Taboubi, die al vijf jaar UGTT-leider is, heeft zich voorzichtig opgesteld in de turbulente maanden sinds president Kais Saied de uitvoerende macht greep in een poging die zijn tegenstanders een staatsgreep noemen.

De zegen van de vakbond wordt van vitaal belang geacht voor elke poging van de Tunesische autoriteiten om economische hervormingen door te voeren die door buitenlandse donors worden geëist in ruil voor een financieel reddingspakket om een dreigende crisis af te wenden die Tunesië bankroet dreigt te maken.

De houding van Saied zal ook van cruciaal belang zijn voor zijn plannen om de Tunesische politiek opnieuw vorm te geven, nadat hij het verkozen parlement heeft geschorst, de democratische grondwet terzijde heeft geschoven om te zeggen dat hij per decreet kan regeren en de rechterlijke macht onder zijn eigen controle heeft gebracht.

Met meer dan een miljoen leden en de mogelijkheid om de Tunesische economie stil te leggen met stakingen, wordt de UGTT algemeen beschouwd als de machtigste politieke speler in het land en een zeldzame organisatie die het presidentiële gezag zou kunnen weerstaan.

Saied heeft tot nu toe de herhaalde verzoeken van de UGTT om deel te nemen aan een brede politieke en economische dialoog over de crisis en zijn plannen om de grondwet te herschrijven grotendeels genegeerd en na een ontmoeting met Taboubi in juli heeft hij hem pas in januari weer gezien.

De herverkiezing van Taboubi vond plaats op het congres van de vakbond, een bijeenkomst die om de vijf jaar wordt gehouden, en in de slotverklaring werd de nadruk gelegd op zijn eis van een inclusief proces voor grote veranderingen die Saied in het politieke en justitiële stelsel doorvoert.

De president heeft in feite de grondwet opgeschort om te zeggen dat hij per decreet kan regeren en heeft de controle over rechterlijke benoemingen naar zich toegetrokken, maatregelen die volgens zijn critici de rechtsstaat ondermijnen.

Het verzoek van UGTT herinnert aan de rol die het speelde na de revolutie van 2011 die democratie bracht en de Arabische lente inluidde, toen het in 2015 de Nobelprijs voor de Vrede won nadat het zich bij andere groepen van het maatschappelijk middenveld had aangesloten om gevaarlijke polarisatie op straat af te wenden.