Maar de laatste tijd, zegt hij, heeft de kelderende Cubaanse peso - die deze week op de informele markt tot een dieptepunt in 30 jaar is gedaald, volgens de onafhankelijke online tracker El Toque - zelfs het eenvoudige menu van de winkel tot een hoofdbreker gemaakt.

Gonzalez moet ingrediënten kopen in kruidenierswinkels die in dollars verkopen, maar rekent zijn klanten in peso's aan. Naarmate de peso verzwakt, heeft hij er meer van nodig om dezelfde hoeveelheid ingrediënten te kopen, en moet hij dus de prijzen verhogen.

"Elke dag moeten wij nieuwe menu's drukken (met de nieuwe prijzen)," vertelde Gonzalez aan Reuters, terwijl zijn café zich klaarmaakte om deze week op een vroege morgen open te gaan. "Onze klanten zijn natuurlijk niet blij."

Het had niet zo mogen zijn. Begin augustus heropende de Cubaanse regering handelshuizen die bijna twee jaar gesloten waren voor burgers en toeristen, tegen een gunstige koers die gelijk is aan die van de bloeiende zwarte markt, een maatregel waarvan zij zei dat die zou helpen de peso te stabiliseren.

"De staat moet de controle over de wisselkoers herstellen," zei minister van Economie Alejandro Gil bij de aankondiging. "Wij zullen onze (...) koers van 120 peso's voor de dollar verdedigen."

De zwarte markt heeft zich echter niet van de wijs laten brengen.

Donderdag verzwakte de peso tot 155 voor de dollar, meldde El Toque, het laagste punt sinds de zogenaamde "Speciale Periode" in Cuba, de diepe economische depressie die volgde op de ineenstorting in 1991 van de vroegere weldoener de Sovjet-Unie.

"De prijs van een dollar is de prijs waartegen je hem vindt, niet de prijs die de regering wil opleggen," zei Ricardo Torres een in de VS gevestigde Cubaanse econoom. "De realiteit is dat de regering de onderliggende problemen niet heeft opgelost."

Torres zegt dat een record emigratie van Cubanen - meer dan 180.000 zijn het afgelopen jaar aan de grens tussen de V.S. en Mexico aangekomen - een buitengewone factor is die de dramatische duikeling van de peso veroorzaakt.

Als elk van die migranten een voorzichtige $8.000 nodig had om die reis te maken, dan is dat meer dan $1,4 miljard aan vraag naar dollars, waarvan ten minste een deel waarschijnlijk op de zwarte markt in Cuba gekocht is, aldus Torres.

"Dat is geld dat allemaal vertrokken is, die mensen kochten valuta in Cuba, valuta die al schaars was, en zij namen die mee," zei hij.

Die dollars worden niet aangevuld, zei hij, omdat het toerisme, de export en de geldovermakingen - belangrijke bronnen van broodnodige dollars voor het in geldnood verkerende Cuba - er alle drie niet in geslaagd zijn zich te herstellen tot het niveau van vóór de pandemie, onder druk van de aanhoudende sancties van de VS en een kwijnende wereldeconomie.

DOLLARS OF BANKROET

Cubanen hebben sinds 2020 weinig andere keus dan op de zwarte markt voor dollars te handelen, nadat de regering haar handelshuizen had gesloten om het verlies van harde valuta tegen te gaan die nodig waren om goederen buiten Cuba te kopen.

Nadat de regering vorige maand de formele wisselmarkt heropende, vormden zich lange rijen bij veel wisselhuizen, bekend onder hun initialen CADECA, om te profiteren van aanvankelijk gunstige koersen.

Sedertdien zijn de rijen korter geworden, ten dele omdat er nog steeds weinig hard geld beschikbaar is.

Moises Gonzalez, een schilder en beeldhouwer die eerder deze week in een rij van ongeveer 80 Cubanen stond te wachten bij een CADECA in de chique wijk Vedado, was een van de gelukkigen.

De mogelijkheid om legaal te wisselen, zegt Gonzalez, "is veel beter, want wij hoeven geen risico´s te nemen op de zwarte markt."

Anderen echter, zoals Julio Cesar, een 36-jarige toeristengids die al maanden zonder werk zit bij gebrek aan buitenlandse bezoekers, hebben geen mogelijkheid om dollars te verdienen en moeten dus rondkomen van de weinige pesos - die elke dag minder waard zijn - die zij kunnen opbrengen.

Voor hem is de les van de groeiende wisselkoerscrisis duidelijk.

"Iedereen die geen buitenlandse valuta in Cuba heeft, is de pineut."