Over de telefoon vanuit de hoofdstad van Mali, Bamako, vuren zijn vijf kinderen vragen af waarop hij geen antwoord heeft: "Wanneer kom je terug, papa? Hoe lang blijf je daar?"

Het West-Afrikaanse politieke blok ECOWAS heeft deze maand sancties opgelegd aan Mali, nadat een door militairen geleide interim-regering had gezegd dat zij van plan was hun bewind te verlengen en democratische verkiezingen na een staatsgreep in 2020 uit te stellen.

De beperkingen omvatten de sluiting van de grenzen van het door land ingesloten land en zijn bedoeld om de financiën van een van de armste economieën ter wereld onder druk te zetten.

Zij hebben geen betrekking op essentiële goederen zoals voedsel of brandstof, maar toch is er nog steeds een groeiende achterstand van vrachtwagens met hout en klinkers, een product dat gebruikt wordt bij het maken van cement, bij de grensovergang Tengrela in Noord-Ivoorkust, volgens een verslaggever van Reuters die deze week op bezoek was.

Tot nu toe zijn er weinig tekenen van massatekorten in Mali. Maar de rijen aan de grens wijzen op een potentiële bevoorradingsschaarste in het goud- en katoenproducerende land, dat sterk afhankelijk is van invoer voor goederen in de hele toeleveringsketen.

"Mijn kinderen en mijn vrouw vragen mij om de twee dagen wanneer ik naar huis kom, maar... ik weet het zelf niet. Wij werden verrast door de sluiting van de grens," zei Sidibe, 39, liggend in een hangmat tussen twee vrachtwagens van 20 ton aan de grensovergang van Tengrela.

KOFFIE, KAARTEN, POLITIEK

Sidibe is daar al zes dagen, en hij is niet de enige. Een verslaggever van Reuters telde honderden vrachtwagens langs de weg die naar de grenspost Tengrela leidt. Donderdag zijn er nog tientallen aangekomen.

Het is niet overal zo. In Pogo, een grenspost 50 mijl (80 km) oostwaarts die meer leveranciers van levensmiddelen en benzine ziet passeren, zijn de rijen minder geprononceerd.

In Tengrela doden de chauffeurs de tijd met thee drinken, kaarten, koken op houtskoolvuurtjes of snoozen op bedjes in de schaduw. De zaken gaan goed voor de plaatselijke handelaars, die hun sigaretten en koffie verkopen.

Sommige chauffeurs, die gebrek hebben aan geld en voedsel, hebben hun vrachtwagens in de steek gelaten en hun eigen weg terug naar Mali gevonden.

Onder degenen die blijven, gaat het gesprek af en toe over politiek, de oorzaak van hun limbo. Van de 20 chauffeurs die met Reuters spraken, waren de meesten voorstander van de overgangsautoriteiten van Mali.

Voor hen is het embargo onrechtvaardig en zal het de greep van de militairen op de macht niet versoepelen.

"Ik ben het niet eens met de sancties," zei Ali Badara, een 43-jarige chauffeur. "Wat de ECOWAS doet, is in haar eigen belang. Wat heeft het voor de Malinezen gedaan vóór de staatsgreep?"