Scholar Rock kondigde aan dat de eerste deelnemers zijn gedoseerd in de Fase 2 EMBRAZE proof-of-concept studie, ontworpen om de veiligheid en werkzaamheid te beoordelen van apitegromab, een onderzochte, zeer selectieve myostatine-remmer, voor het behoud van vetvrije spiermassa bij personen die leven met obesitas en een GLP-1 receptoragonist (GLP-1 RA) als achtergrondtherapie hebben. De studie zal ook de effecten van apitegromab op de duurzaamheid van gewichtsverlies na stopzetting van de GLP-1 RA-therapie evalueren. De resultaten van deze studie zullen gebruikt worden voor de ontwikkeling van SRK-439, een nieuwe onderzoeksmatige selectieve myostatine-remmer die geoptimaliseerd is voor de behandeling van cardiometabole aandoeningen, waaronder obesitas.

De onderneming presenteerde ook nieuwe preklinische gegevens die het potentieel van SRK-439 ondersteunen om de vetvrije massa te vergroten en bij te dragen aan een gunstige lichaamssamenstelling na het staken van de GLP-1 RA-behandeling. Deze gegevens werden gepresenteerd door Melissa Fulham, PhD, van Scholar Rock, op de 84e Scientific Sessions van de American Diabetes Association op 23 juni in Orlando, Florida. Preklinische experimentele opzet: Voor het preklinische onderzoek testte het bedrijf een muizenequivalent van SRK-439 in een door dieet geïnduceerd obesitas (DIO) muismodel.

Muizen kregen ofwel een vetrijk dieet plus semaglutide (0,04 mg/kg, dagelijks) en een IgG-controleantilichaam (wekelijks, 10 mg/kg), of een vetrijk dieet plus semaglutide (0,04 mg/kg, dagelijks) in combinatie met wekelijkse injecties met SRK-439 (10 mg/kg). Na vier weken behandeling werd semaglutide uit beide behandelingsgroepen verwijderd en bleven de muizen ofwel wekelijks het IgG-controleantilichaam of SRK-439 krijgen. De behandeling werd nog eens vier weken voortgezet, voor een totaal van acht weken in het onderzoek.

Kwantitatieve nucleaire magnetische resonantie (qNMR) werd gebruikt om de verandering in vetvrije massa te analyseren na twee weken en opnieuw na vier weken behandeling met semaglutide, en daarna elke twee weken tot het einde van de daaropvolgende terugtrekkingsperiode van vier weken. Veranderingen in lichaamssamenstelling na terugtrekking van semaglutide: De groep die SRK-439 kreeg, behield een gunstiger lichaamssamenstelling dan de groep die IgG-antilichaam kreeg. De belangrijkste bevindingen die het potentieel van SRK-439 voor een gezondere gewichtsbeheersing ondersteunen, zijn onder andere: Toediening van SRK-439 verminderde het verlies van vetvrije massa tijdens de behandeling met semaglutide en verhoogde de vetvrije massa aanzienlijk na het staken van de behandeling met semaglutide in vergelijking met de IgG-controle; de toediening van SRK-439 verminderde ook de terugkeer van de vetmassa na het staken van de behandeling met semaglutide in vergelijking met de IgG-controle + semaglutide muizen; en de lichaamssamenstelling, d.w.z. het aandeel vetvrije massa of vetmassa na het staken van de behandeling met semaglutide in vergelijking met de IgG-controle + semaglutide muizen.d. de verhouding van vetvrije massa of vetmassa tot het totale lichaamsgewicht, was gunstiger bij muizen die SRK-439 kregen in vergelijking met IgG-controle: Muizen die SRK-439 toegediend kregen, hadden een hogere relatieve vetvrije massa (65,8%) en een lagere relatieve vetmassa (18,0%) aan het einde van de ontwenningsperiode in vergelijking met IgG-controle (57,1% vetvrije massa en 28,7% vetmassa).