De ECB heeft woensdag ingegrepen om een stormloop op de obligatiemarkten in te dammen door plannen aan te kondigen voor een nieuwe opkoopregeling om de "fragmentatie" tegen te gaan, d.w.z. de groeiende kloof tussen de rendementen die door Duitsland worden betaald en die van landen met een lagere rating, zoals Italië.

De details van de regeling worden door het personeel van de ECB uitgewerkt.

Bronnen die dicht bij de zaak staan, zeiden dat de regeling waarschijnlijk voorwaarden zou hebben, zoals dat de landen zich moeten houden aan de economische aanbevelingen van de Europese Commissie.

Deze worden jaarlijks door de Europese Commissie uitgebracht en hebben meestal betrekking op de structurele problemen van een land, zoals de arbeidsmarkt of het pensioenstelsel.

Volgens de bronnen zal de ECB duidelijk maken dat het doel van de regeling gewoon is de spreads van de obligaties in overeenstemming te houden met hun economische basisparameters, en ze niet tot bijna nul te brengen zoals vóór de vertrouwenscrisis tien jaar geleden.

Dit zal waarschijnlijk worden bereikt door middel van kwantitatieve benchmarks, zoals historische spreads, die dan kunnen worden omgezet in een "verkeerslicht"-systeem om het personeel te instrueren welke obligaties van welk land moeten worden gekocht en met welke frequentie, zeiden de bronnen.

De bronnen weigerden bij naam genoemd te worden omdat de besprekingen vertrouwelijk zijn.

Een woordvoerder van de ECB weigerde commentaar te geven.

Deze waarborgen werden van vitaal belang geacht om de steun van alle landen te krijgen, met inbegrip van Duitsland, waar de regering en het parlement het besluit zullen onderzoeken en het hoogste gerechtshof mogelijk een uitspraak zal moeten doen over het besluit.

Groepen Duitse academici hebben in meerdere rechtszaken bij het constitutionele hof in Karlsruhe hun beklag gedaan over vroegere ECB-regelingen voor het opkopen van obligaties.

Hoewel hun eisen uiteindelijk werden verworpen, hebben de Duitse rechters geëist dat Berlijn de besluiten van de ECB met een fijne kam doorneemt wanneer zij het geld van de belastingbetaler in gevaar kunnen brengen.

Maar de koppeling van het nieuwe programma aan de aanbevelingen van de Europese Commissie werd nog steeds gezien als minder stringent en politiek smakelijker dan het vorige reddingsplan van de ECB, waarbij landen in nood een volledige bailout moesten aanvragen.