Heritage Mining Ltd. kondigde aan dat het een gedetailleerd karteringsprogramma heeft voltooid voorafgaand aan de start van het fase 1 boorprogramma in het Alcona Gebied op haar Drayton-Black Lake Project. Het boren in Fase 1 staat gepland om ongeveer op 31 juli 2023 te beginnen. Alcona-gebied: Brede (>200m) samengestelde gemineraliseerde vervormingscorridor over 1000m (tot 200m breed) bestaande uit meerdere afzonderlijke zones van vervormd vulkanisch gesteente en parallel lopende kwartsaders.

Deze corridor is open langs de strekking en op diepte. Het 2023 Alcona karteringsprogramma bevestigde locaties met een hoge prioriteit van historische werkingen, boorgaten, monsters en kwartsaders. Deze informatie van onschatbare waarde heeft een cruciale rol gespeeld bij het herzien van het komende boorprogramma, waardoor de Onderneming haar exploratie-inspanningen kan optimaliseren en de kans op succesvolle resultaten kan vergroten.

Het uitgebreide karteringsinitiatief heeft Heritage waardevolle informatie opgeleverd over de regionale geologie, vervorming, structuren en mineralisatiepatronen die in het gebied aanwezig zijn en die als leidraad zullen dienen voor de toekomstige exploratiestrategie. Het karteringsprogramma heeft het bedrijf ook in staat gesteld om prospectie in andere onderverkende gebieden van belang te identificeren en te plannen. De gegevens van het karteringsprogramma hebben niet alleen de doelselectie geoptimaliseerd, maar ook waardevolle inzichten opgeleverd in de geologische controle op de mineralisatie.

Als gevolg hiervan is Heritage van mening dat het in een positie is om met vertrouwen prioriteiten te stellen voor zijn boorinspanningen in 2023. Het in kaart brengen van de aders van het Alcona-Powerline Prospect bevestigt de aanwezigheid van een dicht geplooide kwartsader en chaotische adering binnen de scharnierzone. De adertextuur is boudinage, het wandgesteente naast de adercontacten is mylonitisch en de elongatierichting is parallel aan de staking.

Dit complexe gebied van plooiing en vervorming fungeerde waarschijnlijk als een buffer, waardoor gelokaliseerde zones met lagere rek ontstonden, die ideale vallen zijn voor goudmineralisatie.