Abasca Resources Inc. heeft een update gegeven over de exploratie van het Key Lake South Uranium Project (KLS), dat 100% eigendom is van het bedrijf en een oppervlakte heeft van 23.977 hectare, in Noord-Saskatchewan en heeft haar exploratieplannen voor 2024 aangekondigd. Het bedrijf blijft zich richten op het bevorderen van de exploratie op KLS naar een uraniumvondst en plant een boorprogramma van 5.000 meter om prospectieve doelgebieden en trends te testen. Er is een nieuw bemonsteringsprogramma gepland om het grafietpotentieel te evalueren in wat nu de "Loki Zone" wordt genoemd, nadat recente analyses en QEMSCAN-analyses van monsters in het Campbell-doelgebied significante resultaten uit het boorprogramma van 2016 hadden opgeleverd.

In 2023 voltooide de Onderneming twee boorprogramma's met een totale lengte van 10.135 m. De programma's waren bedoeld als eerste follow-up van historische ondiepe boringen die in 1978 en 1979 werden uitgevoerd en die grafiethoudende breukzones en plaatselijke kleiveranderingen aan het licht brachten. Naast de ontdekking van abnormale uraniummineralen in het Mustang-doelgebied (zie het nieuwsbericht van 24 mei 2023), bevestigden de boringen van 2023 prospectieve grafietstructuren en lokale oxidatie, bleking, silicificatie en kleiverandering. Het boorprogramma van 2024 is gepland om door te gaan met het methodisch testen van prospectieve uraniumdoelen bij KLS, waaronder delen van de Mustang-Seager Lake geleidercorridor langs de Key Lake uraniumafzettingen, evenals de Campbell en Zimmer doelgebieden.

De Mustang-Seager Lake trend maakt deel uit van een regionale geleidingscorridor die zich langs de lijn uitstrekt in de richting van de Key Lake uraniumafzettingen. Het KLS Uranium Project omvat 10 km van deze corridor die bestaat uit meerdere gestapelde grafitische breukzones en anomaal uranium tot 1.260 ppm U bevat dat in 2023 werd aangetroffen in het Mustang doelgebied. De boringen in 2024 zullen zich richten op het testen van structurele onderbrekingen en bochten in de centrale en noordelijke segmenten van deze grotendeels ongeteste corridor.

Het Zimmer-doelgebied ligt in het centrale deel van het projectgebied en de boring van 2024 is bedoeld om eerder aangetroffen kleiveranderingen op te volgen. Het westelijke deel van het Campbell-doelgebied werd eerder geboord in 2016 en daar werd anomaal uranium tot 2.160 ppm U aangetroffen in een monster uit boorgat KS-CC16-13. Daarnaast werd een intens grafitische breukzone doorsneden over een kernlengte van 40 m en heeft een bekende strekkingslengte van 2 km.

De boring van 2024 in Campbell is gepland om de afwijkende uraniuminsnijding op te volgen en de omvang van de hoofdbreukzone te testen om het economische potentieel ervan voor grafiet in de Loki Zone te evalueren. Naast uranium staat grafiet ook op de lijst van kritieke mineralen van Natural Resources Canada. Grafiet is een van de zes kritieke mineralen die essentieel worden geacht voor prioritaire toeleveringsketens voor moderne schone technologieën, zoals batterijen voor elektrische voertuigen (EV's).

Uit een recent onderzoek van de boorkernen van een boorprogramma dat in 2016 in het Campbell-doelgebied is uitgevoerd, is geconcludeerd dat verdere evaluatie van het grafietpotentieel gerechtvaardigd is. De boringen van 2016 brachten een matig hellende, sterk grafiethoudende breukzone aan het licht over een lengte van 2 km. Intersecties van de grafietbreuk bevonden zich binnen de eerste 200 m van elk boorgat en tot 40 m dieper.

De omvang van de breukzone is momenteel open langs de strekking en naar beneden toe. Monsters uit het boorprogramma van 2016, opgeslagen bij SRC Geoanalytical Laboratories in Saskatoon, werden geselecteerd op grafietgehalte als een eerste test om verder werk te bepalen. Verschillende monsters werden ook geselecteerd voor een analyse van de grootte en morfologie van de schilfers met QEMSCAN.

De monsters werden oorspronkelijk verzameld om pathfinder-elementen te evalueren als onderdeel van uraniumexploratie en daarom werden alleen representatieve monsters verzameld en werd niet de hele grafietzone en het omliggende gebied bemonsterd. Loki Flake Grafiet Hoogtepunten: Sterk grafiethoudende breukzone met intersecties tot 40 m down hole en een strekkingslengte van 2 km. Ondiepe mineralisatie - intersecties binnen de eerste 200 m van de boring en open down-dip.

Meerdere intersecties met totaal grafiet van meer dan 10%, waaronder tot 22,2% in een 50 cm monster in hole KS-CC16-12. Mediaan doorlaatpercentage voor 10 monsters geselecteerd voor QEMSCAN: 147 m, inclusief een monster tot 214 m. Opnieuw bemonsteren van de grafietmineralisatie in de boorkern van 2016 is gepland voor de zomer, samen met het boorprogramma van 2024. De in 2016 verzamelde monsters werden oorspronkelijk verzonden naar SRC Geoanalytical Laboratories in Saskatoon, Saskatchewan, een onafhankelijk laboratorium dat geaccrediteerd is onder ISO/IEC 17025:2017 voor voorbereiding en ICP-MS multi-element analyse en Boron door fusie.

De pulp van de monsters is opgeslagen bij SRC Geoanalytical Laboratories en is door LECO geanalyseerd op grafietgehalte en totaal zwavel. De monsters werden oorspronkelijk in 2016 verzameld als onderdeel van een uraniumexploratieprogramma in overeenstemming met de industrienorm voor kwaliteitsborging/kwaliteitscontrolepraktijken en omvatten het op regelmatige tijdstippen invoegen van blanco's, standaard referentiematerialen en herhalingen in de monsterstroom; er werden echter geen grafietreferentiematerialen gebruikt.