Riley Gold Corp. kondigde nieuw geïdentificeerde geofysische doelwitten met hoge prioriteit aan die het resultaat zijn van haar lopende exploratieprogramma's op haar Tokop Gold Project, gelegen in Esmeralda County, Nevada. Tokop’s landpakket omvat meer dan 21 vierkante Kilomdetres binnen Nevada’s vruchtbare Walker Lane Trend. Als resultaat van de cumulatieve exploratie-inspanningen van Riley Gold’s tot op heden, wordt Tokop nu geïnterpreteerd om twee stijlen van mineralisatie binnen het landpakket van het project te hebben. Er wordt verwezen naar Tokop Noord en Tokop Zuid binnen het globale Tokop project, aangezien de mineraliserende systemen de neiging hebben per gebied te domineren: het gereduceerde intrusief-gerelateerd goud (“RIRG”)/Orogenisch systeem is beter te zien in het Tokop Noord gebied, terwijl het lage sulfatie, epithermale systeem meer overheersend is in ontsluitingen in Tokop Zuid. Deze mededeling zal zich toespitsen op de geofysische resultaten van Tokop Noord, terwijl bijkomende resultaten van het Tokop Zuid gebied nog zullen volgen. Grondmagnetisme- en zwaartekrachtonderzoeken zijn in de herfst van 2021 in Tokop uitgevoerd door Magee Geophysical uit Reno, Nevada. De ruwe gegevens zijn aan Jim Wright van Wright Geophysical in Spring Creek, Nevada, verstrekt voor interpretatie en hulp bij het richten van toekomstige boringen. De voorlopige interpretatie suggereert verschillende doelen die samenvallen met recente karteringen en oppervlaktebemonsteringen. De gegevens worden tegelijkertijd toegevoegd aan de lopende modellering die boringen, oppervlaktekartering, en gegevens van gesteente- en grondmonsters omvat. Magnetische lijnen werden NE – SW om de 200 meter (“m”) gelopen. Verschillende interessante anomalieën hebben eerder geïdentificeerde vooruitzichten bevestigd, die nu in het boorklare stadium van exploratie zijn. Deze anomalieën vertegenwoordigen hoofdzakelijk alteratie via magnetietvernietiging alsmede potentiële targets voor carbonaatskarnaat in Precambriaanse carbonaateenheden (Wyman Formatie en Reed Dolomiet). Bovendien wijst het onderzoek op een dieper gelegen intermediair intrusief dat mogelijk in verband staat met de RIRG mineralisatie. Het zwaartekrachtonderzoek is uitgevoerd op een raster van 200 m. De zwaartekrachtgegevens onthulden het potentieel voor zeer prospectieve boordoelen die relatief ondiep lijken in de nieuw gedefinieerde doelgebieden. Zo zijn er bijvoorbeeld boordoelen aangegeven in de buurt van sterke zwaartekrachtgradiënten en relatief grote gebieden met lage dichtheid, mogelijk veranderd gesteente. De zwaartekracht heeft ook geholpen om inzicht te krijgen in de diepte tot het gesteente onder de bedekking van het gesteente in gebieden waar de mineralisatie overwegend verborgen is. De huidige interpretatie van de magnetische dataset komt na een eerste karteringsronde op prospect- en regionale schaal in Tokop. Het team van Riley Gold heeft vastgesteld dat ingetogen magnetische hoogten hoofdzakelijk geassocieerd zijn met granitoïden van het Sylvania Pluton, maar ook met de schalieachtige-carbonaat Wyman Formatie. De waarnemingen van de kartering op prospectschaal omvatten tussenliggende dijkzwermen die vaak geassocieerd zijn met magnetische hoogten; terwijl kleine tussenliggende dijken aan de oppervlakte niet groot genoeg zijn om te visualiseren bij de resolutie van de survey’s, worden deze in kaart gebrachte dijken verondersteld te liggen op een groter tussenliggend intrusief in de diepte. Het is duidelijk uit grondmagnetische gegevens dat hetzelfde structurele weefsel dat bij Tokop is waargenomen zich uitstrekt tot buiten het Hoofdgebied (binnen Tokop Noord) dat in 2021 door Riley Gold is geboord. Steengroeven aan het oppervlak, trends in de lokaties van historische putten en schachten, en latere boringen geven aan dat de gemineraliseerde breuken in Main naar het noordwesten lopen; dezelfde noordwestelijke trend in de mineralisatie wordt waargenomen in het Cabin gebied ten zuidwesten van Main. Bovendien wordt ook bevestigd dat noord-zuid gerichte breuken mineralisatie bevatten, gebaseerd op kartering en bemonstering. Deze noordwestelijke en noord-zuid gerichte breuken zijn afgeknot door noordoostelijk gerichte breuken, waarvan men denkt dat ze na de mineralisatie zijn ontstaan. De aanvankelijke structurele interpretatie op het Tokop terrein is verder bevestigd met geofysische grondmagnetisme, gebaseerd op de tendensen van magnetische hoge punten. Recente werkzaamheden in Tokop hebben meer dan één stijl van goudmineralisatie en gastgesteente aan het licht gebracht. Het ene is een RIRG systeem, gehost in granitoïden en carbonaateenheden, terwijl het andere systeem een typische Walker Lane epithermale mineralisatie is, gehost in Tertiaire vulkanische gesteenten (Ammonia Tanks tufsteen) en Wyman Formatie carbonaat. Deze mineralisatiestijl is meer verwant met ertsafzettingen ongeveer 30 mijl ten zuiden en oosten van het project, zoals die van het Bullfrog District. De afzettingen in het Bullfrog District (in de omgeving van Beatty, Nevada) zijn laag-sulfide, vulkanisch en sedimentair-gestegen, epithermale goudafzettingen zoals de Bullfrog Mine die door Barrick Gold wordt geëxploiteerd en die meer dan 2,3 miljoen ounces goud en 3,0 miljoen ounces zilver heeft geproduceerd van 1989 – 1999i, uit open groeve en ondergrondse werkingen. Bijkomende exploratie en ontwikkeling van afzettingen in het Bullfrog District omvat werk van Corvus Gold (nu AngloGold), Coeur Mining, Kinross, en Augusta Gold Corp. Het RIRG-model is vergelijkbaar met grote mijnen in de Tintina Gold Belt van centraal Alaska en aangrenzende delen van de Yukon. De bekendste en economisch belangrijkste daarvan zijn Fort Knox (>8,0 M oz goud geproduceerd tot 2020 met een extra 2,47 M oz P+P Reserveii), de Pogo goudmijn (4,0 M oz goud geproduceerd tot 31 maart 2021 met een extra 3,956 M oz M & I hulpbron en 1,740 M oz Inferred Resourceiii) en de Eagle Mine van de Dublin Gulch Properties in de Yukon (M & I hulpbron van ~2,98 M oz goudiv). In Tokop kunnen, net als in die mijnen, bladkwartsaders in een meerfasig, gereduceerd, calc-alkalisch granitoïde intrusief en omringend gemetamorfoseerd sedimentgesteente, in combinatie met een wijdverbreide hydrothermale omzetting, goudmineralisatie met een aanzienlijk potentieel herbergen. In Tokop strekken zich aders met schaargebergte uit over een lengte van bijna twee kilometer. Tot nu toe zijn monsters van deze adersystemen teruggebracht tot 71,73 gpt goud en 970 gpt zilver. Het boren van dit jaar’heeft de hoge kwaliteit van de mineralisatie neerwaarts bevestigd in de eerste drie vrijgegeven gaten, met waardes tot 17.1 gpt goud en 235 gpt zilver.