US 10Y CASH 
In een jaar vol verkiezingen was de afgelopen week een kritiek moment voor de peilingen in de Verenigde Staten en Frankrijk - met donderdag ook de waarschijnlijk minder controversiële Britse verkiezing.
Amerika moet uiteindelijk wachten tot november, maar een triest televisiedebat voor de Amerikaanse president Joe Biden vorige week tegen de Republikeinse uitdager Donald Trump heeft de gokmarkten na maanden van aarzeling resoluut voor de laatste zien breken.
Aangemoedigd door de uitspraak van het Hooggerechtshof deze week over de gedeeltelijke immuniteit van Trump tegen vervolging, is de voormalige president nu voor het eerst duidelijk favoriet bij bookmakers om het Witte Huis te heroveren.
Nu de voorsprong van Trump in de opiniepeilingen groter wordt, met name in enkele belangrijke marginale staten, geven verschillende goksites aan dat de kans dat hij het presidentschap wint meer dan 60% is.
Verder aangetast door speculaties over zijn vervanging op het Democratische ticket, zijn de kansen voor Biden bij veel goksites gestegen naar 4/1.
Dus nu de tweede helft van 2024 van start gaat, beginnen de financiële markten hun eigen weddenschappen op de terugkeer van Trump in te zetten - rekening houdend met zijn beloften om de belastingverlagingen van 2017 te verlengen, strenge importtarieven op te leggen en de immigratie terug te dringen en wat dat betekent voor de economie en de toch al precaire overheidsfinanciën.
De eerste echte reacties deze week lijken het duidelijkst op de markt voor schatkistpapier - niet alleen in een bescheiden stijging van de lange rente, maar ook in een steilere rentecurve, waardoor het nog steeds omgekeerde verschil tussen de rente op kortlopende schulden en de lagere rente op langlopende obligaties het kleinst was in vijf maanden.
De curveverschuiving is opmerkelijk gezien de hervatting van de desinflatie en futuresmarkten die nog steeds uitgaan van 90 basispunten renteverlagingen door de Federal Reserve in het komende jaar.
Als de langetermijnrente stijgt terwijl de Fed de rente verlaagt, is de bezorgdheid over het stijgende obligatieaanbod een van de belangrijkste oorzaken.
Morgan Stanley denkt bijvoorbeeld dat de claxon voor een presidentschap van Trump - in combinatie met een door Democraten geleid Congres of met een clean sweep voor Republikeinen - nu luid heeft geklonken.
En zij zien "curve steepeners" als een logische handel in vastrentende waarden om dat standpunt uit te dragen.
"Het is mogelijk dat de markten niet langer volledig onbeslist de verkiezingen in november ingaan," vertelde de Amerikaanse investeringsbank deze week aan klanten. "De scherpe verschuiving van waarschijnlijkheden in de richting van een presidentschap van president Trump is een unieke katalysator die curve steepeners aantrekkelijk maakt."
Het argument dat ze aanvoeren is dat de curve in een gridlock-scenario of een clean sweep voor de Republikeinen in beide gevallen steiler zou kunnen worden. Dat zou ofwel een zogenaamde "bull steepening" inhouden, waarbij alle rente daalt, maar met een groter bedrag aan de korte kant, of een "twist steepening", waarbij de lange rente stijgt, zelfs als de korte rente daalt.
Zelfs als Trump beperkt zou zijn op het gebied van fiscaal beleid, zou de controle van het Witte Huis over zijn radicale plannen om immigratie te beteugelen en te beginnen met deportaties, terwijl hij wereldwijd de handelstarieven opvoert, de groei dusdanig kunnen schaden dat de kans op versoepeling door de Fed groter wordt.
Aan de andere kant zouden de fiscale implicaties van een schoon schip in het Congres op het gebied van belastingverlaging bovenop de toch al zorgwekkende overheidstekorten en schulden alleen maar opwaartse druk uitoefenen op de premies op de obligatiemarkten voor de lange termijn.
FISCALE CASSANDRAS
Een recordomkering van twee jaar van de 2- tot 10-jaarscurve - waarvan het traditionele signaal dat er een recessie aankomt, tot nu toe in deze cyclus lijkt te zijn genegeerd - heeft tot nu toe opvallend weinig verstoringen in die risicopremies op lange termijn teweeggebracht.
Maar schuldzorgen zijn herhaaldelijk gesignaleerd door geagiteerde fiscale en financiële waakhonden in binnen- en buitenland.
Vorige maand nog actualiseerde het tweepartijdige Congressional Budget Office zijn alarmerende prognoses voor het tekort en de schuld op lange termijn.
Zelfs in de veronderstelling dat de belastingverlagingen van Trump van 2017 volgend jaar volgens plan mogen aflopen, blijft het torenhoge tekort van dit jaar van 7% van de nationale productie over 10 jaar bijna op dat niveau.
Als gevolg hiervan zou volgens de CBO de schuld van het publiek aan het einde van 2034 $50,7 biljoen bedragen, of 122% van het bruto binnenlands product, vergeleken met de voorspelling van februari van 116% van het BBP en de 99% van dit jaar.
Bovendien gaat de prognose uit van een gemiddelde jaarlijkse Fed-fondsenrente van 3% in de periode 2029-34 - 228 bps onder het huidige niveau - maar met een 10-jaars rente-equivalent van 4%, slechts 50 bps onder het huidige tarief.
En de Verenigde Staten zijn geen buitenbeentje.
Nu Frankrijk midden in verrassende parlementsverkiezingen zit, waarbij extreem-rechtse en extreem-linkse partijen veel steun krijgen en beide partijen extra fiscale stimulansen beloven in de vorm van belastingverlagingen of nieuwe uitgavenstijgingen, sijpelen de begrotingszorgen door naar de andere kant van de Atlantische Oceaan.
Hoewel de Europese Centrale Bank al aan het versoepelen is, zijn de Franse obligatiemarkten geschrokken van de begrotingsrisico's, met Parijs dat al een jaarlijks tekort van bijna 5% van het BBP heeft en een confrontatie met de begrotingsregels van de Europese Unie in de mix.
De Franse equivalente rentecurve van 2 tot 30 jaar - die, in tegenstelling tot die van de VS, al meer dan 60bps positief is - is steiler geworden tot twee keer het niveau van een maand geleden en staat op het hoogste punt van het jaar.
De Italiaanse rentecurve is ook steiler geworden.
En ondanks toezeggingen van de Britse oppositiepartij Labour - de waarschijnlijke overwinnaar bij de Britse verkiezingen van donderdag - bereikte de Britse 2-tot-30-rentecurve de breedste in meer dan een jaar.
Dit weekend waarschuwde de Bank for International Settlements opnieuw voor de financiële stabiliteitsrisico's van ongebreidelde begrotingsposities overal ter wereld.
"Consolidatie is een absolute prioriteit", aldus de Bank. "De kans om doortastend op te treden wordt kleiner."
"Het is belangrijk om discretionaire maatregelen terug te schroeven, door de maatregelen die tijdens de pandemie zijn genomen te beëindigen en af te zien van nieuwe fiscale stimuleringsmaatregelen als er geen dwingende macro-economische redenen zijn."
Kredietbeoordelaar S&P Global leek minder hoopvol dat regeringen zouden toegeven zonder dat de markten onrustig zouden worden.
"Voor de VS, Italië en Frankrijk - zou het primaire saldo cumulatief met meer dan 2% van het BBP moeten verbeteren om hun schuld te stabiliseren - is het onwaarschijnlijk dat dit de komende drie jaar zal gebeuren," zei het ratingbureau.
"Naar onze mening kan alleen een scherpe verslechtering van de leningsvoorwaarden de G7-regeringen ervan overtuigen om in de huidige fase van hun verkiezingscyclus resoluter begrotingsconsolidatie door te voeren."
Inderdaad een steile leercurve.
De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters
