Paleontoloog Rodolfo Salas zei dat de schedel toebehoorde aan de grootste dolfijn waarvan bekend is dat hij in de wateren van Zuid-Amerika leefde, met een lengte van 3 tot 3,5 meter. Hij werd Pebanista yacuruna genoemd, naar de Yacuruna, een Peruaans mythologisch wezen dat in diep water leefde.
"Deze dolfijn is verwant aan de dolfijn van de Ganges rivier in India," zei Salas, eraan toevoegend dat de dolfijn die in Peru is gevonden veel groter is dan zijn levende verwanten in Azië.
De voorouders van beide dolfijnen leefden vroeger in de oceaan, zei Salas.
"Hierdoor konden ze grote oceaanoppervlakken bezetten in de buurt van de kusten van India en Zuid-Amerika. Deze dieren leefden in zoetwatermilieus in zowel het Amazonegebied als India. Helaas stierven ze uit in het Amazonegebied, maar in India overleefden ze," voegde Salas eraan toe.
De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances.
Wetenschappers vonden het fossiel tijdens een expeditie in 2018, gesponsord door de National Geographic Society, bij de Napo-rivier.
In de rivierbekkens van de Amazone en de Orinoco leeft nog steeds een soort die bekend staat als de Amazonerivierdolfijn, ook wel de roze rivierdolfijn of boto genoemd.
