BMG Resources Limited meldt dat metallurgisch testwerk op kernmonsters van Abercromby de free milling status en daarmee de geschiktheid voor conventionele carbon-in-leach (CIL) verwerking heeft bevestigd, waarbij hoge goudrecovery's zijn behaald. Het onderzoek is uitgevoerd op boorkernmonsters die representatief zijn voor de verse Abercromby-mineralen en de resultaten zijn consistent met en overtreffen die van eerder metallurgisch testwerk in Abercromby. Dit laatste testwerk is uitgevoerd door Extreme Metallurgy uit Perth en beoordeeld door GR Engineering Services, dat door BMG is ingehuurd om te adviseren over de projectontwikkeling van Abercromby.

Het testwerk werd uitgevoerd op twee 50 kg, kwartkernsamenstellingen van BMG's Abercromby Project, en volgde een typische zwaartekracht/cyanidatie flowsheet, die in de meeste fabrieken in WA gebruikelijk is. De monsters zijn geselecteerd door het geologische team van BMG en bestaan uit intervallen van verse, competente, gemineraliseerde kern, waarvan wordt aangenomen dat ze representatief zijn voor het grotere gemineraliseerde systeem en zich bevinden binnen het belangrijkste gemineraliseerde deel van de afzetting. De mineralisatie wordt gekenmerkt door silica, pyriet, door carbonaat veranderde basalt en doleriet, onderbroken door kwarts- en kwartscarbonaataders.

De resultaten van de twee samengestelde monsters waren respectievelijk 1,35g/t en 1,87g/t, met een laag zilvergehalte en een laag gehalte aan schadelijke elementen zoals koper en arseen. Testwerk op zwaartekracht en cyanidatie: Beide monsters werden getest via typische zwaartekrachtgoudwinning gevolgd door cyanidatie door Metallurgy Laboratories in Welshpool. Beide samenstellingen haalden hoge goudterugwinningen van 93,00% en 94,94% voor respectievelijk samenstelling 1 en 2, elk met weinig goud in het residu.

Verbruik van reagentia: Al het testwerk werd uitgevoerd in kraanwater uit Perth, aangezien er ten tijde van de test geen leidingwater beschikbaar was. Hoewel het gemelde reagensverbruik in zout/hypersalisch water als laag wordt beschouwd, kan het verbruik van kalk en cyanide in de praktijk toenemen door veranderingen in de waterchemie. Gegevens over de waterkwaliteit zijn nog steeds schaars voor de afzetting, maar zullen te zijner tijd met aanvullende tests worden onderzocht om een beter inzicht te krijgen in de gevolgen daarvan voor het reagensverbruik.

SAMENVATTING: De resultaten wijzen er sterk op dat de goudmineralisatie geschikt is voor een hoge totale goudterugwinning onder typische verwerkingsomstandigheden. De twee composieten zijn vrij gemalen en bereikten een hoge totale goudterugwinning, variërend van 93-95%. Ze hadden ook wat vrij goud, aangezien de zwaartekrachtterugwinning varieerde van 34-41%.

De zwaartekrachtstaarten (loogvoeding) lieten ook goede loogresultaten zien, waarbij het merendeel van de uitloging in de eerste 8 uur plaatsvond, maar de monsters bleven uitlogen tot 48 uur. Het verbruik van kalk en cyanide was ook laag. Verwacht wordt dat dit bij verwerking in zout/hypersalisch water zal toenemen, en verder testwerk met water van de locatie zal te zijner tijd worden voltooid.

In het algemeen blijkt uit de op deze twee composieten uitgevoerde sightertests dat zij vrij kunnen worden gemalen en geschikt zijn voor typische goedkope metallurgische processen voor goudertsen die gebruikelijk zijn in West-Australië. Extrapolatie van deze resultaten impliceert een hoge goudopbrengst voor de gehele afzetting bij behandeling via een typisch zwaartekracht- en cyanideproces. VOLGENDE STAPPEN: Toekomstig werk is gepland om de verwerkingsparameters te optimaliseren naarmate BMG dichter bij de economische evaluatie en uiteindelijke exploitatie van de afzetting komt.