De Amerikaanse dollar is na de zomerstilte weer op dreef gekomen door het sterke contrast in de energieprijsschokken aan weerszijden van de Atlantische Oceaan - een contrast dat het pond en de euro deze week opnieuw heeft geraakt.

Ondanks het feit dat 'long dollars' wordt aangehaald als de meest drukke handel op de planeet en te midden van dure langetermijnwaarderingen en afnemende relatieve reële rendementen, is de dollar opnieuw in opmars naar zijn hoogste waarde in bijna 20 jaar ten opzichte van de euro en post-pandemische pieken ten opzichte van sterling.

Terwijl iedereen blijkbaar in de ban is van een verhaal over 'piekinflatie' in de VS, waar een daling van de benzineprijzen met meer dan 20% sinds juni tot minder dan $4 per gallon de economie daar weer lijkt te hebben aangezwengeld, merk je dat in Europa nauwelijks.

De relatie tussen ruwe olie en benzineprijzen is in Europa natuurlijk minder gelijkmatig. Maar de onophoudelijke en verblindende druk op de aardgasprijzen als gevolg van de onenigheid tussen het Westen en Rusland over Oekraïne kan huishoudens en bedrijven in de komende winter veel meer schade berokkenen - waardoor budgetten uitgeput raken, de inflatie toeneemt, de rente stijgt en de recessie versnelt.

Nu de marktprijzen voor aardgas al meer dan zes keer zo hoog zijn als een jaar geleden - wellicht ten dele als gevolg van een verwoede vroegtijdige opslag om winterrantsoenering te voorkomen - heroverwegen de valutamarkten opnieuw de relatieve impact op groei en inflatie.

Economen verwachten nu dat de inflatie in de eurozone tegen het einde van het jaar in de dubbele cijfers zal lopen. Groot-Brittannië is er al, met jaarlijkse prijsstijgingen van meer dan 10% vorige maand, en economen van Citi vermoeden nu dat de stijgende energieprijzen en rekeningen voor woningverwarming volgend jaar kunnen oplopen tot 18% - vijf punten boven de oproep van de Bank of England.

Steven Bell, directeur multi-strategy investments bij Columbia Threadneedle, beschrijft de "buitengewone divergentie" in energieprijzen tussen Europa en de Verenigde Staten, de "bijna onvermijdelijke recessie" in Europa deze winter en een "dreigende ramp" in Groot-Brittannië.

Bell wijst erop dat de aardgasprijzen in Europa en het Verenigd Koninkrijk nu acht keer zo hoog zijn als aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. En hoewel enige overheidssteun waarschijnlijk is, zullen de gemiddelde energierekeningen van Britse huishoudens in minder dan 12 maanden met een ongekende 3.000 pond stijgen.

Naast de groei-impact vermoeden de markten ook dat de recessie-impact van die schok de Europese centrale banken meer zal doen aarzelen om de rente te verhogen dan de recent aangetrokken haviken van de Federal Reserve.

Geconfronteerd met een dergelijke macro-mismatch en een mogelijk sterke outperformance van de VS tijdens de winter, hebben de valutamarkten zich snel aangepast.

"De machtige dollar zou nog machtiger kunnen worden," zei Bell.

En toch blijft er een knagend gevoel dat de dollar veel van dit al aan boord zou moeten hebben.

UNCOMFORTABLE

Francesca Fornasari, hoofd valutaoplossingen bij Insight Investment, zei dat de FX-markten nu duidelijk "laser-gefocust" zijn op het transatlantische energieprijsverschil.

Maar zij was van mening dat de dollar nog steeds erg duur leek en dat winst vanaf nu veel moeilijker zou kunnen zijn.

Terwijl de contrasterende energieschok niet te overzien leek, waren relatieve verschuivingen in dat verhaal niet ondenkbaar, toonden bedrijfsenquêtes van augustus nog geen omvangrijke Europese underperformance en zijn beleggers ter voorbereiding al sterk onderwogen in Europese activa.

Uit de maandelijkse enquête onder fondsbeheerders van Bank of America blijkt bijvoorbeeld dat netto 34% van de wereldwijde fondsen onderwogen zijn in Europese aandelen - een cijfer dat twee standaarddeviaties onder het langetermijngemiddelde ligt en in schril contrast staat met de netto overweging in Amerikaanse aandelen.

Dat verdunt de zuurstof voor de hoge greenback.

"De waarderingen van de dollar zijn extreem uitgerekt", aldus Fornasari. "Hij is ongeveer 20% overgewaardeerd op basis van fair value-modellen - een van de meest extreme niveaus van de afgelopen 30 jaar.

"Long gaan op een valuta die 20% overgewaardeerd is, is een ongemakkelijke positie voor elke belegger.

"Een overwogen positie in dollars zal de stijging niet tegenhouden, maar het zal winst vanaf hier moeilijker maken."

Wat kan het verhaal veranderen?

Overheidssteun kan de slechtste scenario's in Europa compenseren of de aardgasprijzen kunnen snel dalen zodra de opslagniveaus hun maximum bereiken of de wereldwijde recessievrees kan de vraag naar energie snel doen afnemen. De dollar heeft echter de neiging om in tijden van wereldwijde recessie toch te profiteren, omdat gevreesde overzeese Amerikaanse beleggingen terugkeren naar de thuismarkten of gewoon dollargeld - nu nominaal aantrekkelijker dan in jaren.

De keerzijde zou een nieuwe verslechtering van de Amerikaanse binnenlandse activiteit kunnen zijn, een overijverige Fed of zelfs ongerustheid over de Amerikaanse tussentijdse verkiezingen.

Hoewel de dollarindex deze week nieuwe wegen heeft ingeslagen ten opzichte van de euro en het pond sterling, heeft hij de pieken van juni nog niet bereikt. Hij heeft misschien meer energie nodig om die horde te nemen.

De auteur is hoofdredacteur financiën en markten bij Reuters News. De hier geuite meningen zijn van hemzelf