Een groeiende lijst van mondiale bedrijven bepaalt een prijs of brengt zichzelf kosten in rekening voor elke ton van hun koolstofuitstoot, om hun investeringen en activiteiten af te stemmen op toekomstige belastingen op vervuiling of andere nieuwe klimaatregels.

Hun prijzen lopen uiteen van minder dan $1 per ton koolstofuitstoot tot $1.600, het hoogste bedrag van alle bedrijven ter wereld, vastgesteld door de Californische medicijnenproducent Amgen.

Ook regelgevende instanties hebben een reeks prijzen voorgesteld, waaronder de "sociale kosten" van koolstof van de regering Biden, rond de $200, en een suggestie van het Internationaal Monetair Fonds dat het minstens $85 moet zijn in 2030.

Het opnemen van de kosten van koolstofdioxide en andere broeikasgassen in zakelijke beslissingen is al tientallen jaren een droom van klimaatactivisten als een manier om bedrijven te dwingen hun uitstoot te verminderen.

Hoewel een gestandaardiseerde wereldwijde koolstofprijs niet zal worden vastgesteld op de COP28 klimaattop die momenteel in Dubai plaatsvindt, heeft het concept veel toepassingen in het bedrijfsleven, zoals leidinggevenden in staat stellen om hun eigen divisies extra te laten betalen voor het gebruik van stroom uit fossiele brandstoffen, waardoor duurzame energie aantrekkelijker wordt.

"Hoewel er andere strategieën zijn om dit te doen, zou het niet gebruiken van dit instrument kunnen betekenen dat bedrijven niet adequaat plannen voor de middellange- tot langetermijnrealiteit van de kosten van koolstof," aldus Amir Sokolowski, wereldwijd directeur klimaatverandering bij CDP.

Uit een analyse van de non-profit organisatie voor Reuters bleek dat 20% van de 5.345 wereldwijde bedrijven die klimaatgerelateerde informatie bekendmaakten, vorig jaar een interne koolstofprijs gebruikten, tegenover 17% het jaar daarvoor. Nog eens 22% was van plan om dat in de komende twee jaar te doen, hoewel historisch gezien slechts een fractie van de bedrijven die van plan waren om er een te implementeren, dat ook daadwerkelijk heeft gedaan.

De analyse van CDP, die nog niet eerder is gepubliceerd, laat zien dat bedrijven het nieuwe planningsinstrument hebben omarmd, maar ook dat er nog veel discussie is over welke prijzen bedrijven zullen aanzetten tot significante actie om hun uitstoot te verminderen.

Gezien de trends vertelden verschillende analisten aan Reuters dat het beeld ontstaat dat managers zich voorbereiden op een of andere nieuwe emissieregelgeving, ook al hebben ze geen duidelijk beeld van wat hen te wachten staat.

Bedrijven "bereiden zich voor op de realiteit dat het nodig zal zijn", zei Joseph Stiglitz, econoom aan de Columbia University. Maar de mediane prijzen zijn nog te laag om een grote invloed te hebben op de besluitvorming van bedrijven, waardoor de inspanning een "gemengd geheel" wordt, aldus de Nobelprijswinnaar.

Bedrijven kunnen geen eenvoudig pad volgen, omdat het gebruik van een hoge koolstofprijs hun investeringsplannen drastisch kan veranderen, terwijl het gebruik van een lage prijs beschuldigingen van "greenwashing" met zich mee kan brengen.

Verschillende leidinggevenden die met Reuters spraken, zeiden dat interne prijsplannen hen helpen om de uitstoot te verminderen en de gevolgen van kapitaaluitgaven en andere bedrijfsactiviteiten voor de planeet te verduidelijken.

Marktprijzen voor koolstofcompensaties kunnen variëren van $5 tot $1.500 per ton, aldus Joe Speicher, hoofd duurzaamheid bij softwaremaker Autodesk.

Autodesk heeft zijn interne koolstofprijs gestaag verhoogd tot $20. Idealiter zouden de regelgevers duidelijk maken hoe bedrijven de emissiekosten moeten behandelen, aldus Speicher. "Zou het niet mooi zijn om een overheidsinstantie te hebben die helpt om een meer samenhangende markt te creëren?", zei hij.

Het bedrijf gebruikt de prijs om zaken als de waarde van investeringen in koolstofverwijderingsprojecten vast te stellen, zei hij.

KOPPELEN AAN MARKTEN

Wereldwijd zijn er verschillende koolstofmarkten, waaronder het Europese handelssysteem (ETS), waar koolstof momenteel rond de $70 per ton wordt verhandeld.

British Airways eigenaar IAG bood in haar CDP openbaarmaking een reeks interne koolstofprijzen aan van 10 tot 130 euro (ongeveer $11-$140) per ton die worden gebruikt in verband met of ter voorbereiding op verschillende regelingen en overeenkomsten, waaronder emissiedoelstellingen in het VK en naleving van het ETS.

Verschillende regelgevende benaderingen hebben geleid tot een reeks prijzen over de hele wereld, zei IAG Sustainability Insights Manager Michael Evans.

De veelheid aan prijzen door bedrijven weerspiegelt veel verschillende factoren, zei hij: "Variaties in koolstofprijzen kunnen een weerspiegeling zijn van bredere economische vooruitzichten, de interesse van financiële investeerders en zelfs de vraag naar energie."

Veel bedrijven hebben hun eigen interne mechanismen ontworpen. Toen autofabrikant Volvo interne koolstofprijzen ging hanteren, kon het geen goed model vinden om te volgen omdat "heel, heel weinig bedrijven" dergelijke prijzen in hun hele bedrijf gebruikten, zei Jonas Otterheim, Volvo's hoofd klimaatactie, in een interview.

Volvo heeft een "schaduwprijs" van 1.000 kronen per ton, ongeveer $92, opgenomen in beslissingen die variëren van welk model auto's te produceren tot welke materialen te gebruiken in fabrieken. Door bijvoorbeeld de kosten van koolstofvervuiling aan aluminium toe te voegen, is het gebruik van aluminium dat met hernieuwbare energie is gemaakt een "superhoge prioriteit" geworden, omdat het minder dan een kwart van de koolstofuitstoot van normaal geproduceerd materiaal heeft, zei hij.

Ook Volvo heeft de werkelijke kosten van zijn grotere auto's opnieuw bekeken nu er strengere EU-regels van kracht worden.

De discussie "heeft ons eigenlijk de hele volumeplanning van het bedrijf doen veranderen om te zeggen dat we sommige auto's niet voorrang moeten geven boven andere, ook al zien ze er winstgevender uit, omdat ze ons eigenlijk een soort straf zullen geven die andere auto's niet krijgen," zei Otterheim.

Geneesmiddelenproducent Amgen berekent een "interne heffing" van $1.000 per ton op projecten met een hogere uitstoot. De opbrengsten worden vervolgens gebruikt om emissiebeperkende projecten te financieren. Zo heeft een uitbreidingsproject van een nutsbedrijf in Ierland $700.000 toegevoegd aan het duurzaamheidsbudget, aldus een woordvoerder.

In zijn CDP-klimaatrapport voor 2023 zegt Amgen dat het ook een "investeringsevaluator" gebruikt om te beoordelen of het nieuwe emissiereducerende apparatuur koopt, waarbij een nog hogere prijs voor koolstof wordt gehanteerd.

"Duurzaamheidsprojecten die meer kosten dan traditionele projecten, maar minder (dan) $1.600 per (metrische ton) gereduceerde CO2e-uitstoot, worden als redelijk beschouwd voor het ontwerp," aldus het rapport. Amgen streeft er als wetenschappelijk bedrijf naar om tegen 2027 CO2-neutraal te zijn binnen zijn eigen activiteiten, aldus de woordvoerder.

EEN PRIJS DIE BIJT

Verschillende analisten die met Reuters spraken, hadden verschillende meningen over welke prijs bedrijven zouden moeten gebruiken.

Gunther Thallinger, bestuurslid van de Duitse verzekeraar Allianz en lid van een klimaatadviesraad van de V.N., zei dat een uitgebreide wereldwijde koolstofmarkt "een enorme stimulans" zou zijn voor inspanningen om de uitstoot te verminderen. Maar de huidige prijsvariatie is een probleem, vooral omdat sommige prijzen onder de $5 per ton liggen.

"Ik vrees dat dit in de richting van greenwashing gaat," zei hij.

Anita McBain, hoofd EMEA ESG Research voor Citi, zei echter dat praktische toepassingen belangrijker zijn dan hoge prijzen.

We zien liever een koolstofprijs met tanden dan eentje zonder. We zien liever een prijs van $25 die daadwerkelijk beslissingen beïnvloedt, dan een prijs van $75 die alleen maar een vinkje in de doos is," zei ze. ___

Voor het laatste nieuws over bedrijven, gegevens en beslissingen rond ESG-financiering kunt u zich hier aanmelden voor de nieuwsbrief over Duurzaam Financieel.