Nu het aantal schietpartijen de kiezers verontrust, strijden de partijen in de campagne om het hardst op te treden tegen bendecriminaliteit, terwijl de stijgende inflatie en de energiecrisis na de inval in Oekraïne steeds meer in het middelpunt van de belangstelling komen te staan.
Wets- en ordehandhaving is het terrein van rechts, maar de zich samenpakkende economische stormwolken, nu huishoudens en bedrijven geconfronteerd worden met torenhoge energieprijzen, kunnen een stimulans zijn voor de sociaal-democratische premier Magdalena Andersson, die als een veilig paar handen wordt beschouwd en populairder is dan haar eigen partij. [L8N30D1RY]
"Mijn duidelijke boodschap is: tijdens de pandemie hebben wij Zweedse bedrijven en huishoudens gesteund. Ik zal weer op precies dezelfde manier te werk gaan als ik uw hernieuwde vertrouwen krijg," zei zij deze week in een van de laatste debatten voor de stemming.
Andersson was vele jaren minister van Financiën voordat zij een jaar geleden de eerste vrouwelijke premier van Zweden werd. Haar belangrijkste rivaal is de leider van de Zweedse conservatieven, Ulf Kristersson, die zichzelf ziet als de enige die rechts kan verenigen en haar kan afzetten.
Kristersson heeft jarenlang de banden aangehaald met de Zweden Democraten, een anti-immigratiepartij die blanke supremacisten onder haar oprichters telt. Aanvankelijk gemeden door alle andere partijen, maken de Zweden Democraten nu steeds meer deel uit van de rechtse hoofdstroom.
"Wij zullen voorrang geven aan recht en orde, aan het rendabel maken van werken en aan de bouw van nieuwe klimaatslimme kernenergie," zei Kristersson in een door zijn partij geplaatste video. "Simpel gezegd, wij willen Zweden op orde brengen."
Opiniepeilingen laten zien dat centrum-links nek-aan-nek loopt met het rechtse blok, waar de Zweden-Democraten onlangs de Gematigden lijken te hebben ingehaald als de op één na grootste partij achter de sociaal-democraten.
Voor veel centrum-linkse kiezers - en zelfs voor sommige rechtse - blijft het vooruitzicht dat de Zweden-Democraten van Jimmie Akesson iets te zeggen zullen hebben over het regeringsbeleid of deel zullen uitmaken van het kabinet, zeer verontrustend, en de verkiezingen worden gedeeltelijk gezien als een referendum over de vraag of zij die macht moeten krijgen.
Kristersson wil een regering vormen met de kleine christen-democraten en eventueel de liberalen, en alleen rekenen op de steun van de Zweden-democraten in het parlement. Maar dat zijn toezeggingen die centrum-links niet op de koop toe neemt.
De onzekerheid is groot bij de verkiezingen, nu beide blokken lange en moeizame onderhandelingen moeten voeren om een regering te vormen in een gepolariseerd en emotioneel geladen politiek landschap.
Andersson zal steun moeten krijgen van de Centrumpartij en de Linkerzijde, die ideologische tegenpolen zijn, en waarschijnlijk ook van de Groene Partij, als zij een tweede termijn als premier wil.
"Ik heb vrij weinig rode lijnen," zei Annie Loof, wier Centrumpartij zich met Kristersson heeft afgesplitst over zijn omhelzing van de Zweden-Democraten, in een recent SVT-interview.
"Eén rode lijn die ik wel heb, is dat ik nooit een regering zal doorlaten die de Zweden Democraten invloed geeft."
