Bijna een maand nadat het Afrikaans Nationaal Congres zijn parlementaire meerderheid verloor in de meest concurrerende verkiezingen sinds het einde van de apartheid, zijn 10 Zuid-Afrikaanse politieke partijen overeengekomen om een regering van nationale eenheid te vormen.

De samenwerking tussen partijen uit het hele politieke spectrum heeft het land op onbekend terrein gebracht, aangezien het ANC voor het eerst in het democratische tijdperk de macht zal moeten delen.

President Cyril Ramaphosa, herkozen voor een tweede termijn van vijf jaar met de hulp van kleinere partijen, zal naar verwachting andere partijen kabinetsfuncties geven in ruil voor steun aan de regering die hij nu leidt.

Hieronder staan de 10 partijen die deel uitmaken van de eenheidsregering.

AFRIKAANS NATIONAAL CONGRES

Het ANC, de bevrijdingsbeweging uit het verleden van Nelson Mandela, kreeg de meeste stemmen in de verkiezingen van 29 mei, maar zag zijn steun afnemen door frustratie bij de kiezers over zaken als stroomstoringen en een sterke opkomst van een nieuwe partij die gesteund wordt door voormalig president Jacob Zuma.

Het ANC heeft 159 zetels in de 400 leden tellende Nationale Assemblee, minder dan de 230 zetels die het in de verkiezingen van 2019 behaalde en minder dan de absolute meerderheid die het 30 jaar lang had.

DEMOCRATISCHE ALLIANTIE

De blanke, pro-zakelijke DA won vorige maand de op één na meeste stemmen en kreeg 87 zetels in het lagerhuis van het parlement.

Het was een van de eersten die zich aansloot bij het ANC in de eenheidsregering, en haar steun was doorslaggevend om ervoor te zorgen dat Ramaphosa door de wetgevers werd herkozen voor een tweede termijn.

In ruil daarvoor steunde het ANC een DA-kandidaat voor de functie van plaatsvervangend voorzitter van de Nationale Assemblee. De DA heeft duidelijk gemaakt dat ze ook een belangrijke vertegenwoordiging in het kabinet van Ramaphosa wil.

INKATHA VRIJHEIDSPARTIJ

De traditionalistische IFP haalt een groot deel van haar steun uit Zulu's in de Zuid-Afrikaanse provincie KwaZulu-Natal, waar zij nu met de steun van het ANC en de DA de provinciale wetgevende macht controleert.

De IFP heeft 17 zetels in de Nationale Assemblee en is daarmee de op vier na grootste partij.

PATRIOTTISCHE ALLIANTIE

De PA, bekend om haar harde standpunt over immigratie, won negen zetels in de Nationale Assemblee.

De leider Gayton McKenzie, een voormalige gangster die in de gevangenis heeft gezeten voor diefstal, heeft gezegd dat de PA de portefeuilles Binnenlandse Zaken of Politie in het kabinet van Ramaphosa wil.

FREEDOM FRONT PLUS

De FF+, met zes zetels, heeft als basis blanke Afrikaanssprekende kiezers.

De partij sloot vóór de verkiezingen een pact met de DA, IFP en anderen om te proberen het ANC uit de macht te houden, maar zei vorige week dat ze had besloten om zich bij de eenheidsregering aan te sluiten om te helpen bij het "herstel en de wederopbouw van Zuid-Afrika".

VERENIGDE DEMOCRATISCHE BEWEGING

De UDM won drie zetels. De partij had oorspronkelijk de kant gekozen van een politieke alliantie die was gevormd in verzet tegen de regering van nationale eenheid, de "Progressive Caucus," voordat ze van kant wisselde.

RISE MZANSI

RISE Mzansi deed vorige maand voor het eerst mee aan de verkiezingen. De partij werd vorig jaar opgericht door de voormalige krantenredacteur Songezo Zibi en won twee zetels.

AL JAMA-AH

De moslimpartij Al Jama-ah, die twee zetels won, verliet ook de Progressive Caucus om zich bij de eenheidsregering aan te sluiten.

Een van haar leiders was het afgelopen jaar burgemeester van Johannesburg als lid van een coalitie tussen het ANC en de hardlinkse Economic Freedom Fighters.

PAN AFRICANISTISCH CONGRES VAN AZANIA

Het PAC won één zetel. Het heeft zich in de jaren 1950 van het ANC afgescheiden vanwege het multiraciale standpunt van het ANC, dat in plaats daarvan een "Afrikanistisch" beleid voor zwarte Zuid-Afrikanen voorstond.

GOED

GOOD won ook één zetel. Haar leider Patricia de Lille, een voormalige burgemeester van Kaapstad voor de DA, heeft al eerder met het ANC samengewerkt in de nationale regering en was minister van Toerisme en minister van Openbare Werken en Infrastructuur tijdens de eerste termijn van Ramaphosa.