Viktor Solovyanenko maakt deel uit van een kleine gemeenschap van visueel gehandicapten in de Oost-Oekraïense stad Charkiv, die de oorlog wel kunnen horen, maar de door de Russische bombardementen aangerichte schade niet kunnen zien.
De afgelopen zes maanden heeft hij zich alleen buiten gewaagd als het absoluut noodzakelijk was.
"Het is gevaarlijk voor mij om naar buiten te gaan. Ik ga alleen naar mijn werk en terug, en daar gebruik ik maar één weg voor. Ik probeer zo weinig mogelijk door de stad te lopen, want het is gevaarlijk."
Hij woont in een herberg die gerund wordt door de Oekraïense blindenvereniging, die onderdak bood aan 60 mensen voordat Rusland Oekraïne op 24 februari binnenviel.
Veel van de bewoners zijn naar het buitenland gevlucht, maar 18 zijn er nog, waaronder Natalia Pokutnia, die zegt dat de omvang van de verwoesting aanvankelijk moeilijk te bevatten was zonder het te kunnen zien.
"Iedereen lacht hierom, maar ik heb een goed visueel geheugen. Ik weet nog waar ik heen moet, maar als er een kuil is, val ik er zeker meteen in.
"In het begin begrepen we niet wat er aan de hand was. Zoals serieus, alles werd zo chaotisch. Waarschijnlijk heb ik vliegtuigen gehoord, ik heb ze zelf niet gezien, dat hebben de mensen me verteld. Wij hebben onmiddellijk het raam bedekt en gesloten, zodat wij niet zichtbaar zouden zijn. De jongens vertelden me dat het afschuwelijk was, ze zagen gele ronde vlekken rondvliegen. Hier bewoog en trilde alles. Het was afschuwelijk."
Oekraïne heeft in mei de Russische troepen teruggedreven uit de buitenwijken van Charkiv, maar de stad, de op één na grootste van Oekraïne, blijft onder vuur liggen.
Rusland heeft ontkend burgers als doelwit te nemen, maar veel woonhuizen in de stad zijn beschadigd.
