Aerovate Therapeutics, Inc. presenteert Fase 1 resultaten op de American Thoracic Society (ATS) International Conference in San Francisco. Uit de gegevens van Aerovate blijkt dat AV-101, een nieuwe inhalatieformulering in droog poeder van imatinib, over het algemeen goed werd verdragen door gezonde volwassen vrijwilligers, zonder dat er ernstige bijwerkingen werden gemeld. Imatinib toonde eerder een statistisch significant en klinisch betekenisvol voordeel aan bij PAH-patiënten in de globale fase 3-studie IMPRES, uitgevoerd door Novartis, wanneer het oraal als tablet werd toegediend, maar werd slecht verdragen als gevolg van bijwerkingen.

De ontwikkeling van oraal imatinib voor PAH werd stopgezet. Aerovate ontwierp AV-101, een inhalatieformulering van imatinib in droog poeder, om de anti-proliferatieve activiteit van imatinib in de longvasculatuur aan te pakken door rechtstreekse toediening aan de longen, terwijl de behandelingsbeperkende systemische toxiciteit die met orale imatinib wordt gezien, kan worden vermeden. Aerovate's Fase 1 studie evalueerde enkelvoudige en meervoudige oplopende doses AV-101, toegediend via inhalatie, op veiligheid, verdraagbaarheid en farmacokinetiek in gezonde volwassen vrijwilligers.

Het single ascending dose (SAD)-gedeelte van Aerovate's studie omvatte 5 cohorten van elk 8 proefpersonen (6 gerandomiseerd naar AV-101, 2 placebo), die een geplande progressie van 1 mg, 3 mg, 10 mg, 30 mg en 90 mg enkelvoudige doses van geïnhaleerd AV-101 of placebo kregen toegediend, vergeleken met een extra cohort van 8 deelnemers die 400 mg oraal imatinib kregen, de dosis die in de IMPRES-studie werd gebruikt. Het multiple ascending dose (MAD) gedeelte bestond uit 3 cohorten van elk maximaal 12 proefpersonen (9 gerandomiseerd naar AV-101, 3 placebo) die AV-101 of placebo kregen in een dosis van ofwel 10 mg, 30 mg, of 90 mg tweemaal daags gedurende 7 dagen. Op dag 7 werd alleen de ochtenddosis toegediend, zodat de farmacokinetiek kon worden gevolgd.

Vanwege het bekende verdraagbaarheidsprofiel werden de voorspelde steady-state blootstellingsgegevens voor meerdere doses oraal imatinib verkregen met behulp van een bevolkingsfarmacokinetiekmodel en gegevens voor oraal imatinib 400 mg uit de SAD-studie. Bij alle doses vertoonde AV-101 een lagere systemische blootstelling dan oraal imatinib. Er werden noch in de SAD-, noch in de MAD-cohort ernstige behandelingsgerelateerde adverse events (TEAE's) gerapporteerd.

In het SAD-gedeelte van de proef waren de meest voorkomende TEAE's duizeligheid en hoofdpijn, terwijl in het MAD-gedeelte van de proef de meest voorkomende TEAE's korte perioden van hoest en hoofdpijn waren, voornamelijk in het 90 mg-cohort.