Een van de toen besproken gevallen was het Australische Lynas Rare Earths, dat merkwaardig genoeg de overstap maakte van goudwinning naar zeldzame aardmetalen. Het bedrijf heeft niet alleen een nogal dubieuze geschiedenis maar exploiteerde ook een moeilijk te beoordelen mijn en een raffinage-infrastructuur in Maleisië die blootstond aan meerdere ecologische, economische en geopolitieke risico's.

Lynas, dat sinds de oprichting royaal gefinancierd werd door de kapitaalmarkten, vertoonde inderdaad verdachte kenmerken. Daaronder: een zeer promotioneel managementteam zonder aantoonbare ervaring in de mijnbouwindustrie - dat overigens snel van zijn aandelen in het bedrijf af wilde - en op papier prestaties die te mooi leken om waar te zijn.

Het Australische bedrijf publiceerde gisteren jaarresultaten die deze twijfels versterken. Opvallend is dat bovenaan het persbericht een triomfantelijke boekhoudkundige winst van 311 miljoen AUD staat maar dat het persbericht op artistieke wijze vaag is over de negatieve kasstromen en de verrassend lage lasten inzake afschrijvingen en waardeverminderingen.

Bovendien daalt de omzet ondanks een recordproductie - te wijten aan dalende prijzen - terwijl het bedrijf dit jaar opnieuw zijn kapitaal verhoogde om zijn infrastructuur in Maleisië uit te breiden.

De redactie van MarketScreener wijdde verschillende artikelen aan de sector van de zeldzame aardmetalen - die alleen zeldzaam zijn in naam omdat ze in overvloed aanwezig zijn in de aardkorst, maar waarvan de exploitatie zeer complexe en vervuilende raffinage-infrastructuren vereist.