Economen verwachten dat de Fed voor maart een middelmatig resultaat zal boeken, een maand die werd ontsierd door de grootste bankfaillissementen sinds de financiële crisis van 2007-2009, gebeurtenissen die de aandacht van de beleidsmakers althans voor korte tijd verlegden van inflatie naar financiële stabiliteit.

Nu de slechtste resultaten voor de financiële sector lijken te zijn vermeden, keert de aandacht terug naar de reële economie, inclusief werkgelegenheid en loongroei die waarschijnlijk boven de 2% inflatiedoelstelling van de Fed zal blijven. (Grafiek: Banengroei blijft sterk - https://www.reuters.com/graphics/USA-FED/POWELL/xmvjkrbdgpr/chart.png)

De details, zoals de verwachte lauwe groei van de werkgelegenheid in de verwerkende industrie en minder industrieën die banen toevoegen, kunnen erop wijzen dat bedrijven steeds meer het gevoel krijgen dat de economie vertraagt en de consumentenvraag verzwakt, ontwikkelingen die het tempo van de prijsstijgingen kunnen helpen afremmen.

Maar de kerncijfers kunnen de Amerikaanse centrale bank minder geruststellen. Door Reuters gepolste economen verwachten voor maart een toename van 239.000 banen, een stijging van de uurlonen met 4,3% op jaarbasis en een werkloosheidspercentage van 3,6%, een niveau dat sinds de Tweede Wereldoorlog minder dan 20% van de tijd is gehaald. Het Labor Department publiceert het rapport om 8:30 a.m. EDT (1230 GMT).

(Grafiek: Frequentie van werkloosheidscijfers - https://www.reuters.com/graphics/USA-FED/JOBS/gdpzymnnavw/chart.png)

Ter vergelijking: in het decennium vóór de COVID-19 pandemie bedroeg de loonstijging gemiddeld ongeveer 180.000 per maand, en de loonstijging bleef dicht bij de 2%-3% bandbreedte die de beleidsmakers van de Fed beschouwen als consistent met hun doelstelling van een jaarlijkse stijging van de prijsindex van de persoonlijke consumptieve bestedingen met 2%.

De PCE-prijsindex steeg in februari met 5% per jaar, of 4,6% als de volatiele voedsel- en energieprijzen buiten beschouwing worden gelaten.

Gregory Daco, hoofdeconoom bij EY Parthenon, verwacht dat de banengroei in maart tot 150.000 kan zijn gedaald, maar andere gegevens, waaronder een nog steeds hoog aantal vacatures, wijzen erop dat "de krapte op de arbeidsmarkt een kenmerk van deze conjunctuurcyclus zal blijven", schreef hij. Dat zou de Fed op koers moeten houden om de daggeldrente tijdens de vergadering van 2-3 mei met nog eens een kwart procentpunt te verhogen.

(Grafiek: Stijgende werkloosheid en recessie - https://www.reuters.com/graphics/USA-ECONOMY/UNEMPLOYMENT/jnvwyjlgdvw/chart.png)

STILL HOT?

De vraag is nu hoe lang die conjunctuurcyclus zal duren en of de kiemen van een ernstige vertraging wortel schieten.

Het mediane werkloosheidspercentage dat de Fed-functionarissen tijdens hun vergadering van maart voor eind 2023 voorspelden, bedroeg 4,5%, wat een relatief sterke stijging van de werkloosheid impliceert die in het verleden zou wijzen op een recessie.

Fed-functionarissen zullen nooit zeggen dat ze een recessie willen veroorzaken. Maar ze zijn er ook duidelijk over dat er nu te veel banen zijn voor te weinig werknemers, een recept voor loon- en prijsstijgingen die elkaar zouden kunnen gaan versterken naarmate de situatie langer aanhoudt.

"De arbeidsmarkten blijven nog steeds vrij, zou ik zeggen, heet. De werkloosheid ligt nog steeds op een zeer laag niveau", zei Susan Collins, voorzitter van de Boston Fed, vorige week in een interview met Reuters. "Totdat de arbeidsmarkten afkoelen, althans tot op zekere hoogte, zullen we waarschijnlijk niet de vertraging zien die we waarschijnlijk nodig hebben" om de inflatie terug te brengen naar de doelstelling van de Fed.

(Grafiek: Meer banen dan werkzoekenden in de VS - https://www.reuters.com/graphics/USA-FED/JOBS/egvbkmeoepq/chart.png)

Er kan echter verandering komen.

Daco wees op de daling van 0,3% van het gemiddelde aantal gewerkte uren per week in februari, een statistiek die volgens hem in de gaten moet worden gehouden als bewijs voor "een meer verontrustende vertraging van de arbeidsmarkt".

Volgens UKG, de loonstrookleverancier, daalde het aantal ploegenarbeid in zijn steekproef van 35.000 bedrijven in maart met 1,6%, een niet-seizoengecorrigeerd cijfer dat volgens Dave Gilbertson, een vice-president van het bedrijf, wijst op een algemene banengroei die positief is maar niet "zo oververhit als hij is geweest". De banengroei in januari en februari was groter dan verwacht en zorgde voor een kort moment waarop Fed-functionarissen dachten dat ze misschien terug moesten keren naar grotere renteverhogingen, een gevoel dat verdween na de recente bankfaillissementen.

Economen van de Conference Board zeiden intussen dat een nieuwe index waarin economische, monetaire en demografische gegevens zijn verwerkt, aangeeft dat 11 van de 18 belangrijkste sectoren een bescheiden tot hoog risico lopen dat er dit jaar ontslagen vallen.

Economen van de Conference Board zijn bearish door te stellen dat een recessie waarschijnlijk zal beginnen tussen nu en eind juni, hoewel "het nog wel even kan duren voordat er op grote schaal banen verloren gaan", aldus Frank Steemers, een senior econoom bij de denktank.

(Grafiek: Conference Board Industry Layoff Risk Index - https://www.reuters.com/graphics/USA-FED/JOBS/jnvwylekmvw/chart.png)

OOG OP DIENSTEN

Een deel daarvan kan beginnen.

Het Labor Department onthulde donderdag herzieningen van zijn meting van het aantal werklozen, waaruit blijkt dat meer dan 100.000 extra mensen onlangs werkloosheidssteun hebben ontvangen dan eerder werd geraamd. Bovendien zei outplacementbedrijf Challenger, Gray & Christmas dat de ongeveer 270.000 ontslagen die dit jaar tot en met maart zijn aangekondigd, het hoogste kwartaaltotaal zijn sinds 2009, afgezien van de pandemie.

Voor de Fed is dat echter maar een deel van de puzzel. Hoe "slapte" op de arbeidsmarkt zich verhoudt tot lagere inflatie kan afhangen van waar de banengroei vertraagt en op welke termijn.

Volgens nieuw onderzoek van de Kansas City Fed kan het proces moeilijker verlopen dan verwacht, omdat de dienstensectoren die momenteel aan de basis liggen van de loongroei en de inflatie, het minst gevoelig zijn voor veranderingen in het monetaire beleid.

Als bedrijfstakken als de verwerkende industrie en de woningbouw de bekende patronen volgen als de Fed de rente verhoogt, wordt krediet duurder en vertragen de vraag en de werkgelegenheid. Maar de dienstensector, die verantwoordelijk is voor het grootste deel van de Amerikaanse economische productie, is arbeidsintensiever en minder gevoelig voor renteverhogingen, schrijven de economen Karlye Dilts Stedman en Emily Pollard van de Kansas City Fed.

"Met name de dienstensector heeft aanzienlijk bijgedragen aan de recente inflatie, als gevolg van de aanhoudende onevenwichtigheden op de arbeidsmarkten waar het aanbod beperkt blijft en de vraag robuust," schreven zij. "Omdat de dienstenproductie doorgaans minder kapitaalintensief is en de dienstenconsumptie minder snel wordt gefinancierd, reageert deze sector doorgaans ook minder snel op een stijgende rente. Het monetaire beleid kan er dus langer over doen om een belangrijke bron van de huidige inflatie te beïnvloeden."