De hervatting door Noord-Korea van lange-afstandsraketproeven, waaronder een vlucht van zijn grootste wapen ooit, brengt het land dichter dan ooit bij een betrouwbare manier om meerdere kernkoppen overal in de Verenigde Staten af te leveren, zeggen analisten.

Noord-Korea meldde dat zijn laatste lancering de Hwasong-17 was, een reusachtige nieuwe intercontinentale ballistische raket (ICBM), die donderdag werd afgevuurd in een test waarvan leider Kim Jong Un zei dat hij de kracht van zijn kernmacht wilde demonstreren en eventuele militaire stappen van de V.S. wilde afschrikken.

Het was de eerste grootschalige ICBM-testlancering sinds 2017. Er waren twee lanceringen in februari en maart waarvan Amerikaanse functionarissen zeiden dat het voorlopige tests van de Hwasong-17 waren.

Sommige analisten zeiden dat tegenstrijdigheden in de beelden die Noord-Korea vrijgaf, suggereerden dat het misschien details over de lancering verborgen hield, en Zuid-Koreaanse media hebben gemeld dat functionarissen aan het onderzoeken zijn of de raket inderdaad een Hwasong-17 was.

Met een bereik dat volgens de Japanse regering waarschijnlijk meer dan 15.000 km (9.320 mijl) bedraagt, zou de donderdag afgevuurde raket overal ter wereld doelen kunnen treffen, behalve een paar landen in Zuid-Amerika en delen van Antarctica.

Dat bereik, en de enorme omvang ervan, doen vermoeden dat Noord-Korea van plan is de raket te tippen met meerdere kernkoppen die verschillende doelen kunnen raken, of lokvogels in te zetten om de verdedigers te verwarren, zeggen analisten. De kleinere Hwasong-15 ICBM van Noord-Korea, die in 2017 getest werd, kan elk deel van de Verenigde Staten bereiken, maar kan niet zo'n grote lading vervoeren.

"Aangezien er geen goede doelen verder weg zijn, gaat het bij deze raket waarschijnlijk om het dragen van meer gewicht in de vorm van meerdere kernkoppen," zei Melissa Hanham, onderzoeker aan het Center for International Security and Cooperation (CISAC) van de Stanford Universiteit in Californië. "Dit maakt de Amerikaanse verdediging tegen ballistische raketten nog moeilijker te verwezenlijken."

Samen met andere nieuwe wapens, zoals hypersonische raketten, kleinere kernkoppen en drones, heeft de Noord-Koreaanse leider Kim de stationering van een 15.000 km lange ICBM met meerdere kernkoppen tot doel gemaakt.

"De offensieve rekensom zal spoedig in hun voordeel uitvallen; misschien zullen zij de vooruitgang in de Amerikaanse verdediging kunnen bijhouden," zei Ankit Panda, een senior fellow aan de in de V.S. gevestigde Carnegie Endowment for International Peace.

Amerikaanse ambtenaren hebben dergelijke ontwikkelingen voorspeld, en vorig jaar Lockheed Martin en Northrop Grumman uitgekozen om mee te dingen naar de bouw van een Next Generation Interceptor (NGI), die ontworpen is om raketten van "schurkenstaten" zoals Noord-Korea en Iran neer te schieten, zei Thomas Karako, de directeur van het Missile Defense Project van het Center for Strategic and International Studies (CSIS).

"Deze (nieuwe raket) geeft Noord-Korea meer opties," zei hij, erop wijzend dat het grotere bereik het ook mogelijk zou kunnen maken dat de raket op de Verenigde Staten wordt afgevuurd via meer indirecte vluchtroutes, waardoor verdedigers in verwarring gebracht zouden kunnen worden.

De Zuid-Koreaanse president Yoon Suk-yeol heeft gezworen de raketverdediging op te voeren om de Noord-Koreaanse wapens tegen te gaan, en heeft gesuggereerd dat het ontwikkelen van een vermogen tot preventieve aanval misschien de enige manier is om een raketaanval te voorkomen.

"GELOOFWAARDIGE AFSCHRIKKING

De "lofted" proeven die Noord-Korea heeft uitgevoerd, waarbij raketten hoog in de ruimte in plaats van ver weg worden gestuurd, helpen sommige elementen van het systeem te bevestigen, zoals volledige verbranding van de motor en enscenering. Maar andere elementen, zoals de nauwkeurigheid en de overlevingskansen van de terugkeervoertuigen die een kernkop zouden vervoeren, blijven bij dergelijke proeven minder controleerbaar, zei Joseph Dempsey, een defensie-onderzoeker aan het International Institute for Strategic Studies.

"Gewoonlijk zouden er tientallen gedeeltelijke en volledige vliegproeven zijn door een volledig spectrum van operationele parameters, voordat een systeem aanvaard en in massa geproduceerd wordt voor dienst," zei hij, erop wijzend dat Noord-Korea te maken heeft met diplomatieke en geografische beperkingen voor lange-afstandstests. "Maar zelfs beperkte succesvolle tests kunnen nog steeds voldoende minimale geloofwaardige afschrikkingswaarde opleveren."

Bij proeven op grote hoogte worden de terugkeervoertuigen bijvoorbeeld aan veel meer hitte en stress blootgesteld dan bij een normale aanvalsbaan, wat betekent dat zij misschien niet overleven of presteren zoals ontworpen. Noord-Korea zei dat het de raket van donderdag "in een verticale lanceermodus" heeft afgevuurd om de veiligheid van de buurlanden te waarborgen.

Rachel Minyoung Lee, van het in Washington gevestigde programma 38 North dat Noord-Korea in de gaten houdt, zei dat het doel van Pyongyang lijkt te zijn om zijn invloed te versterken, zodat het de besprekingen over denuclearisatie kan omzetten in besprekingen over nucleaire reductie.

"De boodschap van de Noord-Koreaanse lezing van de ICBM-lancering van gisteren is duidelijk: Noord-Korea zal doorgaan met het ontwikkelen van zijn nucleaire arsenaal," zei zij.

EEN TE GROTE RAKET?

De Hwasong-17 was reeds onthuld op militaire parades en defensietentoonstellingen, waardoor deskundigen een goed idee kregen van wat zij konden verwachten.

De lancering van donderdag toonde echter voor het eerst aan dat de Hwasong-17 rechtstreeks gelanceerd werd vanuit zijn enorme transporter, erector, launcher (TEL) voertuig, dat 11 assen heeft.

Eerdere Noord-Koreaanse ICBM's werden door dergelijke voertuigen vervoerd en opgehesen, maar vuurden dan meestal vanaf afneembare platforms. TEL's maken het gemakkelijker om raketten te verbergen tot ze worden ingezet voor gebruik, maar Panda zei dat de Hwasong-17 zo groot is dat er ernstige bezorgdheid zou kunnen bestaan over de operationele bruikbaarheid ervan.

"Er is een reden waarom geen enkel ander land ooit besloten heeft om zo'n grote raket met vloeibare brandstof in te zetten op een mobiele draagraket: hij is onveilig en operationeel onpraktisch," zei Panda, terwijl hij opmerkte dat Noord-Korea het risico lijkt te aanvaarden. "Een silo, die misschien zinvoller zou zijn voor een raket van deze grootte, zou voor de Noord-Koreanen strategisch slechter zijn, gezien de kwetsbaarheid voor onmiddellijke preëmption."

De volgende stap voor Noord-Korea zou de bouw van raketten met vaste brandstof zijn, die stabieler zijn en gelanceerd kunnen worden met bijna geen waarschuwing of voorbereidingstijd. (Verslaggeving door Josh Smith; Redactie door Gerry Doyle en Nick Macfie)