"China zal zijn middelen voor samenwerking met Afrika en initiatieven van bedrijven beter inzetten om Afrika te ondersteunen bij de groei van zijn productiesector en het realiseren van industrialisatie en economische diversificatie," zei Xi zonder details te geven.
Xi's belofte werd gedaan toen de BRICS-top werd afgesloten, tijdens een bijeenkomst met leiders en ministers van de Afrikaanse Unie en 11 Afrikaanse landen, waaronder Libië, Nigeria, Senegal en Zambia. De BRICS-leden - Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika - kwamen donderdag overeen om zes nieuwe landen toe te laten, waaronder Egypte en Ethiopië. Het komt ook nadat China's topdiplomaat voor Afrika, Wu Peng, eerder deze week zei dat Afrikaanse landen wilden dat China zijn focus zou verleggen van het bouwen van infrastructuur op het continent naar lokale industrialisatie.
Sommige analisten merkten op dat China's financiering voor infrastructuur al was afgenomen.
"Als Afrikaanse leiders bij China lobbyen voor minder financiering van infrastructuurprojecten, dan duwen ze op een open deur," zei Brad Parks, hoofd van AidData, een onderzoekslaboratorium aan de Amerikaanse universiteit William & Mary dat Chinese overzeese leningen en subsidies volgt.
"In 2009 gaf het land subsidies en leningen ter waarde van 88 miljard dollar uit om infrastructuurprojecten in Afrika te ondersteunen. Tegen 2021 bedroegen haar toezeggingen voor subsidies en leningen voor infrastructuurprojecten in Afrika echter slechts 24 miljard dollar," aldus Parks.
David Monyae, directeur van het Centrum voor China-Afrika studies van de Universiteit van Johannesburg, zei dat het met de overcapaciteit in China zinvol was voor bedrijven om fabrieken naar Afrika te verplaatsen, en voegde eraan toe dat veel bedrijven het al goed deden in industriezones in Ethiopië en Kenia.
"Ze gaan snel, ze zijn er klaar voor, ze hebben het kapitaal en de vaardigheden. Het zijn sowieso de pioniers," zei hij. (Verslaggeving door Michael Martina en Carien du Plessis, geschreven door Rachel Savage, bewerkt door Jonathan Oatis)
