te maken over wat hun perspectieven zullen zijn.

Trevon Logan, professor economie aan de Ohio State University, wees op een onderzoeksproject met Cook dat begon als een "weddenschap" over een nieuwe aanpak die zij koos om volkstellingsgegevens te ontginnen.

"Ik begon in wezen aan haar te twijfelen, en eindigde met eieren op mijn gezicht" toen het bleek te werken, zei hij. "Ik ben voortdurend getroffen geweest door haar creativiteit."

Het idee dat Jefferson een beleidsduif zou zijn "is waarschijnlijk niet juist," zei professor economie Mark Kuperberg van Swarthmore, die twee decennia lang regelmatig met Jefferson werkte en lunchte. Hij zei dat Jefferson als econoom "vrij middle of the road is."

John Caskey, een andere collega van de afdeling economie van Swarthmore, weigerde te speculeren over de beleidskennis van Jefferson, maar wees op de stint van de genomineerde als microbioloog die vele jaren geleden. "Hij heeft een open geest," zei Caskey.

(Dit verhaal corrigeert de voornaam in Trevon in paragraaf 24)