Het opmerkelijke aan de reactie van beleggers op de nieuwe Labourregering in het Verenigd Koninkrijk is hoezeer een minimum aan stabiliteit, consistentie en competentie wordt toegejuicht.

Met de blootstelling aan Britse activa op zo'n laag pitje na een decennium van Brexit-onrust, schijnbaar eindeloze leiderschapswissels en de bijna kluchtige begrotingsflub van 2022, is het op dit moment een lage lat om de financiële menigte tevreden te stellen.

En dat is waarschijnlijk maar goed ook.

Met het oog op de beperkte budgettaire ruimte voor buitensporige uitgaven, zijn de voorstellen van Labour bescheiden en vooral gericht op het stimuleren van de groei met hervormingen aan de aanbodzijde, zoals eenvoudigere planningswetten of het voeden van investeringen in de particuliere sector met korrels beperkt overheidsgeld.

In combinatie met stappen om de gehavende relaties van Groot-Brittannië met de handelspartners van de Europese Unie te verbeteren en een enorme parlementaire meerderheid die het land comfortabel aan de macht houdt voor een groot deel van de rest van het decennium, is de verleiding voor wereldwijde fondsbeheerders duidelijk om weer over te hellen naar niet-geliefde Britse activa.

En "softly, softly" muziek in plaats van "crash, bang, wallop" is misschien wel het meest rustgevend voor het oor, niet in het minst in een jaar van luidruchtige en verwarrende politiek elders.

"(Premier) Keir Starmer's eerste taak is simpelweg om het vertrouwen in de regering weer op te bouwen," aldus Jason Thomas, hoofd beleggingsstrategie van Carlyle. "Zelfs een bescheiden succes zou een zegen kunnen zijn voor de Britse activaprijzen."

Dat kan voor sommigen de knop al hebben omgezet.

"Wij overwegen Britse aandelen", zei Tom Donilon, voorzitter van het BlackRock Investment Institute, dinsdag toen 's werelds grootste vermogensbeheerder zijn halfjaarvooruitzichten publiceerde in de nasleep van de verkiezingen van vorige week. "Het potentieel voor relatieve politieke stabiliteit en aantrekkelijke waarderingen kunnen buitenlandse beleggers aantrekken.

De wereldwijde afwijzing van Britse aandelen - waar de FTSE 100 een recordkorting van 50% op de waardering van Wall Street heeft en die miljarden ponden heeft zien uitstromen in 44 opeenvolgende maanden van netto-uitstroom tot en met juni - lijkt al lang klaar voor een heroverweging bij zelfs maar een fluistering van groei of verandering in het overzeese sentiment.

Bovendien suggereert de analyse van fondsvolger EPFR dat er al enkele kwartalen meer interesse is van actieve managers die FTSE250 midcap aandelen volgen dan de trieste cumulatieve uitstroom doet vermoeden.

Dat geldt ook voor het pond - dat op een handelsgewogen basis terug is op een niveau dat niet meer is gezien sinds het acht jaar geleden door het Brexit-referendum onderuit werd gehaald en waar speculatieve netto longs de afgelopen weken in de aanloop naar de verkiezingen zijn teruggekeerd.

CFTC-gegevens toonden aan dat de netto longpositie op sterling in de week tot 2 juli is gestegen naar 62.041 contracten - de grootste sinds maart.

SAAI NIET SLECHT

BlackRock blijft naar eigen zeggen neutraal over Britse gilts - het epicentrum van de marktschok rond de uit de hand gelopen begroting van 2022 onder toenmalig premier Liz Truss. Maar BlackRock zegt dat langetermijnobligaties nu weer "opvallen" als een strategische optie en het houdt ook van staatsobligaties die aan de inflatie zijn gekoppeld.

Wat zeker is, is dat op de eerste giltveiling van de nieuwe regering op dinsdag de linkerschuld als warme broodjes over de toonbank ging.

Het Debt Management Office zei dat het 4,5 miljard pond van een inflatiegekoppelde schuld met een looptijd van 30 jaar had verkocht - waar de orders het recordaantal van 66 miljard van 222 bieders hadden overschreden.

En dat kwam overeen met de mening van Europa's grootste vermogensbeheerder Amundi, die vorige week op de verkiezingsuitslag reageerde met de opmerking dat gilts "een stap dichter bij een veilige haven" kwamen door de verbeterende Britse inflatie en fiscale dynamiek.

"Een herwaardering is gerechtvaardigd en zou een grote ommekeer betekenen na de volatiliteit tijdens de jaren van politieke onzekerheid in het VK die begon met Brexit in 2016 en voortduurde tijdens de korte ambtstermijn van Liz Truss," aldus Amundi.

Gabriella Dickens, G7-econoom bij de Franse vermogensbeheerder AXA Investment Managers, suggereert dat een stille terugkeer van ondergewaardeerde Britse stabiliteit diepgaande langetermijnimplicaties zou kunnen hebben.

"Het VK lijkt, voor het eerst sinds een tijdje, helder vergeleken met zijn collega's," zei ze, en ze voegde eraan toe dat de zogenaamde King's Speech over de wetgevingsplannen van de regering op 17 juli waarschijnlijk de voorspelbare toon zou aanhouden waarop Labour campagne voerde.

"Saai is niet slecht voor economieën," zei ze, en ze benadrukte dat een herstel van buitenlandse investeringen in het VK "een belangrijke rugwind voor groei en een ongeziene zegen voor de nieuwe regering" zou zijn.

De Duitse Deutsche Bank zei deze week dat er "opwaartse risico's" waren voor haar prognose voor 2024 van 0,8% - versnellend tot 1,5-1,6% in de komende twee jaar. "De nieuwe Labourregering zal waarschijnlijk profiteren van een groeidividend na de verkiezingen, waarbij de cyclische rugwind wordt versterkt."

En wat betreft een betere post-Brexit regeling met de Europese Unie, is het advies van velen in die sfeer ook dat een open en hartelijke benadering beter is dan nieuwe eisen of een dramatische koerswijziging.

Starmer beloofde maandag betere handelsregels voor na de Brexit en een herziening van de "mislukte overeenkomst" die door de voormalige premier Boris Johnson was ondertekend - maar misschien moet hij nog maar eens op een paar deuren kloppen om er de vruchten van te plukken.

"Een periode van kalme, voorspelbare en constructieve diplomatie zou wonderen doen voor de reputatie van het VK," schreef Charles Grant van het Centre for European Reform in een open brief aan Starmer over manieren om de banden met de EU op verschillende niveaus aan te halen.

De reactie van de markt sinds de resultaten van donderdag is zeker niet overdreven dramatisch geweest.

Lang voorbereid door maandenlange opiniepeilingen die wezen op een aardverschuiving van Labour, hebben het pond, de staatsobligaties en de Britse aandelen wat van de vroege bescheiden winsten teruggegeven.

Maar de lat voor Labour om te leveren wat de meeste internationale beleggers lijken te willen, ligt duidelijk niet zo hoog en er wordt al overheen gesprongen.

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.