Bijna twee miljoen mensen die door de beving dakloos zijn geworden, worden volgens de Turkse autoriteiten ondergebracht in tenten, containerwoningen en andere faciliteiten in en buiten de regio, maar Alswed, 25, zei dat zijn uitgebreide familie daar nog niet van had geprofiteerd.

"Onze huizen zijn zwaar beschadigd, dus we hebben hier onderdak gevonden, in een tuin in onze wijk," zei Alswed, die verpleegkunde studeerde aan de Siirt Universiteit in het zuidoosten van Turkije.

"Het grootste probleem zijn de tenten. Het duurt nu al 19 dagen en we hebben nog geen enkele tent ontvangen. We hebben ook een aanvraag ingediend om naar een tentenkamp te gaan, maar ze zeiden dat de tenten in de buurt vol zijn," zei hij in een geïmproviseerde nederzetting in de buurt van de stad Antakya.

Alswed was een van de 60 Syriërs, waaronder minstens een dozijn jonge kinderen, die langs de weg naar de stad Reyhanli verbleven in 11 schuilplaatsen die bestonden uit plastic zeilen, dekens, bakstenen en brokken beton van beschadigde gebouwen.

Hij sprak nadat de Turkse autoriteit voor rampen- en noodbeheer (AFAD) vannacht had gezegd dat het dodental in Turkije was gestegen tot 44.218, waarmee het totale dodental inclusief Syrië op 50.000 komt.

AFAD zei dat er meer dan 335.000 tenten zijn opgezet in het bevingsgebied in Turkije en dat er op 130 locaties containerwoningen worden opgezet. Bijna 530.000 mensen zijn ook geëvacueerd uit het bevingsgebied.

Alswed zei dat hij officiële telefoonnummers had gebeld en met AFAD en andere hulpgroepen had gesproken over hun situatie, onder meer met het verzoek om tenten, terwijl kleinere NGO's voedsel in blik, toiletpapier en wat speelgoed voor de kinderen hebben gebracht.

Buiten Antakya, op de weg naar de stad Kirikhan, verbleef een vrouw genaamd Ayse in een kas bij haar beschadigde huis nadat de autoriteiten haar hadden verteld dat er geen tenten beschikbaar waren.

"We hebben geen tent gekregen, maar er zijn anderen in slechtere omstandigheden dan wij en ik wil dat zij die als eerste krijgen. Wij hebben tenminste een kas. Ik heb mijn kinderen meegenomen en ze hierheen gebracht," zei ze, eraan toevoegend dat haar man een bank uit het huis had gehaald voor de kinderen om op te slapen.

"We hebben voorraden, maar ze zeiden dat er voorlopig geen tent is. We wachten af."