De Argentijnse economie heeft veel problemen, en het aanpakken van een berg schuldaflossingen in de komende twee jaar kan bepalen of de economische routekaart van de nieuwe regering slaagt.

De totale staatsschuld van het land bedraagt meer dan $400 miljard, waarvan ongeveer $110 miljard schuld is aan het Internationaal Monetair Fonds en aan houders van geherstructureerde, particuliere euro-obligaties.

Met reserves van de centrale bank die meer dan $10 miljard in het rood staan en weinig kans om de markt aan te boren, moet het land volgend jaar voor zo'n $16 miljard aan schulden betalen.

Javier Milei, die zondag werd ingehuldigd met een mandaat om de economie recht te trekken, sprak van een "schuldenbom van $100 miljard", terwijl de minister van Economie Luis Caputo het had over de $400 miljard aan totale staatsschuld.

"Argentinië staat voor een enorme uitdaging wat betreft de vervaldata van de FX-schuld," zei Juan Ignacio Paolicchi, hoofdeconoom bij het in Buenos Aires gevestigde adviesbureau Empiria.

"De noodzaak voor een schuldvernieuwing komt eraan."

De regering verzwakte de Argentijnse peso woensdag met bijna 55% tot 800 per dollar, en zei eerder dat energiesubsidies zullen worden verlaagd en aanbestedingen van openbare werken zullen worden geannuleerd.

De graanexporteur worstelde in 2023 om het IMF terug te betalen, en nam zijn toevlucht tot deals met China en Qatar om de eindjes aan elkaar te knopen.

Toch zei het fonds kort na de aankondiging van Caputo's economische maatregelen dat ze "een goede basis vormen voor verdere besprekingen om het bestaande, door het Fonds gesteunde programma weer op de rails te krijgen".

"Investeerders zouden wachten tot het beleid op een duurzaam pad is, wat tijd en politieke consensus vergt. Tegen deze achtergrond zou het IMF een rol kunnen spelen door de aanpassing te vergemakkelijken," aldus Martin Castellano, hoofd onderzoek voor Latijns-Amerika bij het Institute of International Finance.

Argentinië is de grootste schuldenaar van het fonds, met een programma van $44 miljard. Tot en met januari bedroegen de betalingen aan het IMF en andere crediteuren in totaal ongeveer $4 miljard.

De regering zei dat ze het huidige programma in leven wil houden en de onzekerheid over toekomstige uitbetalingen wil wegnemen.

Deze week nog was Fitch de meest recente naam die voorspelde dat Argentinië zijn schuld op de een of andere manier zal moeten herstructureren, een niet-zo-verborgen waarschuwing voor een naderende 10e wanbetaling door de overheid.

"Het is zo'n moeilijke uitgangspositie met een zeer hoge schuld en inflatie, geen reserves in buitenlandse valuta en niets dat lijkt op een meerderheid in het parlement" voor de nieuwe regering, zei Ed Parker, wereldwijd hoofd research, sovereigns & supranationals bij Fitch.

"Wij denken dat een nieuwe wanbetaling waarschijnlijk is - niet noodzakelijk volgend jaar - maar er is een toename in schuldaflossingen vanaf volgend jaar en dan opnieuw in 2025, dus de regering zou voor die tijd weer toegang tot de markt moeten krijgen."

Maar nogmaals, de obligatiemarkt handelt al alsof Argentinië in gebreke blijft sinds de huidige dollarobligaties in 2020 werden verhandeld. De koersen zijn sindsdien niet boven de 50 cent geweest, en alle zes emissies werden in oktober nog onder de 30 cent verhandeld.

Anderen zien de herstructurering niet als een uitgemaakte zaak.

Argentinië "is een beleggingsgeval waar we ruimte zien voor optimisme," zei Alexis Roach, senior analist voor Latijns-Amerika bij Payden & Rygel.

"We denken dat er een mogelijkheid is dat ze het herstructureringsgesprek kunnen vermijden. Misschien is dat te optimistisch, maar dat is de basis van ons voorzichtige optimisme," zei ze.

Net als anderen legt ze het succes van het economische plan aan de voeten van de implementatie.

Door de scherpe devaluatie hebben veel Argentijnen hun spaargeld van de ene op de andere dag zien halveren. De inflatie op jaarbasis zou volgend jaar een piek bereiken van meer dan 200%, voordat deze begint te dalen.

"Als dit alles succesvol is, heb je een mix die mogelijk sociaal onstabiel zal zijn," zei Roach over de economische hervormingen. Sociale onrust "is onze grootste zorg".