Baselode Energy Corp. kondigt de voltooiing aan van het diamantboorprogramma (het "Programma?) op de ACKIO-hoogwaardige uraniumzone (?ACKIO?) op het Hook-project (?Hook? of het "Project?").

Update van het ACKIO boorprogramma: Er werden 36 boringen voltooid over 7.512 meter (?m?). Hierbinnen bestond ACKIO uit 30 boringen voor 6.193 m, Mirror bestond uit 5 boringen voor 1.145 m (AK23-105 tot AK23-109), en 1 boring (HK23- 008) voor 174 m werd voltooid op een regionaal exploratiedoel. Boorgaten AK23-112 tot AK23-113 identificeerden met succes mineralisatie bij het contact tussen deklaag en ondergrond in Pod 7, en bevestigden een tweede zone van mineralisatie (na Pod 1) met zo ondiep mogelijke mineralisatie in het ACKIO-systeem.

De boorgaten AK23-114 en AK23-115 testten de noordelijke strekking van de mineralisatie in Pod 7. De resultaten waren het sterkst in AK23-114 en AK23-115. De resultaten in AK23-114 waren het sterkst, wat suggereert dat Pod 7 zich ondieper zou kunnen ontwikkelen dan eerder gemodelleerd. Boorgat AK23-116 bevestigde talrijke discrete intervallen van verhoogde radioactiviteit in het gebied tussen Pods 1 en 7. Deze intervallen maken geen deel uit van een of andere exploratieproject. Deze intervallen maken geen deel uit van de momenteel gemodelleerde uraniumpods (Pods 1 tot en met 11) en zouden het totale volume van de mineralisatie in ACKIO kunnen vergroten. In zeven van de gerapporteerde boorgaten (AK23-107, AK23-111 tot AK23-116) begon de mineralisatie ondieper dan 100 m van de oppervlakte, en in drie boorgaten werd de mineralisatie ondieper dan 50 m van de oppervlakte aangetroffen (AK23-111 tot AK23-113).

Hoge niveaus van radioactiviteit (>5.000 cps) werden gerapporteerd in boorgaten AK23-112 en AK23-116. De resultaten van AK23-112 bevestigen dat sterke uraniummineralisatie kan worden geprojecteerd op het contact tussen deklaag en kelder in Pod 7, en AK23-116 ondersteunt het potentieel voor extra hoogwaardige uraniummineralisatie tussen Pods 1 en 7. Boorgaten AK23-105 tot AK23-109 werden allemaal in het Mirror-doelgebied geboord. Twee van de gerapporteerde boringen (AK23-105 en AK23-107) brachten verhoogde radioactiviteit aan het licht.

Alle 5 boorgaten definieerden een intense alteratiecorridor van meer dan 300 m breed. Mirror blijft open voor exploratie in alle richtingen. Boorgat AK23-110 richtte zich op het dikste deel van Athabasca zandstenen met een gunstige pathfinder geochemie die bij eerdere boringen was vastgesteld (d.w.z..

AK22-005). Verrassend genoeg doorboorde de boring geen zandsteen en ging direct naar het basementgesteente direct na de deklaag, wat duidt op een grote structurele offset binnen de zandstenen. Veel Athabasca zandsteen uraniumafzettingen zijn geassocieerd met grootschalige breuken.

Het zandsteendoelgebied blijft open voor exploratiepotentieel, maar vereist verdere modellering om de structurele controle van het gebied beter te definiëren. Exploratieboring HK23-008 richtte zich op geofysische anomalieën langs de ACKIO-trend over een lengte van 1 kilometer naar het zuidoosten. De boring doorboorde graniet zonder verandering of verhoogde radioactiviteit.