Defiance Silver Corp. heeft de definitieve resultaten bekendgemaakt van zeven boorgaten die tijdens het boorprogramma van 2022 zijn geboord. Deze boringen waren bedoeld om het hoofdstructuurmodel van de Veta Grande te verbeteren en splitsingen naar het Veta Grande-systeem te testen, met inbegrip van de San Herculano-structuur aan de voet van de wand.

Belangrijkste resultaten DDSA-22-62 u Ontdekt een basismetaalrijk deel van de Veta Grande-structuur, met 2,58 m van 423 g/t AgEq (van 213,40 m tot 215,98 m) binnen een bredere interceptie van 11,22 m van 152 g/t AgEq (van 205,15 m tot 216,37 m). DDSA-22-61 u leverde 1,49 m van 399 AgEq op (van 231,28 m tot 232,77 m) binnen een breder interval van 4,97 m van 142 g/t AgEq (van 230,04 m tot 235,01 m). Deze boring testte boven de dip van historische boringen SAD15-09 en SAD-15-10, en onder boring DDSA-22-59 (2,42 m van 123 g/t AgEq, gerapporteerd in dit persbericht).

De historische werken werden hoger in het gat aangetroffen, terwijl de geboorde mineralisatie zich voordeed tussen de hoofdstructuur van de VG en een uitloper van de hangmuur. DDSA-22-60 u leverde 6,98 m van 114 g/t AgEq op (van 31,10 m tot 38,08 m) op de Veta Grande en stuitte op historische werkzaamheden van 33,25 m tot 34,75 m diepte. DDSA-22-59 u vanaf de oppervlakte leverde 9,57 m van 175 AgEq op (van 1,38 m tot 10,95 m).

Deze boring heeft op drie plaatsen een rapporteerbare kwaliteit opgeleverd: afvalbergen aan de oppervlakte, de hoofdstructuur van de Veta Grande en de mogelijke structuur van San Herculano. In-situ adermateriaal van Veta Grande heeft een waarde van 2,42 m van 123 g/t AgEq (van 27,30 tot 29,72 m). Bespreking van de resultaten Defiance heeft eind 2022 een boorprogramma uitgevoerd om aanvullende gegevens te verzamelen in het San Acacio-gebied.

Deze boringen waren bedoeld om het hoofdstructuurmodel van de Veta Grande te verbeteren en om slecht geboorde gebieden op te vullen, alsmede om zowel hangende wand- als voetwandsplitsingen van het Veta Grande-systeem te testen. De San Herculano voetwandstructuur was een van de belangrijkste exploratiedoelen van deze boorfase. Boring DDSA-22-59 was bedoeld om het Veta Grande-aderstelsel nabij de oppervlakte te bereiken en het diepere San Herculano-aderdoel te testen.

De boring werd gezet in afvalmateriaal van historische mijnbouw en leverde 9,57 m op met 175 g/t AgEq vanaf 1,38 m diepte. De totale kwaliteit en tonnage van het afvalmateriaal is onbekend. De Veta Grande-structuur werd nabij de oppervlakte aangetroffen (2,42 m met 117 g/t AgEq van 27,30 m).

In de voetwand van de Veta Grade werd een bijkomende gemineraliseerde structuur aangetroffen; het is nog niet duidelijk of dit San Herculano of een andere structuur is. Boring DDSA-22-60 was een stap van 130 meter naar het noordwesten vanaf boring DDSA-22-59. De boring was ook bedoeld om de Veta Grande aan de oppervlakte te raken en de San Herculano-ader op diepte te testen.

De Veta Grande-structuur werd opnieuw dichtbij de oppervlakte ontdekt en bevatte 6,98 m met 114 g/t AgEq vanaf 31,10 m diepte. De meeste kwaliteit lijkt zich te bevinden in overgebleven adermateriaal dat in het verleden niet werd ontgonnen; van 33,25 tot 34,75 m werden 1,5 m brede ontginningen aangetroffen. In de San Herculano-zone werden afwijkende structuren aangetroffen.

Boring DDSA-22-61 was bedoeld om aderspleten in de hangmuur en de hoofdader van de Veta Grande te testen. Deze boring testte boven de dip van de historische boringen SAD-15-09 en SAD-15-10, en onder boring DDSA-22-59. Op de gemodelleerde locatie van de hoofdader van de hangmuur werden historische werken aangetroffen; in-situ-mineralen werden aangetroffen tussen de hoofdstructuur van de VG en de hangmuur.

De mineralisatie in de hangende wand leverde 2,37 m met 250 g/t AgEq op van 230,04 m, terwijl de hoofdzone van de Veta Grande 2,23 m met 114 g/t AgEq opleverde van 245,68 m. Boorgat DDSA-22-62 werd geboord in het uiterste noordwesten van het eigendom, onder Tajo Carolina, een historisch mijnbouwgebied. Deze boring onderschepte met succes zowel de gemodelleerde Veta Grande-hangmuurspleten als de belangrijkste gemineraliseerde Veta Grande-structuur.

Ook hier bevindt de onderschepte mineralisatie zich binnen en tussen de Veta Grande en een uitloper van de hangwandader. De boring heeft een basismetaalrijk deel van de Veta Grande-structuur aangetroffen, met 2,58 m van 423 g/t AgEq (van 213,40 m tot 215,98 m) binnen een bredere interceptie van 11,22 m van 152 AgEq (van 205,15 m tot 216,37 m). Boring DDSA-22-63 was bedoeld om de uitloper van de Veta Grande te testen, inclusief de San Herculano-structuur, en er is niet geboord in de Veta Grande-structuur zelf.

In dit gebied werden verschillende zones van verandering en anomalische metaalwaarden aangetroffen in de voetwand van de Veta Grande-structuur. Hoewel geen van de onderscheppingen hier wordt gerapporteerd, zijn de stijl en de metaalsamenstelling van de afwijkende zones bemoedigend. De boringen DDSA-22-56 en 57 waren bedoeld om een calcietrijke ontsluiting te testen, 2 km ten zuidoosten van het brongebied, maar langs de regionale Veta Grande-structuur.

Boring DDSA-22-56 onderschepte hydrothermisch materiaal en alteratie op de projectie van de Veta Grande-structuur. Sporenelementen in de onderschepte zone wijzen erop dat de structuur in de bovenste lagen van het epithermale systeem is geraakt. Boring DDSA-22-57 week aanzienlijk af naar het oosten en boorde buiten de doelzone.

Doel van de San Herculano-ader De San Herculano-structuur bevindt zich in de voetwand van de Veta Grande-ader. San Herculano is een recent geïdentificeerd doelwit dat aan het licht is gekomen tijdens het in kaart brengen van de oppervlakte en het bestuderen van historische documenten over de ondergrondse mijnbouw. Het is momenteel onbekend of de historische mijnwerkers erin geslaagd zijn economisch materiaal uit dit gebied te halen; de aanzienlijke hoeveelheid ontwikkelingsinspanningen is echter bemoedigend vanuit het oogpunt van exploratie.

Boringen gericht op de San Herculano-structuur hebben dunne zones van anomale zilver- en basismetaalmineralen doorsneden. Hoewel een formele San Herculano-ader nog moet worden geïdentificeerd, is het bedrijf van mening dat onderzoek in semi-parallelle structuren aan de Veta Grande vervolgonderzoek rechtvaardigt. De volgende stappen De voor 2023 geplande boringen op het Zacatecas-project omvatten programma's voor de uitbreiding van bronnen (inclusief metallurgisch onderzoek), brownfield-exploratie en greenfield-exploratie, waaronder: Uitbreidingsboringen in het huidige brongebied, bedoeld om extra tonnage mineralen buiten de huidige bronschatting af te bakenen.

Brownfield-exploratie, bedoeld om nieuw herkende aderspleten in de hang- en voetwand, offsetstructuren op diepte en aanvullende doelen in de nabijheid van de historische mijnen te testen. Greenfield-exploratie die een combinatie zal zijn van vervolgboringen op het recente succes bij Palenque en eerste boringen op regionale doelen, waaronder het noordelijke Zacatecas-district bij Pánuco.