Gossan Resources Limited heeft een operationele update gegeven van haar zomer- en najaarsexploratieprogramma's op haar Gander Property in Newfoundland en haar Glitter Property in Ontario. Het bedrijf voltooide een magnetisch onderzoek vanuit de lucht, waaronder een triaxiaal magnetisch gradiëntonderzoek en VLF-onderzoek over de gehele 10.900 hectare van het Gander eigendom. De resultaten van het onderzoek in combinatie met bestaande LiDAR, regionale geofysische en luchtmagneetgegevens en historisch werk hebben geconcludeerd dat de gunstige structuuroriëntaties die New Found Gold Corp.

in het Appleton Fault gebied, ook aanwezig zijn in Gossan's Gander Main gebied. Regionaal gezien zijn de belangrijke oriëntaties op de Appleton- en Joe Batts Pond ("JBP") breuken NNE /NE en NE/ENE georiënteerd. Vanuit een meer lokaal standpunt kunnen de structuren voorkomen op ENE/E, NNW en NE trends.

Zowel regionale als lokale aderlijnen die lijken op de oriëntatie van de Appleton- en JBP-buigingen komen voor in Gander Main. Bovendien zijn zwarte schalies in eerdere interpretaties in Newfoundland meermaals voorgekomen. Het gearceerde gebied aan de westkant van de claims van Gossan omvat een potentiële geleiderzone van zwarte leisteen die ook de goudvoorkomens van Torq Resources (2016) en New Found Gold's Queensway lijkt te omvatten.

De geleiders langs de westelijke claimgrens lopen zo'n 30 km door naar het noordoosten, waar in de omgeving zwarte schalie in kaart is gebracht. De geleiders die door de historische onderzoeken en de huidige VLF-EM zijn geschetst, kunnen zwarte leisteen bevatten, die een centraal element vormt in de Keats-ontdekking van New Found Gold, en een belangrijke vector is in het lopende onderzoek van Labrador Gold naar de Big Vein-ontdekking. Een ander interessant gebied ligt aan de oever van het meer, waar magnetische anomalieën met een hoge gradiënt lijken te zijn gewijzigd door een transformatiefout.

Deze magneetanomalieën met hoge gradiënt komen goed overeen met bekende goud-, pyriet- en koperopduikingen aan de oppervlakte. Er is in het verleden met bescheiden succes naar deze oppervlaktevoorkomens geboord; de recente gedetailleerde geofysica toont echter aan dat de historische boringen niet gericht waren op het geofysisch interessante gebied van ongeveer 3 km bij 1,5 km.