Akeso, Inc. heeft aangekondigd dat de eerste patiënt is gedoseerd in een Fase III registrerende klinische studie van het nieuwe immuno-oncologische geneesmiddel van de Vennootschap, Ivonescimab (PD-1/VEGF bi-specifiek antilichaam, AK112), in combinatie met chemotherapie versus placebo in combinatie met chemotherapie voor de behandeling van lokaal gevorderde of metastatische niet-squameuze niet-kleincellige longkanker (nsq-NSCLC) met EGFR-mutatie mislukt na EGFR-TKI behandeling. Deze klinische studie is 's werelds eerste bi-specifieke antilichaam voor de fase III klinische studie van EGFR-TKI-resistente NSCLC, en is ook een belangrijke ontwikkeling van Ivonescimab op het gebied van longkanker. Deze klinische studie is een gerandomiseerde, dubbelblinde, multi-center fase III klinische studie met ongeveer 320 Chinese proefpersonen die zullen worden ingeschreven. Het doel van de studie is het evalueren van de werkzaamheid en veiligheid van Ivonescimab in combinatie met pemetrexed + carboplatine en placebo in combinatie met pemetrexed + carboplatine bij de behandeling van patiënten met gevorderd nsq-NSCLC dat resistent is tegen EGFR-TKI. Het primaire eindpunt van de studie is progressievrije overleving (PFS) beoordeeld door de IRRC. Longkanker is een veel voorkomende kwaadaardige tumor met een hoge incidentie en een hoge mortaliteit in de wereld, waarbij het aantal nieuwe gevallen van longkanker in de wereld in 2020 meer dan 2.200.000 zal bedragen, en het aantal nieuwe gevallen in China meer dan 810.000. Uitgesplitst naar type maakt NSCLC ongeveer 85% van de longkanker uit, waarvan ongeveer 75% niet-squameuze cel NSCLC is, en ongeveer 70% van de NSCLC-patiënten wordt gediagnosticeerd in een gevorderd stadium (fase IIIB/IV). Voor patiënten met EGFR-mutatie of ALK-fusiemutatie-positieve NSCLC is, hoewel doelgerichte therapie een eerstelijns standaardtherapie is, de kwestie van resistentie tegen geneesmiddelen steeds prominenter geworden, en indien resistent tegen doelgerichte therapie, blijft op platina gebaseerde chemotherapie de belangrijkste behandelingsmethode, en kunnen de bestaande behandelingsopties niet effectief voldoen aan de klinische behoeften.