De projecten Masela en Indonesia Deepwater Development (IDD), die samen naar schatting $27 miljard zullen kosten, zijn testcases voor Indonesië om te laten zien dat het investeringen in olie en gas wil aantrekken en een decennialange productiedaling wil omkeren voordat de klimaatverandering de vraag naar zijn fossiele brandstoffen de kop indrukt.

"Ons venster is kort, we concurreren met de energietransitie," zei Benny Lubiantara, een hoge ambtenaar bij de toezichthouder SKK Migas.

Belangrijke hindernissen voor de twee projecten zijn de plafonds voor binnenlandse gasprijzen in het land, beperkingen op de export van gas en de hoge kosten voor koolstofafvang en -opslag - vereist voor nieuwe gasprojecten om de opwarming van de aarde te helpen bestrijden.

Vorige maand zei Shell dat het zijn aandeel in het Masela-project zou verkopen aan Pertamina uit Indonesië en Petronas uit Maleisië, terwijl Chevron ermee instemde zijn aandeel in het IDD-project te verkopen aan Eni uit Italië.

De deals - drie jaar nadat de twee grote ondernemingen hun intentie hadden uitgesproken om uit het project te stappen - maken de weg vrij voor de regering om na jaren van uitstel nieuwe voorwaarden te bedingen voor de grootste gasprojecten van Indonesië.

Nieuwe investeringen zijn essentieel voor het land om de gasproductie tegen 2030 meer dan te verdubbelen tot 12 miljard kubieke voet per dag (bcfd) om aan de groeiende lokale vraag te voldoen.

De lokale vraag naar gas zal vanaf 2023 naar verwachting met 19% stijgen tot 7,6 bcfd in 2030, zo blijkt uit voorspellingen van de denktank Institute for Essential Services Reform.

Zonder drastische veranderingen om investeringen aan te trekken, zal Indonesië tegen 2040 een netto-importeur van gas worden, zei Andrew Harwood, een onderzoeksdirecteur bij adviesbureau Wood Mackenzie.

"Als het projecten zoals IDD en Masela vooruit kan helpen, kan het mogelijk een netto-exporteur blijven," zei hij.

NIEUWE VOORWAARDEN NODIG

Indonesië was ooit een van de vijf grootste exporteurs van vloeibaar aardgas (LNG) ter wereld, maar de LNG-export is de afgelopen tien jaar gehalveerd, zo blijkt uit gegevens van Kpler.

Het land heeft sinds 2016 - de uitbreiding van BP's Tangguh LNG-fabriek - geen groot olie- of gasproject meer goedgekeurd.

De complexiteit van de Indonesische fiscale voorwaarden heeft investeringen lang belemmerd. De regering bepaalt bijvoorbeeld de verdeling van de inkomsten pas nadat een ontwikkelingsplan is ingediend, wat het voor investeerders moeilijk maakt om potentiële risico's en rendementen in te schatten, aldus de Indonesia Petroleum Association en Wood Mackenzie in een gezamenlijk rapport.

Benny van SKK Migas gaf toe dat onder de huidige voorwaarden de opbrengsten voor de meeste projecten onaantrekkelijk zijn, vooral wanneer ze rekening moeten houden met de installatie van koolstofafvang en -opslag, wat honderden miljoenen dollars kost.

Jakarta overweegt een herziening van de brutoverdelingsregeling, zei hij, zonder er verder over uit te weiden. De huidige formule voor het verdelen van inkomsten tussen de overheid en investeerders in gasprojecten stelt het basistarief vast op 48% voor bedrijven.

Voor het IDD-project zal de prioriteit nu liggen bij het verlengen van de productieverdelingscontracten voor de drie blokken die in 2027 en 2028 aflopen, zei Prateek Pandey, een analist bij adviesbureau Rystad Energy.

Eni zal beginnen met de uitvoering van de IDD-plannen nadat de Chevron-transactie is afgerond, zei een woordvoerder, maar gaf geen commentaar op vragen over besprekingen over productiedeling.

In Masela, dat het Abadi LNG-project zal voeden, zei Takayuki Ueda, CEO van operator Inpex, dat Pertamina aan boord "heel belangrijk is, in die zin dat we natuurlijk steun van de Indonesische regering kunnen verwachten" en een markt voor Masela-gas.

EXPORT, PRIJSPLAFONDS

De IDD- en Masela-projecten, gecombineerd met BP's Tangguh Train-3 project en Pertamina's Jambaran Tiung Biru, zouden zorgen voor een extra gasproductie van 3,5 bcfd bovenop de huidige productie van 5,3 bcfd, zo bleek uit gegevens van SKK Migas.

Indonesië eist van olie- en gasproducenten dat ze 25% van hun productie in eigen land verkopen, maar de groeiende lokale vraag heeft geleid tot oproepen van sommige overheidsfunctionarissen om de export helemaal stop te zetten, wat ontwikkelaars zou kunnen afschrikken.

"Dit moet worden heroverwogen, zodat buitenlandse investeerders kunnen profiteren van hun investeringen," zegt San Naing, een analist bij BMI Research, onderdeel van Fitch Group.

Elke stap om de export te beperken "zou een aanzienlijke impact kunnen hebben op de economische aspecten van ons project", vertelde Ueda van Inpex aan verslaggevers in Tokio op woensdag.

Een ander nadeel is het prijsplafond van het land voor gas dat aan zeven bedrijfssectoren wordt verkocht. Deze werd in 2020 vastgesteld op $6 per miljoen Britse thermische eenheden (mmbtu) om de gevolgen van de pandemie te verzachten en blijft een controle op de inflatie, zei Triyani, een ambtenaar van het ministerie van Industrie. Voorheen lag het plafond op $7-$10 per mmbtu.

Naast IDD en Masela wil Indonesië ook andere bronnen in de archipel exploiteren. Het land veilt dit jaar een aantal gasblokken, waaronder het Natuna D-Alpha blok, een van de grootste gasvoorraden ter wereld, met een geschatte 230 Tcf.

"We moeten onmiddellijk actie ondernemen voordat projectfinanciering voor de ontwikkeling van fossiele energie moeilijker wordt," zei Benny van SKK Migas.

"Het is heel belangrijk om nu te investeren, of anders nooit."