Deze door de federale overheid gefinancierde scholen, die van het begin van de negentiende eeuw tot in de jaren zeventig in de Verenigde Staten bestonden, assimileerden de inheemse Amerikaanse kinderen onder dwang, door hen te verbieden hun taal te spreken of hun culturele gebruiken uit te oefenen. De omvang van het misbruik dat heeft plaatsgevonden is onbekend, ook het aantal kinderen dat gestorven is of nooit meer naar huis is teruggekeerd.

Haaland, de eerste Indiaanse vrouw die als kabinetssecretaris fungeert, onderzoekt de geschiedenis van deze scholen, en heeft in mei een eerste rapport uitgebracht https://www.bia.gov/sites/default/files/dup/inline-files/bsi_investigative_report_may_2022_508.pdf van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Het rapport bevatte aanbevelingen voor de financiering van programma's voor het behoud van de inheemse Amerikaanse talen.

Haaland vertelde Reuters in een telefoongesprek dat geen enkel onderzoek alles kan herstellen wat van de kostscholen verloren is gegaan.

"Wij hebben in dit land een zeer brutale en wrede geschiedenis gehad. Dit is daar één stukje van," zei Haaland.

Zij zei dat het herstellen van de schade van het systeem betekent dat teruggewonnen moet worden wat verloren is gegaan: taal, onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg en veiligheid door een betere rechtshandhaving.

"Dat zijn allemaal dingen waar we naar toe werken. En voor mij, als we die verplichtingen kunnen nakomen, is dat gerechtigheid," zei ze.

Haaland is afgelopen weekend begonnen met een luisterreis van een jaar om van overlevenden van kostscholen te horen over het misbruik dat zij hebben doorstaan.

"Voor inheemse mensen die zich zovele eeuwen, decennia en jaren onzichtbaar hebben gevoeld, helpt de kans om over hun ervaringen te vertellen met een kabinetslid dat daar zit, hen om het uit hun hart te krijgen en op genezing," zei Haaland.

De omstandigheden op voormalige inheemse Amerikaanse kostscholen kregen vorig jaar wereldwijd aandacht toen inheemse leiders in Canada de ontdekking bekend maakten van duizenden ongemarkeerde graven van kinderen op de plaatsen van de residentiële scholen, zoals dergelijke instellingen in Canada bekend staan.

In tegenstelling tot de Verenigde Staten heeft Canada via zijn Waarheids- en Verzoeningscommissie een onderzoek naar zijn scholen ingesteld. De regering van de Verenigde Staten heeft nooit gegevens gepubliceerd over het aantal kinderen dat naar dergelijke scholen ging, hoeveel kinderen er gestorven of vermist zijn, of zelfs hoeveel scholen er bestonden.

Haaland, een voormalig congreslid van de Democratische Partij uit New Mexico, is mede-indiener van een wetsontwerp van het Congres om een Waarheids- en Verzoeningscommissie in te stellen, vergelijkbaar met een commissie die in 2007 in Canada is ingesteld.

Een versie van het wetsontwerp van Haaland is nog steeds in behandeling bij het Congres. Zij zei dat de goedkeuring van dit wetsvoorstel van cruciaal belang is voor een aanpak door alle regeringen van een systeem waarvan de inheemse Amerikanen in het algemeen de schuld dragen voor het creëren van generaties van in wezen ouderloze kinderen die opgevoed worden door onrechtvaardige instellingen, waardoor de gezinsstructuren en de gezonde stammencultuur gedecimeerd worden.

Het wetsontwerp van het Congres, dat Republikeinse co-sponsors heeft, zou een Waarheids- en Genezingscommissie ook dagvaardingsbevoegdheden geven, die het Ministerie van Binnenlandse Zaken niet heeft voor zijn eigen onderzoek. Daardoor zouden de kerken en andere instellingen die vaak de kostscholen beheerden, gedwongen worden interne documenten te overhandigen.

"Dat zou een spelbreker zijn," zei Haaland.