Exploits Discovery Corp. heeft alle analyseresultaten ontvangen van haar uitgebreide regionale 2022-bodembemonsteringsprogramma. Dit omvat 8.089 monsters, die ongeveer 14 kilometer strekken langs de Dog Bay Line-breuk, ongeveer 30 kilometer ten noorden van haar eigendom Bullseye in Central Newfoundland.

Dit programma toonde het goudmineralisatiepotentieel aan van de claims van Exploits langs de Dog Bay Line-breuk, naast de doelen langs de Appleton-breukcorridor. Dit bodemprogramma identificeerde nieuwe prospectieve gemineraliseerde gebieden en bevestigde, en belangrijker nog, breidde bestaande goud targets verder uit. Methodologie bodembemonsteringsprogramma 2022: Exploits bodembemonsteringsprogramma voor 2022 was gepland om het grootste deel van de Dog Bay Central Claims Group te bestrijken, met de nadruk op de geïnterpreteerde noord-noordoostelijke Dog Bay Line-breuk die het eigendom doorsnijdt.

In totaal werden 8.089 bodemmonsters verzameld op een afstand van 100 meter tussen de lijnen en 50 meter tussen de monsters, gericht op de B-horizontlaag. De bemonsteringsdichtheid werd lokaal verhoogd tot 25 meter afstand tussen de monsters in gebieden met een hogere prioriteit, die werden geïdentificeerd door het verzamelen van historische gegevens en structurele interpretatie door het interne team van Exploits. Analyse van de bodemgegevens: De bodemgegevens van Exploits uit 2022 werden onafhankelijk onderzocht en geanalyseerd door Dr. Stephen D. Amor (P.Geo).

Om de inherent ruisende aard van geochemische gegevens te verminderen en afwijkende en verhoogde geochemische signalen (in dit geval significante geochemische patronen) uit de ruis (lokale afwijkingen van het patroon door natuurlijke inhomogeniteit en analytische onnauwkeurigheid) te halen, is een afvlakalgoritme op de gegevens toegepast waarbij de waarde van een bepaald element, toegekend aan een bepaald monster, de mediaan is van alle monsters waarvan de locatie binnen 250 meter van de locatie van dat monster valt. Het afvlakkingsproces vormt een compromis tussen de sterkte van de anomalie en de homogeniteit van de anomalie. Dit kan ertoe leiden dat in de afgevlakte gegevens een anomalie ontstaat die in de ruwe waarden niet zichtbaar is; anderzijds kunnen geïsoleerde afwijkende niet-afgevlakte waarden als gevolg van het afvlakproces verdwijnen door de invloed van hun talrijke niet-anomale buren.