Ikena Oncology, Inc. kondigde aan dat het bedrijf preklinische gegevens presenteert over zijn nieuwste programma voor de volgende generatie MEK-RAF-remming, IK-595, tijdens de speciale conferentie van de American Association for Cancer Research (AACR): Targeting RAS, die deze week plaatsvindt in zowel een posterpresentatie als een plenaire sessie. Ikena's MEK-RAF-remmer IK-595, de belangrijkste kandidaat van het bedrijf in de RAS-route, is ontworpen om een uitgebreidere remming van MAPK-signalering te bereiken dan bestaande remmers door MEK-RAF te vangen in een inactief complex, met inbegrip van ARAF, BRAF en CRAF. De stabilisatie van het inactieve MEK-CRAF-complex door IK-595 biedt twee belangrijke voordelen: Ten eerste verlicht het de welbekende CRAF-gemedieerde bypass die leidt tot de reactivering van MAPK-signalering en resistentie tegen eerste generatie MEK-remmers in RAS-mutant kankercellen.

Ten tweede blokkeert het vastzetten van CRAF in een complex met MEK ook de kinase-onafhankelijke anti-apoptotische functie van CRAF in RAS- en RAF-gemuteerde kankers, die niet kan worden aangepakt met eerste generatie MEK- of pan-RAF-remmers. Hoogtepunten van de poster en de mondelinge presentatie van Dr. Zhang zijn onder andere: IK-595 stabiliseert het MEK-RAF complex in een inactieve conformatie om CRAF bypass te stoppen; IK-595 blokkeert MEK fosforylering krachtig in RAS gemuteerde kankercellen; IK-595 bereikt diepere en duurzamere remming van MAPK signalering enERK fosforylering in meerdere KRAS gemuteerde, NRAS gemuteerde en CRAF veranderde kankercel lijnen, in vergelijking met bestaande MEK remmers; IK-595 zorgt voor robuuste anti-tumoreffectiviteit en tumorregressie in muismodellen van KRAS gemuteerde, NRAS gemuteerde en CRAF versterkte kankers, in pancreas, long, blaas en AML; Sterke synergie van IK-595 in combinatie met therapieën gericht op meerdere belangrijke mechanismen in vitro, waaronder in combinatie met KRAS G12C-, EGFR-, PI3K-, mTOR-, SHP2- en SOS1-remmers; IK-595 is ontworpen om een kortere verwachte halfwaardetijd bij mensen te hebben, wat een gedifferentieerde dosering mogelijk maakt.