De nieuwe CEO, de energieke Slawomir Krupa, lijkt in ieder geval vastbesloten om de bank weer op de rails te krijgen. Zijn benoeming aan het hoofd van de SoGé in mei was een opvallende gebeurtenis in het nog steeds zo homogene en ingetogen Franse banklandschap.

Bekend om zijn Amerikaanse aanpak maakte de Frans-Poolse Krupa vorige week zijn grote debuut tijdens de presentatie van zijn strategisch plan. Beleggers, zoals bleek uit de daaropvolgende daling van de aandeelkoers, ontvingen het met voorbehoud.

Société Générale, de bank die nog steeds wordt gezien als een lamme eend, achtergelaten door BNP op de zakelijke markt en door Crédit Agricole op de retailmarkt, en uitgeschakeld in Noord-Amerika, heeft het bijzonder moeilijk om een verschrikkelijke cyclus achter zich te laten.

De Kerviel-affaire, de subprime-crisis, de eurocrisis, herhaalde verliezen op handelsactiviteiten, declassering van zijn investeringsbank, bodemtarieven, Bérézina in Rusland... Het enige dat nog ontbreekt is een lelijke verrassing in Afrika, waar SoGé vorig jaar meer dan een tiende van zijn geconsolideerde nettowinst realiseerde.

De bankgroep wordt momenteel gewaardeerd tegen 0,3 keer zijn eigen vermogen, ondanks een historisch zeer bescheiden rendement over het afgelopen decennium, maar toch positief, gemiddeld rond de 5 % per jaar.

Ter vergelijking: bij een gelijk rendement over de cyclus en met een vergelijkbare hefboom, wordt Crédit Agricole gewaardeerd tegen 0,6 keer zijn eigen vermogen. BNP Paribas wordt gewaardeerd tegen 0,7 keer zijn eigen vermogen, met een lagere hefboom en een gemiddelde rendement van 7 %.

Het plan dat Krupa presenteerde – en dat alle clichés van het genre bevatte – bevatte opvallend weinig belangrijke informatie, daar zal iedereen het over eens zijn. Maar hij had wel gelijk toen hij benadrukte dat de waarde van het tastbare eigen vermogen van SoGé met 50 % is gestegen tijdens het mandaat van zijn voorganger, terwijl de aandeelkoers met evenveel is gedaald.

Maar is deze korting een relevante indicator voor beleggers? Gevaccineerd als ze zijn, verwachten ze weinig groei van SoGé. Het is dan ook logisch dat ze het aandeel beoordelen op basis van het dividendrendement: 7,5 % bij de huidige koers, wat een risicopremie van precies 3 % op de tienjaarsrente betekent.

Drie procent risicopremie op de zogenaamde risicovrije rente: het lijkt niet absurd voor een aandeelhouder van een bankgroep, vooral met zo'n weinig flatterende geschiedenis... Bovendien zijn er sinds de renteverhoging op de markt veel goede dividendbetalers die gewaardeerd worden tegen een vergelijkbare basis, ondanks een veel lager risicoprofiel.

De geschiedenis leert dat banken die in de problemen zitten moeilijk - onmogelijk? - te redden zijn. Het voorbeeld van Crédit Suisse, de ongeneeslijke kwalen van de Duitse en Italiaanse banken, en de chronische onderprestatie van Citigroup zijn allemaal illustratieve voorbeelden.

Elk van deze groepen heeft - of had - echter sterke activiteiten in een of ander domein, zoals vermogensbeheer, investeringsbankieren of blootstelling aan opkomende markten.

Niets van dat alles bij Société Générale, dat er een te algemene oriëntatie op na houdt. Er is dus dringend nood aan heroriëntatie.

De geschiedenis leert dat failliete banken moeilijk - onmogelijk? - te redden zijn. Het precedent van Credit Suisse, de ongeneeslijke ellende van Duitse en Italiaanse banken en de chronische underperformance van Citigroup zijn allemaal illustratieve voorbeelden.

Toch heeft - of had - elk van deze groepen een solide franchise op een of ander gebied, bijvoorbeeld in vermogensbeheer, investeringsbankieren of blootstelling aan opkomende markten.

Niets van dit alles is het geval bij Société Générale, dat te algemeen is en daarom dringend aan heroriëntatie toe is.