Naar aanleiding van zijn onverwachte gedrag werden hypotheses geopperd, waaronder vluchtige speculaties dat het om een buitenaards ruimteschip zou kunnen gaan. Een nieuwe studie biedt een meer nuchtere verklaring - dat de snelheid van 'Oumuamua het gevolg was van het vrijkomen van waterstofgas toen de komeet opwarmde in het zonlicht.

Oumuamua (uitgesproken als oh-MOO-uh-MOO-uh) mist de staart van gas en stof die kenmerkend is voor veel kometen. Eerder werd beschreven dat hij sigaarvormig was, maar nu wordt gedacht dat hij lijkt op een rotsachtige pannenkoek. Hij is kleiner dan oorspronkelijk geschat en wordt nu geschat op ongeveer 115 meter bij 111 meter, met een dikte van 19 meter.

Volgens onderzoekers lijkt het erop dat 'Oumuamua net als veel andere kometen is ontstaan als een zogenaamd planetesimaal - een klein object dat in de vroege stadia van planeetvorming is gevormd - en in wezen een grote, ijzige ruimtesteen was.

Nadat de komeet op de een of andere manier uit zijn zonnestelsel was gestoten, veranderde de chemie van de komeet doordat hij tijdens zijn tocht door de interstellaire ruimte werd gebombardeerd door hoogenergetische straling. Hierdoor werd een deel van het ijs van de komeet - bevroren water - omgezet in waterstofgas dat in de rest van het ijs werd opgesloten.

Oumuamua werd vervolgens opgewarmd tijdens zijn reis door ons binnenste zonnestelsel, waardoor de ijsstructuur van de komeet zich herschikte en het opgesloten waterstofgas vrijkwam. Het vrijkomen van deze waterstof in een proces dat outgassing wordt genoemd, zou geen zichtbare staart veroorzaken.

"De belangrijkste bevinding is dat 'Oumuamua mogelijk is begonnen als een waterrijk ijzig planetesimaal dat in grote lijnen vergelijkbaar is met kometen in het zonnestelsel. Dit model kan het vreemde gedrag van 'Oumuamua verklaren zonder een beroep te hoeven doen op exotische fysica of chemie," aldus astrochemicus Jenny Bergner van de University of California, Berkeley, hoofdauteur van het onderzoek dat deze week is gepubliceerd in het tijdschrift Nature.

"De eenvoudigste verklaring, en precies wat wij zouden verwachten voor een interstellaire komeet, past bij alle gegevens zonder fijnafstemming," aldus co-auteur Darryl Seligman, postdoctoraal onderzoeker in de planeetwetenschappen aan de Cornell University.

'Oumuamua, wiens naam in de Hawaïaanse taal verwijst naar een boodschapper die van ver komt, werd voor het eerst ontdekt door de Pan-STARRS1-telescoop van de Universiteit van Hawaï.

"We weten niet waar hij vandaan komt, maar hij heeft waarschijnlijk minder dan 100 miljoen jaar door de interstellaire ruimte gereisd. Het had een roodachtige kleur die overeenkomt met de kleuren van veel kleine lichamen in het zonnestelsel. Het is momenteel voorbij Neptunus op weg uit het zonnestelsel," aldus Bergner.

Een tweede interstellair object, de komeet 2I/Borisov, werd in 2019 ontdekt bij een bezoek aan ons zonnestelsel. Deze leek en gedroeg zich meer als een typische komeet.

Deze buitenaardse interlopers komen mogelijk vaker voor dan eerder bekend was. Volgens de onderzoekers kunnen elk jaar één tot twee interstellaire objecten in ons zonnestelsel worden ontdekt zodra een nieuw astronomisch observatorium dat nu in Chili wordt gebouwd, zoals gepland volgend jaar in gebruik wordt genomen.