West Cobar Metals Limited heeft de diamantboring voltooid op zijn Mount Jack Project in het noordwesten van New South Wales met één boring (MJD01) van 141,0 m mudrotary en 210,1 m diamantboring. Het Mount Jack Project werd beschouwd als een potentiële koper-goudafzetting in Cobar-stijl met een aeromagnetische en grondmagnetische bullseye-anomalie en historische gegevens die sporen van goud en koper aantonen in een eerder boorgat. De diamantboring van West Cobar stuitte op een zeer magnetisch vesiculair basalt op 348,1 m. Het bovenliggende conglomeraat bevatte sterk magnetische basaltkorrels van 229,8 m tot 243,4 m. Overvloedige dolerietkiezels in het conglomeraat waren ook licht magnetisch. Deze factoren worden beschouwd als een waarschijnlijke verklaring voor de magnetische anomalie. Analyses (laboratorium voor goud, en handheld XRF voor onedele metalen) van MJD01 leverden geen significante waarden op. Er zijn RC-boringen gepland op het Cawkers Well Project om de goudmineraliserende structuren te testen die uit aeromagnetisch onderzoek naar voren zijn gekomen. Bij het slaan van historische waterputten in Cawkers Well is goud gevonden in sedimenten van de Teltawongee Groep uit het Cambrium. Vervolgens vond er kleinschalige mijnbouw plaats in de Golden Ridges-mijn bij Cawkers Well. Er werd ook goud gevonden bij het graven in Watsons Tank ongeveer 450 m ten zuidoosten van de hoofdafgraving. Bodemmonsters hebben een geochemische BLEG-anomalie met een inslag van 600 m >10 ppb goud in de bodem aan het licht gebracht, die samenvalt met noordwestelijk georiënteerde structuren die uit aeromagnetische gegevens zijn afgeleid. Uit de waarnemingen van de Golden Ridges-werken blijkt dat de meeste van de historische RAB-boringen te ondiep waren en dat de weinige RC-boringen slecht geplaatst waren om de mineralisatie te testen. De aanwezigheid van parallelle structuren die in de aëro-magnetische gegevens zijn geïdentificeerd, wijst op een veel groter systeem dan de historische werkingen voorstellen. De enige twee volledige doorsnijdingen die door deze structuren zijn verkregen, geven een breedte en consistentie van de goudmineralisatie aan die als een gunstige indicatie wordt beschouwd voor het potentieel van de geïnterpreteerde aëro-magnetische structuren die een gecombineerde omvang van ongeveer 50 km hebben. Een uitgebreid systeem van basismetaalmineralisatie wordt aangegeven met aanzienlijke dikke zones van kopermineralisatie die door West Cobar en in historische boringen zijn doorsneden, waaronder 33 m van 0,45% Cu in diamantboring 19CA0021. Er zijn exploratiewerkzaamheden gepland om boordoelen te ontwikkelen om het hoogwaardigere deel van het systeem te testen. West Cobar blijft kansen evalueren wanneer deze zich aandienen om het ontdekkingspotentieel binnen de projectenportefeuille van West Cobar uit te breiden.