NLS Pharmaceutics Ltd. kondigt preklinische resultaten aan van meerdere in vitro onderzoeken gericht tegen alfa-synucleïne (a-synucleïne), specifiek de A53T-mutatie, die aantonen dat de verbindingen de behandeling van de ziekte van Parkinson (PD) kunnen bevorderen. De verbindingen kunnen door NLS worden gebruikt in het kader van haar bestaande en eerder aangekondigde licentieovereenkomst met Aexon Labs Inc. (Aexon Labs of AEX). Met behulp van de "Alpha-Synuclein (a-synuclein) A53T Parkinson's Disease Genetic Cell-Based Agonist Neurite Outgrowth Assay" van Eurofins, vertoonden verschillende DOXA-verbindingen positieve effecten op neurietgroei, een kritieke parameter voor neuronale gezondheid en regeneratie.

De uitgroei van neurieten, een kritische parameter voor de gezondheid van neuronen, werd gemeten met behulp van beeldvormende systemen met een hoog gehalte om de werkzaamheid van AEX-verbindingen te bepalen. Het verminderen van a-synucleïne aggregatie of het bevorderen van de klaring ervan kan de toxische effecten op neuronen verminderen. De effecten van AEX-verbindingen op de uitgroei van neurieten en hun invloed op de activiteiten van cathepsine D (CTSD) en Orexin 1 Receptor (OX1R) bieden inzicht in hun potentieel om de invloed van a-synucleïne te moduleren.

Belangrijkste bevindingen: AEX-23: De uitgesproken werking als een OX1R agonist in combinatie met positieve effecten op neurietuitgroei bij specifieke concentraties suggereert dat het de gezondheid van neuronen kan moduleren via paden die de a-synucleïne dynamiek beïnvloeden, waardoor het een potentiële therapeutische kandidaat is om de neuronale connectiviteit en veerkracht bij PD te verbeteren. AEX-19: De effecten bij lage concentraties op neurietgroei in combinatie met OX1R agonistische activiteit en een matige toename in CTSD activiteit suggereren potentiële neuroprotectieve voordelen bij PD. AEX-24: De toename in CTSD-activiteit en agonistische activiteit op OX1R suggereert het potentieel om de afbraak van a-synucleïne te verbeteren, wat de veelbelovende therapeutische invloed op PD benadrukt.

AEX-23 en AEX-19, die gericht zijn op OX1R, zijn veelbelovend voor het moduleren van de effecten van a-synucleïne op neuronen, wat potentiële voordelen biedt bij de behandeling van synucleïnopathieën zoals PD. AEX-19 en AEX-24 bieden ook intrigerende mogelijkheden door hun effecten op de activiteit van CTSD, wat mogelijkheden biedt voor het verminderen van a-synucleïne aggregatie. Verder in vitro onderzoek en in vivo preklinische studies zijn nodig om de precieze mechanismen op te helderen, de dosering te optimaliseren en de werkzaamheid en veiligheid op lange termijn van deze verbindingen in preklinische en klinische settings te evalueren.