Van de centrale banken die toezicht houden op de 10 meest verhandelde valuta's, heeft de BoC dit jaar het tempo van de verkrapping bepaald door haar belangrijkste rentevoet met 300 basispunten te verhogen tot het hoogste niveau van 3,25% in 14 jaar om de snel stijgende inflatie aan te pakken.
Maar in het licht van de toenemende terughoudendheid van de Fed en tekenen dat hogere financieringskosten de Canadese economie al kunnen afremmen, wedden de geldmarkten er nu op dat de Fed haar verkrappingscyclus zal afsluiten met een hogere beleidsrente dan de BoC.
De Amerikaanse centrale bank verhoogde vorige week haar daggeldrente met driekwart procentpunt tot een bandbreedte van 3,00%-3,25% en gaf aan dat er nog meer grote verhogingen komen.
Beleggers verwachten dat de beleidsrente van de Fed tegen het einde van de eerste helft van 2023 een eindrente van ongeveer 4,60% zal bereiken, tegenover ongeveer 4,10% voor de beleidsrente van de BoC. Nog maar enkele weken geleden werd het eindpunt voor beide centrale banken geraamd op ongeveer 3,75%.
Een lagere eindrente voor de BoC dan voor de Fed is niet ongewoon, maar het dreigt de verwachtingen van Canadese dollarstieren dat renteverschillen de munt het komende jaar zouden helpen ondersteunen, te ondermijnen.
Speculanten hebben hun netto long posities in de Canadese dollar teruggebracht tot het laagste niveau sinds begin juni, zo bleek vrijdag uit gegevens van de Amerikaanse Commodity Futures Trading Commission.
"We hebben een niveau van renteprijzen bereikt waarbij de markten kijken naar wat de impact zal zijn op de Canadese economie en zien dat de Bank of Canada moeite zal hebben om de Federal Reserve te evenaren in haar verkrappingscyclus," zei Andrew Kelvin, hoofdstrateeg voor Canada bij TD Securities.
LOONIE SLIDES
De Canadese obligatierente is de afgelopen weken onder haar Amerikaanse tegenhangers gezakt, nog een mogelijk teken dat beleggers de hoge rente in Canada als minder houdbaar beschouwen.
En de inversie van de rentecurve, een mogelijke voorbode van een recessie, is op de Canadese obligatiemarkt veel dieper geworden dan op de Amerikaanse markt.
De Canadese dollar is sinds het begin van het jaar 7,5% gedaald ten opzichte van de greenback. Dat is een betere prestatie dan de euro, yen en andere G10-valuta's, hoewel bijna de hele daling sinds half augustus heeft plaatsgevonden.
Een daling van de olieprijs, een van Canada's belangrijkste exportproducten, was een extra tegenwind voor de loonie, die maandag op 1,3808 per Amerikaanse dollar, of 72,42 dollarcent, zijn zwakste intraday-niveau sinds mei 2020 bereikte.
"Beleggers letten op de negatieve (Canadese) werkgelegenheidsgroei, de vertragende consumptiegroei en het bewijs van een slowmotion treinwrak in de huizenmarkt", aldus Karl Schamotta, hoofd marktstrateeg bij Corpay in Toronto.
"Nu de rente in de VS en in eigen land stijgt, wordt de (economische) last met de dag zwaarder."
De Canadese huizenmarkt is de afgelopen maanden snel vertraagd, terwijl het aandeel ervan in de economie met 9% bijna twee keer zo groot is als dat van de Amerikaanse huizenmarkt.
Bovendien worden Canadezen waarschijnlijk eerder geconfronteerd met hypotheekverlengingen dan Amerikanen - de meest voorkomende hypotheektermijn in Canada is vijf jaar, vergeleken met 30 jaar in de Verenigde Staten - en de schuldenlast van Canadese huishoudens is de hoogste binnen de G7, een groepering die de Verenigde Staten, Duitsland, Japan, Groot-Brittannië, Frankrijk en Italië omvat.
"De Canadese economie is simpelweg rentegevoeliger dan de Amerikaanse", aldus Royce Mendes, managing director en hoofd macrostrategie bij Desjardins.
"Elke renteverhoging in Canada zal sneller en meer uitgesproken tot uiting komen dan een gelijke dosis monetaire verkrapping in de VS."
