De Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA) zei op woensdag dat haar inspecteurs het ontbrekende uranium hadden ontdekt na een inspectie die oorspronkelijk voor vorig jaar was gepland, maar "moest worden uitgesteld vanwege de veiligheidssituatie in de regio".

Hier is alles wat u moet weten over uranium en het gebruik ervan als nucleaire brandstof.

WAT IS URANIUM EN WAAR KOMT HET VOOR?

Uranium is een zwaar metaal dat van nature in lage concentraties voorkomt in bodem, gesteente en water. Het wordt commercieel gewonnen uit uraniumhoudende mineralen.

Ongeveer twee derde van de wereldproductie van uranium uit mijnen komt uit Kazachstan, Canada en Australië, volgens gegevens uit 2022 van de World Nuclear Association.

WAARVOOR WORDT URANIUM GEBRUIKT?

Het radioactieve metaal is de meest gebruikte brandstof voor kernenergie vanwege zijn overvloed en het relatieve gemak waarmee de atomen kunnen worden gesplitst. Het wordt ook gebruikt bij de behandeling van kanker, voor scheepsvoortstuwing en in kernwapens.

U-238 is de meest voorkomende isotoop van uranium in de natuur, maar kan geen kettingreactie van kernsplijting veroorzaken - het proces waarbij een uraniumatoom wordt gesplitst om energie vrij te maken.

De isotoop U-235 kan echter worden geconcentreerd via een proces dat verrijking heet en energie produceert door splijting, waardoor het geschikt is voor gebruik in kernreactoren en wapens.

HOEVEEL URANIUM IS NODIG VOOR EEN KERNWAPEN?

De vermiste hoeveelheid uranium bevat genoeg van de isotoop U-235 om een kernbom van de eerste generatie te bouwen indien deze tot meer dan 90% is verrijkt, aldus Dr. Edwin Lyman van de Union of Concerned Scientists.

"Het is geen directe of onmiddellijke proliferatiedreiging, maar het verlies van de grote hoeveelheid natuurlijk uranium is zorgwekkend omdat het kan worden omgezet in materiaal voor kernwapens."

MOET DIT INCIDENT AANLEIDING GEVEN TOT BEZORGDHEID?

Dr. Lyman zegt dat het incident vragen oproept over het vermogen van de IAEA om de continuïteit van haar kennis over nucleair materiaal te handhaven in landen die actieve conflictgebieden zijn.

Libië kent weinig vrede sinds een door de NAVO gesteunde opstand in 2011 Muammar Kadhafi verdreef. Sinds 2014 is de politieke controle verdeeld tussen rivaliserende oostelijke en westelijke facties.

Scott Roecker, Vice President Nuclear Materials Security bij het Nuclear Threat Initiative, uitte zijn bezorgdheid over de afgelegen locatie van het uraniumerts en de enorme infrastructuur die nodig is om het te verrijken, en zei dat het ergste geval zou zijn "dat een land een clandestien kernwapenprogramma heeft en dat materiaal voor een dergelijk programma gebruikt".