Headwater Gold Inc. kondigt de analyseresultaten aan van het eerste boorprogramma op haar Midas North project in Nevada. De boringen werden volledig gefinancierd door een dochteronderneming van Newmont Corporation ingevolge de optie- en earn-in-overeenkomst (de "Earn-In Agreement") die op 16 augustus 2022 werd aangekondigd. De onderneming gebruikte een combinatie van diamantboringen en omgekeerde circulatie ("RC") boringen in Midas North om negen wijd verspreide boorgaten te voltooien met een totale lengte van 4.202 meter.

De boringen brachten epithermale aders en alteratie aan het licht in meerdere doelgebieden. Dit eerste boorprogramma bestond uit boorgaten die ontworpen waren om de grote epithermale alteratiecel op het terrein te testen en een verscheidenheid aan doelen die voortkwamen uit het eerste geologische en geofysische werk. Het primaire doel van het programma was om een eerste evaluatie uit te voeren van zes afzonderlijke doelgebieden op meerdere hoogten om de sterkte van epithermale alteratie op diepte te beoordelen en uiteindelijk toekomstige boringen op het terrein in de richting van de meest gunstige structuren te sturen.

Boringen bevestigden de aanwezigheid van wijdverspreide epithermale alteratie en identificeerden anomalische edele metalen op diepte in meerdere gebieden. Geologische logging heeft geresulteerd in een veel beter begrip van de stratigrafie van de ondergrond en heeft de aanwezigheid van de Esmeralda-, Elko Prince- en June Belle-formaties op diepte geïdentificeerd, die gunstige gastheren zijn van de mineralisatie in de Midas-mijn, die in het verleden in het zuiden werd geproduceerd. Daarnaast werden een aantal prospectieve structuren die door geologische kartering en geofysische analyse waren geïdentificeerd, onderschept zoals voorspeld door geologische modellering.

RC-boorgat MN23-02 werd geboord onder een zone van opaline silica en sinter met gefossiliseerde geiseropeningen, binnen de Big Opal breuklijn. In deze boring werd 47,0 g/t zilver over 9,14 m van 371,86 m tot 381,00 m aangetroffen in een structureel gestuurde hoge-resistiviteitszone onder de blootliggende silica sinter. Het gemineraliseerde interval bestaat uit kwarts-calciet-sulfide aders die gehost worden in een gabbroische sill, die normaal gesproken een slechte gastheer is voor mineralisatie in het Midas district.

Deze onderschepping is de belangrijkste anomalie voor edelmetaal die tot nu toe op het terrein is vastgesteld en benadrukt het potentieel voor goudmineralen in epithermale aderstijl binnen gunstiger gastheereenheden lateraal langs de strekking of op diepte. Boorgat MN23-04, ongeveer 1 kilometer ten zuiden van boorgat MN23-02 langs de Big Opal breuklijn, heeft een 3 meter brede breukzone met een kwartsader met kwarts-na-calciet roostertexturen aangeboord. Kwartsaderen met traliewerk en zwak gebandeerde aders komen overeen met epithermisch koken als het product van een geothermisch systeem met hoge energie en impliceren potentieel voor gemineraliseerde aanvoerstructuren dieper in de kookzone op diepte of lateraal langs de strekking.

Deze ader leverde zeer anomale pathfinder geochemie op met zwak anomale goud- en zilverwaarden. De aanzienlijke staaklengte tussen laagwaardige mineralisatie in hole MN23-02 in het noordwesten en epithermale adervorming in hole MN23-04 in het zuidoosten duiden op meer dan een kilometer aan prospectieve en ongeteste staakbreedte langs de Big Opal breukcorridor, zoals bevestigd door anomale geochemie van pathfinder-elementen aan het oppervlak en in de boorgaten in het hele gebied. De meest westelijke RC-boorboring, MN23-06, richtte zich op de Jo Belle-breuk op districtschaal en onderschepte 0,51 g/t Au over 1,52 meter van 225,55 m tot 227,08 m binnen de breukzone. Dit laagwaardige edelmetaalonderschepping, samen met zeer anomale kwik- en arseenwaarden over een breed interval van MN23-06, suggereert dat de alteratie sterk door de breuk wordt gestuurd.

Er zijn meer boringen nodig om deze structureel gestuurde alteratie over de hele lengte van het westelijke deel van het terrein te testen. Het boorprogramma van 2023 bij Midas North heeft ook het nut aangetoond van gecontroleerde bron-audiofrequentie magnetotellurische ("CSAMT") resistiviteitsgeofysische interpretatie voor het genereren van doelwitten op het terrein. Geologische karterings- en modelleringsinspanningen worden beperkt door de relatief slechte conservering van ontsluitingen en een alomtegenwoordige, door silica veranderde alteratiekap.

Interpretatie van CSAMT heeft geholpen bij het in kaart brengen van grootschalige structuren en prospectieve kenmerken met hoge resistiviteit op diepte. Bijna alle boorgaten van 2023 die op breukzones en bijbehorende geochemie van epithermale pathfinder-elementen stuitten, werden voorspeld door de geofysica, wat de doeltreffendheid van deze aanpak op het project aantoont. Stratigrafische en structurele controles van de ruim uit elkaar liggende boorgaten zullen aanzienlijk verbeterde beperkingen opleveren voor het zich ontwikkelende geologische model van het bedrijf en zullen toekomstige exploratie enorm helpen.

De geologen van Headwater zijn van mening dat de epithermale alteratie en adervorming die in meerdere boorgaten zijn aangetroffen, erop wijzen dat het potentieel voor hoogwaardige mineralisatie binnen de verfijnde doelgebieden blijft bestaan.