De stap van dinsdag is de laatste in een groeiende poging in zowel Europa als de Verenigde Staten om de binnenlandse schone energie-industrie te beschermen tegen goedkope Chinese import, die volgens de autoriteiten profiteert van concurrentiebeperkende overheidssubsidies.

Washington zou niet accepteren dat de Amerikaanse industrie "gedecimeerd" wordt door China's overtollige industriële capaciteit in belangrijke producten zoals EV's, batterijen en zonnepanelen, waarschuwde de Amerikaanse minister van Financiën Janet Yellen tijdens een bezoek aan China deze week.

Dit is wat we weten over de Chinese windenergie-industrie.

HOE GROOT IS HET?

China heeft verreweg de grootste productiecapaciteit voor windturbines ter wereld, oftewel 60% van 163 gigawatt (GW) in 2023, volgens de in Brussel gevestigde brancheorganisatie Global Wind Energy Council.

De productiecapaciteit in Europa en de Verenigde Staten bedroeg daarentegen respectievelijk 19% en 9%.

China exporteerde vorig jaar voor ongeveer $1,42 miljard aan turbines en onderdelen naar de EU.

De top drie fabrikanten Goldwind, Envision en Mingyang hadden samen 55,3 GW aan orders in 2022, tegenover slechts 26,7 GW voor de top drie westerse fabrikanten Vestas, GE en Siemens Energy, zo blijkt uit gegevens van adviesbureau Enerdata.

Naast de productie zijn Chinese turbinefabrikanten ook koploper op het gebied van productontwerp en innovatie. De afgelopen vier jaar zijn er 426 nieuwe Chinese turbinemodellen uitgebracht, tegenover slechts 29 nieuwe turbines buiten China, aldus adviesbureau Wood Mackenzie.

Vorig jaar installeerde China de grootste offshore windturbine ter wereld voor de kust van de zuidelijke provincie Fujian. De turbine van 18 MW is 20% krachtiger dan de grootste turbine die door GE is gebouwd.

WAT ZIT ER ACHTER DE GROEI?

China steunt al lange tijd de ontwikkeling van windmolenparken en de productie van turbines als onderdeel van zijn ambitieuze klimaatdoelstellingen om de piekemissies vóór 2030 te bereiken.

Aangespoord door overheidssteun heeft China vorig jaar 77,1 GW aan windenergie geïnstalleerd, goed voor 65% van het wereldwijde totaal. Ter vergelijking: de landen van de Europese Unie bouwden slechts 17 GW.

China voerde in 2009 feed-in tarieven in om de ontwikkeling van windenergie aan land te ondersteunen en breidde deze in 2014 uit naar offshore projecten.

Hoewel centrale subsidies tussen 2020 en 2021 geleidelijk werden afgeschaft, blijven projecten steun krijgen van lokale overheden.

In 2021 zei de zuidelijke economische grootmacht Guangdong dat het tot 2025 subsidies van 500 yuan ($69) tot 1.500 yuan ($207) per kilowatt offshore windcapaciteit zou aanbieden.

De windsector blijft ook indirecte steun krijgen van staatsbanken en goedkope upstream-componenten.

De productieleningen bij de vier grote Chinese staatsbanken zijn vorig jaar met 25% gestegen tot $1,2 biljoen, gericht op strategische sectoren zoals technologie en schone energie.

In een jaarverslag aan de Chinese wetgevende macht in maart beloofde premier Li Qiang "nieuwe productiekrachten" aan te wakkeren om de groei van de high-tech verwerkende industrie te stimuleren nu de economie stagneert door een vastgoedcrisis en handelsspanningen.

Li voegde eraan toe dat Peking in 2024 voor één biljoen yuan aan special purpose bonds zou uitgeven - gelijk aan 139 miljard dollar - om strategische sectoren te helpen financieren.

WELKE ANDERE FACTOREN HOUDEN DE CHINESE TURBINEPRIJZEN LAAG?

De situatie in de Chinese windturbinesector is vergelijkbaar met die in de zonne-energiesector, met een enorme toename van de binnenlandse capaciteit die wordt ondersteund door uitgebreide overheidssteun, aldus Xuyang Dong, energiebeleidsanalist voor China bij Climate Energy Finance in Sydney.

"Met een binnenlands aanbodoverschot en wereldwijd toonaangevende technologie zal China steeds meer proberen om turbines te exporteren."

Goedkope grondstoffen en hevige concurrentie hebben ook de prijzen gedrukt. De prijzen van Chinese turbines zijn in 2023 met meer dan 30% gedaald, aldus Wood Mackenzie.

De prijzen voor Chinese turbines liggen ongeveer een vijfde onder die van concurrerende Amerikaanse en Europese producten, aldus onderzoeksdienst BloombergNEF.

De gemiddelde biedprijzen in China's openbare aanbestedingen voor windenergieprojecten daalden met 11,4% van 1.755 yuan ($242,65) per kilowatt aan het begin van 2023 tot 1.555 yuan aan het eind van het jaar, aldus de toonaangevende leverancier Goldwind in zijn jaarverslag voor 2023.

($1=7,2322 Chinese yuan renminbi)