Laurion Mineral Exploration Inc. kondigt aan dat het twee testcampagnes heeft afgerond voor het sorteren van erts uit de oppervlaktevoorraad van de Sturgeon River Mine met behulp van sensoren. Het testwerk werd voltooid door de Saskatchewan Research Council. Tijdens de trade-off studie werd duidelijk dat bij lage doorvoersnelheden (250 - 1000t/dag) de kosten van ertssortering onbetaalbaar kunnen zijn.

Er kunnen CAPEX- en OPEX-besparingen worden verwacht met de verdere definitie van ingroundvoorraden die een verwerkingsinstallatie rechtvaardigen die meer dan 1000t/dag kan verwerken. Sorteren met behulp van sensoren kan de rendabiliteit van het project heel goed verbeteren en resulteren in een compactere verwerkingsinstallatie. Als de voorraad op de Ishkoday-locatie representatief moet zijn voor het gastgesteente van goudaders nr. 1 en 3 op het terrein, dan is de veronderstelling dat als sorteren met behulp van sensoren met succes kan worden geïmplementeerd op de voorraad, het waarschijnlijk ook kan worden toegepast op potentiële ongemijnde bronnen in de omgeving van het mijngebied.

De eerste testcampagne was gebaseerd op monsters uit de voorraad die werden verzonden voor ertssortering. Deze waren gericht op goudhoudende mineralen op basis van visuele inspectie en werden verzonden in zakken die waren gecategoriseerd op basis van hun mineraalgehalte. Het doel van de bemonstering was het testen van de bruikbaarheid van het sorteren van deeltjes met X-Ray Transmission (XRT), dat sorteert op basis van verschil in deeltjesdichtheid, in combinatie met het sorteren met laserbelichting (lasertechnologie), dat een sensor gebruikt om de lichtdiffractie te detecteren die door deeltjes wordt gereflecteerd. Beide technologieën konden tot op zekere hoogte hoogwaardige deeltjes selecteren, maar de lasertechnologie bleek effectiever.

Het XRT-testwerk gaf een potentieel aan om 30% van de grove deeltjes te verwerpen en 70% te accepteren, terwijl het monster met 15% werd opgewaardeerd (van 5,9g/t head grade naar 7,8g/t head grade), met een sorteerefficiëntie van 72%. (Sorteerefficiëntie is het aantal deeltjes boven afkappingsgraad dat zich meldt bij de acceptatiehoop gedeeld door het totale aantal deeltjes boven afkappingsgraad).